ustawa o ochronie przyrody, WSPOL, WSPOL ochrona środowiska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
USTAWA
z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2004
r. Nr 92, poz. 880, z
2005 r. Nr 113, poz.
954, Nr 130, poz.
1087.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz
krajobrazu.
Art. 2.
1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównoważo-
nym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody:
1) dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów;
2) roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową;
3) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia;
4) siedlisk przyrodniczych;
5) siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin,
zwierząt i grzybów;
6) tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków roślin i
zwierząt;
7) krajobrazu;
8) zieleni w miastach i wsiach;
9) zadrzewień.
2. Celem ochrony przyrody jest:
1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów;
2) zachowanie różnorodności biologicznej;
3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego;
2005-08-05
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów, wraz z
ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub przywracanie do właściwego
stanu ochrony;
5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrze-
wień;
6) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony siedlisk przy-
rodniczych, a także pozostałych zasobów, tworów i składników przyrody;
7) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody przez eduka-
cję, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony przyrody.
Art. 3.
Cele ochrony przyrody są realizowane przez:
1) uwzględnianie wymagań ochrony przyrody w polityce ekologicznej pań-
stwa, programach ochrony środowiska przyjmowanych przez organy jedno-
stek samorządu terytorialnego, koncepcji przestrzennego zagospodarowania
kraju, strategiach rozwoju województw, planach zagospodarowania prze-
strzennego województw, strategiach rozwoju gmin, studiach uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego i planach zagospodarowania przestrzen-
nego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy
ekonomicznej oraz w działalności gospodarczej i inwestycyjnej;
2) obejmowanie zasobów, tworów i składników przyrody formami ochrony
przyrody;
3) opracowywanie i realizację ustaleń planów ochrony dla obszarów podlega-
jących ochronie prawnej, programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków
migracji gatunków chronionych;
4) realizację krajowej strategii ochrony i zrównoważonego użytkowania różno-
rodności biologicznej wraz z programem działań;
5) prowadzenie działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dzie-
dzinie ochrony przyrody;
6) prowadzenie badań naukowych nad problemami związanymi z ochroną
przyrody.
Art. 4.
1. Obowiązkiem organów administracji publicznej, osób prawnych i innych jedno-
stek organizacyjnych oraz osób fizycznych jest dbałość o przyrodę będącą dzie-
dzictwem i bogactwem narodowym.
2. Organy administracji publicznej są obowiązane do zapewnienia warunków
prawnych, organizacyjnych i finansowych dla ochrony przyrody.
3. Obowiązkiem organów administracji publicznej, instytucji naukowych i oświa-
towych, a także publicznych środków masowego przekazu jest prowadzenie
działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony
przyrody.
2005-08-05
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
Art. 5.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) gatunek - zarówno gatunek w znaczeniu biologicznym, jak i każdą niższą od
gatunku biologicznego jednostkę systematyczną, populację, a także mie-
szańce tego gatunku w pierwszym lub drugim pokoleniu, z wyjątkiem form,
ras i odmian udomowionych, hodowlanych lub uprawnych;
2) korytarz ekologiczny - obszar umożliwiający migrację roślin, zwierząt lub
grzybów;
3) obszar specjalnej ochrony ptaków - obszar wyznaczony, zgodnie z przepi-
sami prawa Unii Europejskiej, do ochrony populacji dziko występujących
ptaków jednego lub wielu gatunków, w którego granicach ptaki mają ko-
rzystne warunki bytowania w ciągu całego życia, w dowolnym jego okresie
albo stadium rozwoju;
4) ochrona częściowa - ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów dopusz-
czającą możliwość redukcji liczebności populacji oraz pozyskiwania osob-
ników tych gatunków lub ich części;
5) ochrona czynna - stosowanie, w razie potrzeby, zabiegów ochronnych w ce-
lu przywrócenia naturalnego stanu ekosystemów i składników przyrody lub
zachowania siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin, zwierząt lub grzy-
bów;
6) ochrona ex situ - ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów poza miej-
scem ich naturalnego występowania oraz ochronę skał, skamieniałości i mi-
nerałów w miejscach ich przechowywania;
7) ochrona in situ - ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów, a także ele-
mentów przyrody nieożywionej, w miejscach ich naturalnego występowa-
nia;
8) ochrona krajobrazowa - zachowanie cech charakterystycznych danego kra-
jobrazu;
9) ochrona ścisła - całkowite i trwałe zaniechanie bezpośredniej ingerencji
człowieka w stan ekosystemów, tworów i składników przyrody oraz w
przebieg procesów przyrodniczych na obszarach objętych ochroną, a w
przypadku gatunków - całoroczną ochronę należących do nich osobników i
stadiów ich rozwoju;
10) ogród botaniczny - urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturą
techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, będący miejscem
ochrony ex situ, uprawy roślin różnych stref klimatycznych i siedlisk, upra-
wy roślin określonego gatunku oraz prowadzenia badań naukowych i edu-
kacji;
11) ogród zoologiczny - urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastruktu-
rą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, gdzie zwierzęta
gatunków dziko występujących są hodowane i utrzymywane w celu ochrony
ex situ, prowadzenia badań naukowych i edukacji oraz w celu ich publicznej
ekspozycji nie mniej niż 7 dni w roku;
12) ostoja - miejsce o warunkach sprzyjających egzystencji roślin, zwierząt lub
grzybów zagrożonych wyginięciem lub rzadkich gatunków;
2005-08-05
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
13) ośrodek rehabilitacji zwierząt - miejsce, w którym jest prowadzone leczenie
i rehabilitacja zwierząt dziko występujących, wymagających okresowej
opieki człowieka w celu przywrócenia ich do środowiska przyrodniczego;
14) otulina - strefę ochronną graniczącą z formą ochrony przyrody i wyznaczoną
indywidualnie dla formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed za-
grożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka;
15) pozyskiwanie:
a) zbiór roślin lub grzybów gatunków chronionych lub ich części ze sta-
nowisk naturalnych do celów gospodarczych,
b) chwytanie, łowienie lub zbieranie zwierząt gatunków chronionych lub
ich części i produktów pochodnych do celów gospodarczych,
c) eksploatację lub wydobywanie skamieniałości, w tym kopalnych
szczątków roślin lub zwierząt;
16) różnorodność biologiczna - zróżnicowanie żywych organizmów występują-
cych w ekosystemach, w obrębie gatunku i między gatunkami, oraz zróżni-
cowanie ekosystemów;
17) siedlisko przyrodnicze - obszar lądowy lub wodny, naturalny, półnaturalny
lub antropogeniczny, wyodrębniony w oparciu o cechy geograficzne, abio-
tyczne i biotyczne;
18) siedlisko roślin, siedlisko zwierząt lub siedlisko grzybów - obszar występo-
wania roślin, zwierząt lub grzybów w ciągu całego życia lub dowolnym sta-
dium ich rozwoju;
19) specjalny obszar ochrony siedlisk - obszar wyznaczony, zgodnie z przepi-
sami prawa Unii Europejskiej, w celu trwałej ochrony siedlisk przyrodni-
czych lub populacji zagrożonych wyginięciem gatunków roślin lub zwierząt
lub w celu odtworzenia właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych
lub właściwego stanu ochrony tych gatunków;
20) środowisko przyrodnicze - krajobraz wraz z tworami przyrody nieożywionej
oraz naturalnymi i przekształconymi siedliskami przyrodniczymi z występu-
jącymi na nich roślinami, zwierzętami i grzybami;
21) tereny zieleni - tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funk-
cjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w grani-
cach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekre-
acyjne, zdrowotne lub osłonowe, a w szczególności parki, zieleńce, prome-
nady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe
oraz cmentarze, a także zieleń towarzyszącą ulicom, placom, zabytkowym
fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejo-
wym i przemysłowym;
22) udostępnianie – umożliwianie fotografowania lub filmowania w celach za-
robkowych oraz korzystania z zasobów, tworów i składników przyrody w
celach naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych i sporto-
wych;
23) walory krajobrazowe - wartości ekologiczne, estetyczne lub kulturowe ob-
szaru oraz związane z nim rzeźbę terenu, twory i składniki przyrody,
ukształtowane przez siły przyrody lub działalność człowieka;
2005-08-05
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
24) właściwy stan ochrony gatunku - stan, w którym dane o dynamice liczebno-
ści populacji tego gatunku wskazują, że gatunek jest trwałym składnikiem
właściwego dla niego siedliska, naturalny zasięg gatunku nie zmniejsza się
ani nie ulegnie zmniejszeniu w dającej się przewidzieć przyszłości oraz od-
powiednio duże siedlisko dla utrzymania się populacji tego gatunku istnieje
i prawdopodobnie nadal będzie istniało;
25) właściwy stan ochrony siedliska przyrodniczego - stan, w którym naturalny
zasięg siedliska przyrodniczego i obszary zajęte przez to siedlisko w obrę-
bie jego zasięgu nie zmieniają się lub zwiększają się, struktura i funkcje,
które są konieczne do długotrwałego utrzymania się siedliska istnieją i
prawdopodobnie nadal będą istniały oraz typowe dla tego siedliska gatunki
znajdują się we właściwym stanie ochrony;
26) wstęp do parku narodowego albo rezerwatu przyrody - wejście lub wjazd na
obszar objęty ochroną ścisłą lub czynną w celu naukowym, edukacyjnym,
turystycznym lub rekreacyjnym;
27) zadrzewienie - drzewa i krzewy w granicach pasa drogowego, pojedyncze
drzewa lub krzewy albo ich skupiska niebędące lasem w rozumieniu art. 3
ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679,
z późn. zm.
1)
), wraz z terenem, na którym występują, i pozostałymi składni-
kami szaty roślinnej tego terenu, spełniające cele ochronne, produkcyjne lub
społeczno-kulturowe;
28) zagrożenie wewnętrzne - czynnik mogący wywołać niekorzystne zmiany
cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i skład-
ników chronionej przyrody, walorów krajobrazowych oraz przebiegu proce-
sów przyrodniczych, wynikający z przyczyn naturalnych lub z działalności
człowieka w granicach obszarów lub obiektów podlegających ochronie
prawnej;
29) zagrożenie zewnętrzne - czynnik mogący wywołać niekorzystne zmiany
cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i skład-
ników chronionej przyrody, walorów krajobrazowych oraz przebiegu proce-
sów przyrodniczych, wynikający z przyczyn naturalnych lub z działalności
człowieka, mający swoje źródło poza granicami obszarów lub obiektów
podlegających ochronie prawnej.
Rozdział 2
Formy ochrony przyrody
Art. 6.
1. Formami ochrony przyrody są:
1) parki narodowe;
2) rezerwaty przyrody;
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz.
958 i Nr 120 , poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz. 1623, z 2002 r. Nr 25, poz.
253, Nr 113, poz. 984 i Nr 200, poz. 1682 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i poz. 721, Nr 162, poz.
1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 229, poz. 2273.
2005-08-05
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •