USTAWA o swobodyie działalności gospodarczej, DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/53
Dz.U. 2004 Nr 173 poz. 1807
USTAWA
z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej
Opracowano na
podstawie: tj. Dz. U.
z 2010 r . Nr 220,
poz. 1447, Nr 239,
poz. 1593, z 2011 r .
Nr 85, poz. 459, Nr
106, poz. 622, Nr
112, poz. 654, Nr
120, poz. 690, Nr
131, poz. 764, Nr
132, poz. 766, Nr
153, poz. 902, Nr
163, poz. 981, Nr
171, poz. 1016, Nr
199, poz. 1175, Nr
204, poz. 1195, Nr
232, poz. 1378, z
2012 r . poz. 855,
1166.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodar-
czej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów w tym zakresie.
Art. 2.
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, han-
dlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż,
a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Art. 2a.
Do działalności gospodarczej: budowlanej, handlowej i usługowej, oraz działalności
zawodowej polegającej na świadczeniu usług stosuje się odpowiednio przepisy art. 5,
przepisy rozdziału 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278).
Art. 3.
Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie
upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnic-
twa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzeda-
ży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług zwią-
zanych z pobytem turystów oraz wyrobu wina przez producentów będących rolni-
kami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku gospodarczego, o
których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie
wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr
120, poz. 690).
Art. 4.
1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jed-
nostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje
zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.
2012-11-05
©Kancelaria Sejmu
s. 2/53
2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wy-
konywanej przez nich działalności gospodarczej.
Art. 5.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) organ koncesyjny – organ administracji publicznej upoważniony na podsta-
wie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji;
2) osoba zagraniczna:
a) osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego,
b) osobę prawną z siedzibą za granicą,
c) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność
prawną, z siedzibą za granicą;
3) przedsiębiorca zagraniczny – osobę zagraniczną wykonującą działalność go-
spodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność
gospodarczą za granicą;
4) oddział – wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności go-
spodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy
lub głównym miejscem wykonywania działalności;
5) działalność regulowana – działalność gospodarczą, której wykonywanie
wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami pra-
wa;
6) właściwy organ – właściwy w sprawach podejmowania, wykonywania lub
zakończenia działalności gospodarczej organ administracji publicznej, sa-
morządu zawodowego oraz inny organ władzy publicznej;
7) nadrzędny interes publiczny – nadrzędny interes publiczny w rozumieniu
art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na te-
rytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 6.
1. Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne
dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych prze-
pisami prawa.
2. Właściwy organ nie może żądać ani uzależniać swojej decyzji w sprawie podję-
cia, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej przez zainteresowaną
osobę od spełnienia przez nią dodatkowych warunków, w szczególności od
przedłożenia dokumentów lub ujawnienia danych, nieprzewidzianych przepisa-
mi prawa.
3. Właściwy organ, z wyłączeniem sądu powszechnego, nie może żądać ani uzależ-
nić swoich rozstrzygnięć w sprawie podjęcia, wykonywania lub zakończenia
działalności gospodarczej od przedłożenia dokumentów w formie oryginału, po-
świadczonej kopii lub poświadczonego tłumaczenia, chyba że obowiązek taki
jest przewidziany przepisami ustaw szczególnych z uwagi na nadrzędny interes
publiczny lub wynika z bezpośrednio stosowanych przepisów powszechnie ob-
owiązującego prawa wspólnotowego albo ratyfikowanych umów międzynaro-
dowych.
2012-11-05
©Kancelaria Sejmu
s. 3/53
Art. 7.
Państwo udziela przedsiębiorcom pomocy publicznej na zasadach i w formach okre-
ślonych w odrębnych przepisach, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji.
Art. 8.
1. Organy administracji publicznej wspierają rozwój przedsiębiorczości, tworząc
korzystne warunki do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej,
w szczególności wspierają mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przed-
siębiorców.
2. Organy administracji publicznej, które wdrażają programy pomocowe w rozu-
mieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,
przekazują drogą elektroniczną informacje o warunkach i formach pomocy
udzielanej przedsiębiorcom do Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości,
która je gromadzi i udostępnia na stronie internetowej.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2, przekazywane są w terminie 30 dni od dnia
ustanowienia programu pomocowego, nie później niż na 14 dni przed wyzna-
czonym terminem składania wniosków o udzielenie pomocy.
Art. 9.
Wykonując swoje zadania, w szczególności w zakresie nadzoru i kontroli, właściwy
organ działa wyłącznie na podstawie i w granicach prawa, z poszanowaniem uzasad-
nionych interesów przedsiębiorcy.
Art. 9a.
Właściwy organ, dokonując oceny spełnienia wymogów niezbędnych do podjęcia i
wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
uznaje wymogi, jakie spełnił przedsiębiorca mający siedzibę na terytorium jednego z
państw, o których mowa w art. 13 ust. 1, aby na terytorium tego państwa mógł pod-
jąć lub wykonywać działalność gospodarczą, w szczególności uznaje certyfikaty,
zaświadczenia lub inne dokumenty wydane przez właściwy organ państwa, o których
mowa w art. 13 ust. 1, które potwierdzają spełnienie warunków podjęcia i wykony-
wania działalności gospodarczej.
Art. 9b.
Właściwy organ uznaje ubezpieczenia i gwarancje odpowiedzialności zawodowej
wydane w państwach, o których mowa w art. 13 ust. 1, w zakresie, w jakim spełniają
warunki określone w przepisach odrębnych ustaw.
Art. 10.
1. Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub
państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji
co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek
świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpiecze-
nia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.
2012-11-05
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/53
2. Wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego
lub zdarzeń przyszłych.
3. Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji jest obowiązany przedstawić
stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie.
4. Wniosek o wydanie interpretacji zawiera również:
1) firmę przedsiębiorcy;
2) oznaczenie siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu przedsię-
biorcy;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w
Ewidencji Działalności Gospodarczej;
5) adres do korespondencji w przypadku, gdy jest on inny niż adres siedziby
albo adres zamieszkania przedsiębiorcy.
5. Udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji, od której przysługuje odwo-
łanie. Interpretacja zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska w sprawie wraz
z uzasadnieniem prawnym oraz pouczeniem o prawie wniesienia środka zaskar-
żenia.
6. Wniosek o wydanie interpretacji podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy
wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W razie nieuiszczenia opłaty
w terminie wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.
7. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych
stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przed-
stawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
8. Opłata, o której mowa w ust. 6 i 7, stanowi odpowiednio dochód budżetu pań-
stwa, Narodowego Funduszu Zdrowia albo jednostki samorządu terytorialnego.
9. Opłatę od wniosku, o którym mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek organu
administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej, właściwych
do wydania interpretacji albo, jeżeli istnieje taka możliwość, gotówką w kasie
tego organu lub jednostki.
Art. 10a.
1. Interpretację wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 30
dni od dnia otrzymania przez organ administracji publicznej lub państwową jed-
nostkę organizacyjną kompletnego i opłaconego wniosku. W razie niewydania
interpretacji w terminie uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym
upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca
prawidłowość stanowiska przedsiębiorcy przedstawionego we wniosku o wyda-
nie interpretacji.
2. Interpretacja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, jednakże przedsiębiorca nie
może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami admini-
stracyjnymi, finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do
uzyskanej interpretacji.
3. Interpretacja jest wiążąca dla organów administracji publicznej lub państwowych
jednostek organizacyjnych właściwych dla przedsiębiorcy i może zostać zmie-
2012-11-05
©Kancelaria Sejmu
s. 5/53
niona wyłącznie w drodze wznowienia postępowania. Nie zmienia się interpre-
tacji, w wyniku której nastąpiły nieodwracalne skutki prawne.
4. Zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje
ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8,
poz. 60, z późn. zm.
)
).
Art. 11.
1. Właściwy organ jest obowiązany do załatwiania spraw przedsiębiorców bez
zbędnej zwłoki.
2. Właściwy organ nie może odmówić przyjęcia pism i wniosków niekompletnych
ani żądać jakichkolwiek dokumentów, których konieczność przedstawienia lub
złożenia nie wynika wprost z przepisu prawa.
3. Właściwy organ, przyjmując wniosek, niezwłocznie potwierdza jego przyjęcie.
4. Potwierdzenie zawiera:
1) wskazanie daty wpływu oraz terminu rozpatrzenia wniosku;
2) pouczenie o przysługujących przedsiębiorcy środkach odwoławczych;
3) informację o uprawnieniach wynikających z ust. 9.
5. W przypadku stwierdzenia konieczności uzupełnienia wniosku termin rozpatrze-
nia wniosku biegnie od dnia wpływu uzupełnionego wniosku.
6. Terminy i tryb uzupełniania pism i wniosków, o których mowa w ust. 2, oraz
terminy załatwiania spraw wynikających z tych pism i wniosków określają od-
rębne przepisy.
7. Termin rozpatrzenia wniosku może zostać przedłużony dodatkowo tylko jeden
raz. Przedłużenie terminu rozpatrzenia wniosku nie może przekroczyć dwóch
miesięcy.
8. Właściwy organ ma obowiązek poinformować o przedłużeniu terminu przed
upływem terminu rozpatrzenia wniosku określonego w potwierdzeniu przyjęcia
wniosku.
9. Jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzy-
gnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy, chyba że przepisy ustaw odręb-
nych ze względu na nadrzędny interes publiczny stanowią inaczej.
Art. 12.
Wykonując swe zadania, organy administracji publicznej współdziałają z organiza-
cjami pracodawców, organizacjami pracowników, organizacjami przedsiębiorców
oraz samorządami zawodowymi i gospodarczymi.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz.
727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz.
1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192,
poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr
209, poz. 1316, 1318 i 1320, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362, Nr 57, poz. 466, Nr 131, poz.
1075, Nr 157, poz. 1241, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 213, poz. 1652 i Nr 216, poz.
1676 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 57, poz. 355, Nr 127, poz. 858, Nr 167, poz. 1131, Nr 182,
poz. 1228 i Nr 197, poz. 1306.
2012-11-05
   [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •