Ustawa o ksiegach wieczystych i hipotece, DOKUMENT, Bez hasła, Przepisy prawne, Prawo budowlane

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ustawa o księgach wieczystych i hipotece
Ustawa
z dnia 6 lipca 1982 r.
o księgach wieczystych i hipotece
(Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, Nr 125, poz. 1368, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, z 2003 r.
Nr 42, poz. 363, z 2004 r. Nr 172, poz. 1804)
DZIAŁ I
Księgi wieczyste
Rozdział 1
Przepisy o prawach jawnych z księgi wieczystej
Art. 1.
1.
Księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości.
2.
Księgi wieczyste zakłada i prowadzi się dla nieruchomości, które nie mają ksiąg
wieczystych albo których księgi wieczyste zaginęły lub uległy zniszczeniu.
3.
Księgi wieczyste mogą być także prowadzone w celu ustalenia stanu prawnego
własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do
lokalu użytkowego i prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Art. 2.
Księgi wieczyste są jawne. Nie można zasłaniać się nieznajomością wpisów w księdze
wieczystej ani wniosków, o których uczyniono w niej wzmiankę.
Art. 3.
1.
Domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym
stanem prawnym.
2.
Domniemywa się, że prawo wykreślone nie istnieje.
Art. 4.
Przeciwko domniemaniu prawa wynikającemu z wpisu w księdze wieczystej nie można
powoływać się na domniemanie prawa wynikające z posiadania.
Strona 1
Ustawa o księgach wieczystych i hipotece
Art. 5.
W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze
wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez
czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo
rzeczowe (rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych).
Art. 6.
1.
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni rozporządzeń nieodpłatnych albo
dokonanych na rzecz nabywcy działającego w złej wierze.
2.
W złej wierze jest ten, kto wie, że treść księgi wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym
stanem prawnym, albo ten, kto z łatwością mógł się o tym dowiedzieć.
3.
Jeżeli do dokonania rozporządzenia potrzebny jest wpis w księdze wieczystej, chwila
złożenia wniosku o wpis jest rozstrzygająca dla oceny dobrej lub złej wiary nabywcy.
Jednakże gdy rozporządzenie dochodzi do skutku dopiero po dokonaniu wpisu, rozstrzyga
dzień, w którym rozporządzenie doszło do skutku.
Art. 7.
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie działa przeciwko:
1) prawom obciążającym nieruchomość z mocy ustawy, niezależnie od wpisu,
2) prawu dożywocia,
3) służebnościom ustanowionym na podstawie decyzji właściwego organu administracji
państwowej,
4) służebnościom drogi koniecznej albo ustanowionym w związku z przekroczeniem granicy
przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia.
Art. 8.
Rękojmię wiary publicznej ksiąg wieczystych wyłącza wzmianka o wniosku, o skardze na
orzeczenie referendarza sądowego, o apelacji lub kasacji oraz ostrzeżenie dotyczące
niezgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem
prawnym nieruchomości.
Art. 9.
Przepisy art. 5-8 stosuje się także w wypadkach niewymienionych w art. 5 rozporządzeń
prawami jawnymi z księgi wieczystej oraz gdy na podstawie wpisanego prawa zostaje
spełnione świadczenie na rzecz osoby uprawnionej według treści księgi.
Strona 2
Ustawa o księgach wieczystych i hipotece
Art. 10.
1.
W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze
wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest
wpisane błędnie albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może
żądać usunięcia niezgodności.
2.
Roszczenie o usunięcie niezgodności może być ujawnione przez ostrzeżenie. Podstawą
wpisu ostrzeżenia jest nieprawomocne orzeczenie sądu lub postanowienie o udzieleniu
zabezpieczenia. Do udzielenia zabezpieczenia nie jest potrzebne wykazanie, że powód ma
interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.
Art. 11.
Ograniczone prawo rzeczowe na nieruchomości, ujawnione w księdze wieczystej, ma
pierwszeństwo przed takim prawem nieujawnionym w księdze.
Art. 12.
1.
O pierwszeństwie ograniczonych praw rzeczowych wpisanych do księgi wieczystej
rozstrzyga chwila, od której liczy się skutki dokonanego wpisu.
2.
Prawa wpisane na podstawie wniosków złożonych równocześnie mają równe
pierwszeństwo.
Art. 13.
1.
Ustanawiając ograniczone prawo rzeczowe, które ma być wpisane w księdze wieczystej,
właściciel może zastrzec pierwszeństwo przed tym prawem lub równe z tym prawem dla
innego prawa.
2.
Zastrzeżenia można dokonać także po ustanowieniu prawa, za zgodą osoby, której to prawo
przysługuje.
3.
Do zastrzeżenia pierwszeństwa ograniczonego prawa rzeczowego niezbędny jest wpis w
księdze wieczystej.
Art. 14.
Jeżeli przed wpisaniem prawa, dla którego było zastrzeżone pierwszeństwo, zostało wpisane
inne prawo, do wpisu prawa z zastrzeżeniem pierwszeństwa nie jest potrzebna zgoda osoby,
której to inne prawo przysługuje, chyba że prawo, dla którego zastrzeżono pierwszeństwo,
miałoby być wpisane w szerszym zakresie, niż to wynika z zastrzeżenia pierwszeństwa.
Strona 3
Ustawa o księgach wieczystych i hipotece
Art. 15.
Przepisy art. 11-14 nie naruszają pierwszeństwa ograniczonych praw rzeczowych określonego
w przepisach szczególnych.
Art. 16.
1.
W wypadkach przewidzianych w przepisach ustawowych w księdze wieczystej, poza
prawami rzeczowymi, mogą być ujawnione prawa osobiste i roszczenia.
2.
W szczególności mogą być ujawniane:
1) prawo najmu lub dzierżawy, prawo odkupu lub pierwokupu, prawo dożywocia,
2) roszczenie o przeniesienie własności nieruchomości lub użytkowania wieczystego albo o
ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego; dotyczy to także roszczeń przyszłych i
warunkowych,
3) roszczenie wynikające z określenia zarządu lub sposobu korzystania z nieruchomości przez
współwłaścicieli lub wieczystych użytkowników,
4) roszczenie współwłaścicieli wyłączające uprawnienie do zniesienia współwłasności,
5) wierzytelności banku hipotecznego zabezpieczone hipoteką oraz informacje, że zostały one
wpisane do rejestru zabezpieczenia listów zastawnych, o którym mowa w ustawie z dnia 29
sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940, z
1998 r. Nr 107, poz. 669, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 60, poz. 702 oraz z 2001 r. Nr 15, poz.
148 i Nr 39, poz. 459),
6) prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w
każdym roku, o którym mowa w ustawie z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa
korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym
roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach
wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 74, poz. 855).
Art. 17.
Przez ujawnienie w księdze wieczystej prawo osobiste lub roszczenie uzyskuje skuteczność
względem praw nabytych przez czynność prawną po jego ujawnieniu, z wyjątkiem
służebności drogi koniecznej albo służebności ustanowionej w związku z przekroczeniem
granicy przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia.
Art. 18.
Równocześnie z wpisem prawa, do którego odnosi się ujawnione w księdze wieczystej
roszczenie, wykreśla się z urzędu wpisy praw nabytych po ujawnieniu roszczenia, jeżeli
wpisy te są sprzeczne z wpisem prawa, którego roszczenie dotyczyło, albo jeżeli w inny
sposób naruszają to prawo.
Strona 4
Ustawa o księgach wieczystych i hipotece
Art. 19.
1.
Roszczenie o przeniesienie własności lub użytkowania wieczystego albo o ustanowienie
ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości może być po upływie roku od dnia wpisu
w księdze wieczystej wykreślone na jednostronne żądanie właściciela lub wieczystego
użytkownika, jeżeli w tym terminie nie złożono wniosku o wpis prawa, którego dotyczy
roszczenie. Jeżeli złożony w tym terminie wniosek nie został uwzględniony, roszczenie może
być wykreślone z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia odmawiającego uwzględnienia
wniosku.
2.
Jeżeli uprawniony wykaże przed upływem roku od dnia wpisu, że wystąpił do sądu o
przeniesienie lub ustanowienie prawa określonego w ust. 1, bieg terminu do wykreślenia
roszczenia liczy się od dnia zakończenia postępowania, jednakże w razie nieuwzględnienia
żądania roszczenie może być wykreślone z chwilą zakończenia postępowania.
3.
W razie wpisu roszczenia przyszłego lub warunkowego bieg terminu do wykreślenia
takiego roszczenia liczy się od dnia, w którym stało się ono wymagalne.
Art. 20.
1.
Do pierwszeństwa praw osobistych oraz roszczeń ujawnionych w księdze wieczystej
stosuje się odpowiednio przepisy o pierwszeństwie ograniczonych praw rzeczowych.
2.
O pierwszeństwie prawa, którego ustanowienie było przedmiotem roszczenia ujawnionego
w księdze wieczystej, rozstrzyga chwila złożenia wniosku o wpis roszczenia.
Art. 21.
Właściciel kilku nieruchomości stanowiących całość gospodarczą lub graniczących z sobą
może żądać połączenia ich w księdze wieczystej w jedną nieruchomość.
Art. 22.
1.
Ograniczone prawa rzeczowe obciążające którąkolwiek z połączonych nieruchomości
obciążają całą nieruchomość utworzoną przez połączenie. Nie wpływa to jednak na
dotychczasowy zakres wykonywania użytkowania i służebności.
2.
Nieruchomości obciążone ograniczonymi prawami rzeczowymi mogą być połączone tylko
wtedy, gdy uprawnieni ułożą się co do pierwszeństwa tych praw na nieruchomości
utworzonej przez połączenie.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do pierwszeństwa praw i roszczeń, o których
mowa w art. 16.
Strona 5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •