Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne, uprawnienia budowlane

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Stan prawny 2011-08-26
USTAWA
z dnia 18 lipca 2001 r.
Prawo wodne
(tekst pierwotny: Dz. U. 2001 r. Nr 115 poz. 1229)
(tekst jednolity: Dz. U. 2005 r. Nr 239 poz. 2019)
DZIAŁ I
Zasady ogólne
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1.
Ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego
rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz
zarządzanie zasobami wodnymi.
1a.
Ustawa reguluje sprawy własności wód oraz gruntów pokrytych wodami, a także zasady
gospodarowania tymi składnikami w odniesieniu do majątku Skarbu Państwa.
2.
Gospodarowanie wodami jest prowadzone z zachowaniem zasady racjonalnego i
całościowego traktowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, z uwzględnieniem ich
ilości i jakości.
3.
Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez
współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności, tak
aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne.
4.
Gospodarowanie wodami jest prowadzone w taki sposób, aby działając w zgodzie z
interesem publicznym, nie dopuszczać do wystąpienia możliwego do uniknięcia pogorszenia
ekologicznych funkcji wód oraz pogorszenia stanu ekosystemów lądowych i terenów podmokłych
bezpośrednio zależnych od wód.
5.
Gospodarowanie wodami jest oparte na zasadzie zwrotu kosztów usług wodnych,
uwzględniających koszty środowiskowe i koszty zasobowe.
Art. 2. 1.
Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki,
ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie:
1)
zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody dla ludności;
2)
ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub nadmierną
eksploatacją;
3)
utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych;
4)
ochrony przed powodzią oraz suszą;
5)
zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu;
6)
zaspokojenia potrzeb związanych z turystyką, sportem oraz rekreacją;
7)
tworzenia warunków dla energetycznego, transportowego oraz rybackiego wykorzystania
wód.
2.
Instrumenty zarządzania zasobami wodnymi stanowią:
1)
planowanie w gospodarowaniu wodami;
2)
pozwolenia wodnoprawne;
3)
opłaty i należności w gospodarce wodnej;
4)
kataster wodny;
5)
kontrola gospodarowania wodami.
3.
4.
5.
5a.
6.
7.
Art. 3. 1.
Zarządzanie zasobami wodnymi jest realizowane z uwzględnieniem podziału państwa
na obszary dorzeczy i regiony wodne.
2.
Ustala się następujące obszary dorzeczy:
1)
obszar dorzecza Wisły obejmujący, oprócz dorzecza Wisły znajdującego się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dorzecza Słupi, Łupawy, Łeby, Redy oraz
pozostałych rzek uchodzących bezpośrednio do Morza Bałtyckiego na wschód od ujścia
Słupi, a także wpadających do Zalewu Wiślanego;
2)
obszar dorzecza Odry obejmujący, oprócz dorzecza Odry znajdującego się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także dorzecza Regi, Parsęty, Wieprzy oraz pozostałych
rzek uchodzących bezpośrednio do Morza Bałtyckiego na zachód od ujścia Słupi, a także
wpadających do Zalewu Szczecińskiego;
3)
obszary dorzeczy:
a)
Dniestru,
b)
Dunaju,
c)
Jarft,
d)
Łaby,
e)
Niemna,
f)
Pregoły,
g)
Świeżej,
h)
Ücker
- obejmujące znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej części
międzynarodowych dorzeczy.
3.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób ewidencjonowania przebiegu granic obszarów dorzeczy;
2)
przyporządkowanie zbiorników wód podziemnych oraz wód przybrzeżnych - do
właściwych obszarów dorzeczy;
3)
regiony wodne;
4)
regionalne zarządy gospodarki wodnej, wskazując regiony wodne objęte zasięgiem
terytorialnym ich działania oraz siedziby poszczególnych regionalnych zarządów gospodarki
wodnej;
5)
sposób ewidencjonowania przebiegu granic regionów wodnych.
4.
Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów kierować się będzie
podziałem hydrograficznym kraju oraz zróżnicowaniem warunków hydrologicznych i
hydrogeologicznych na obszarze dorzecza, a także lokalizacją zbiorników wód podziemnych i
sposobem ich wykorzystania.
5.
W celu zapewnienia prawidłowego gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy
zarządzanie zasobami wodnymi wymaga koordynowania działań określonych programem wodno-
środowiskowym kraju oraz planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy:
1)
z właściwymi władzami państw członkowskich Unii Europejskiej, na których
terytoriach znajdują się pozostałe części dorzeczy, o których mowa w ust. 2;
2)
z właściwymi władzami państw leżących poza granicami Unii Europejskiej, na
których terytoriach znajdują się pozostałe części dorzeczy, o których mowa w ust. 2.
Art. 4. 1.
Organami właściwymi w sprawach gospodarowania wodami są:
1)
minister właściwy do spraw gospodarki wodnej;
2)
Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej - jako centralny organ administracji
rządowej, nadzorowany przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej;
3)
dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej - jako organ administracji rządowej
niezespolonej, podlegający Prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej;
4)
wojewoda;
5)
organy jednostek samorządu terytorialnego.
2.
Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej składa Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, co
dwa lata, nie później niż do dnia 30 czerwca, informację o gospodarowaniu wodami dotyczącą:
1)
stanu zasobów wodnych państwa;
2)
stanu wykorzystywania zasobów wodnych;
3)
realizowania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy;
4)
współpracy międzynarodowej na wodach granicznych i realizacji umów w tym
zakresie;
5)
utrzymywania wód powierzchniowych oraz urządzeń wodnych;
6)
prowadzonych inwestycji;
7)
stanu ochrony ludności i mienia przed powodzią lub suszą.
3.
Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej pełni funkcję organu wyższego stopnia w
rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do marszałków województw i
dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej, w sprawach określonych ustawą.
3a.
Przepisu ust. 3 nie stosuje się w sprawach, o których mowa w art. 72 ust. 3, art. 74b ust. 1
i 4, art. 74c, art. 88n ust. 3, art. 88o ust. 1 oraz art. 164 ust. 9.
4.
Właściwy dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej pełni funkcję organu wyższego
stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starostów
realizujących:
1)
zadania z zakresu administracji rządowej, określone w ustawie;
2)
kompetencje organu właściwego do wydania pozwolenia wodnoprawnego.
4a.
Odwołania od decyzji starostów realizujących zadania, o których mowa w ust. 4, wnosi się
do dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, na którego obszarze właściwości następuje
szczególne korzystanie z wód lub są podejmowane czynności wymagające pozwolenia wodno-
prawnego albo czynności wymagające decyzji starosty w zakresie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.
5.
Zadania marszałka województwa, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 2, art. 140 ust. 2 i
art. 186 ust. 3, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.
Art. 4a.
W celu zapewnienia prawidłowego gospodarowania wodami, w tym w szczególności
ochrony zasobów wodnych oraz ochrony ludzi i mienia przed powodzią, uzgodnienia z właściwym
dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej wymaga:
1)
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz
strategia rozwoju województwa w zakresie zagospodarowania obszarów narażonych na
niebezpieczeństwo powodzi;
2)
miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i plan zagospodarowania
przestrzennego województwa w zakresie zagospodarowania stref ochronnych ujęć wody,
obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych i obszarów narażonych na
niebezpieczeństwo powodzi;
3)
ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz warunków zabudowy w rozumieniu
ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr
80, poz. 717, z późn. zm.) - dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia
wodnoprawnego, do wydania którego organem właściwym jest marszałek województwa lub
dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej.
Art. 5. 1.
Wody dzielą się na powierzchniowe i podziemne.
2.
Wody, z wyjątkiem wód morza terytorialnego i morskich wód wewnętrznych, są wodami
śródlądowymi.
3.
Śródlądowe wody powierzchniowe dzielą się na:
1)
płynące, do których zalicza się wody:
a)
w ciekach naturalnych, kanałach oraz w źródłach, z których cieki biorą
początek,
b)
znajdujące się w jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych o
ciągłym bądź okresowym naturalnym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych,
c)
znajdujące się w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach
płynących;
2)
stojące, do których zalicza się wody znajdujące się w jeziorach oraz innych
naturalnych zbiornikach wodnych niezwiązanych bezpośrednio, w sposób naturalny, z
powierzchniowymi wodami płynącymi.
4.
Przepisy o wodach stojących stosuje się odpowiednio do wód znajdujących się w
zagłębieniach terenu powstałych w wyniku działalności człowieka, niebędących stawami.
5.
Dla potrzeb gospodarowania wodami wody dzieli się na:
1)
jednolite części wód powierzchniowych, z wyodrębnieniem jednolitych części:
a)
wód przejściowych lub przybrzeżnych,
b)
wód sztucznych lub silnie zmienionych;
2)
jednolite części wód podziemnych.
5a.
Wody przejściowe oznaczają wody powierzchniowe znajdujące się w ujściach rzek lub w
pobliżu ujść rzek, które z uwagi na bliskość wód słonych wykazują częściowe zasolenie, pozostając w
zasięgu znaczących wpływów wód słodkich, oraz morskie wody wewnętrzne Zatoki Gdańskiej.
5b.
Wody przybrzeżne obejmują pas wód morskich o szerokości jednej mili morskiej liczonej od
linii podstawowej morza terytorialnego, z wyłączeniem morskich wód wewnętrznych Zatoki
Gdańskiej oraz przyległych do nich wód morza terytorialnego. W przypadku gdy zasięg wód
przejściowych jest większy niż jedna mila morska, zewnętrzna granica tego zasięgu stanowi
zewnętrzną granicę wód przybrzeżnych.
6.
Przepisów ust. 3 pkt 1 lit. b oraz lit. c nie stosuje się dla potrzeb badania i oceny stanu wód
powierzchniowych, prowadzonych w ramach monitoringu wód.
Art. 6.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, granice między śródlądowymi wodami
powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego, kierując się
znaczeniem gospodarczym oraz sposobem wykorzystywania tych wód.
Art. 7. 1.
Przepisy ustawy mają zastosowanie do wód śródlądowych oraz morskich wód
wewnętrznych.
2.
Przepisy ustawy mają zastosowanie również do wód morza terytorialnego w zakresie
planowania w gospodarowaniu wodami, ochrony przed zanieczyszczeniem ze źródeł lądowych oraz
przed powodzią, a w pozostałym zakresie - w przypadkach w niej określonych.
3.
Przepisów ustawy nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych oraz do wód morza
terytorialnego w zakresie, w jakim korzystanie z tych wód uregulowane jest odrębnymi przepisami.
4.
Ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.) w
zakresie kompetencji organów administracji morskiej.
Art. 8. 1.
W zakresie uregulowanym w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i
górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947) ustawy nie stosuje się do:
1)
poszukiwania i rozpoznawania wód podziemnych;
2)
solanek, wód leczniczych oraz termalnych;
3)
wprowadzania do górotworu wód pochodzących z odwodnienia zakładów górniczych oraz
wykorzystanych wód, o których mowa w pkt 2.
2.
Przepisów ustawy nie stosuje się do korzystania z wód zgromadzonych za pomocą urządzeń
oraz instalacji technicznych niebędących urządzeniami wodnymi.
Art. 9. 1.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
1a)
budowlach przeciwpowodziowych - rozumie się przez to kanały ulgi, kierownice w
ujściach rzek do morza, poldery przeciwpowodziowe, zbiorniki retencyjne posiadające
rezerwę powodziową, suche zbiorniki przeciwpowodziowe, wały przeciwpowodziowe wraz z
obiektami związanymi z nimi funkcjonalnie oraz wrota przeciwpowodziowe i
przeciwsztormowe;
1b)
celach zarządzania ryzykiem powodziowym - rozumie się przez to ograniczenie
potencjalnych negatywnych skutków powodzi dla życia i zdrowia ludzi, środowiska,
dziedzictwa kulturowego oraz działalności gospodarczej;
1c)
ciekach naturalnych - rozumie się przez to rzeki, strugi, strumienie i potoki oraz inne
wody płynące w sposób ciągły lub okresowy, naturalnymi lub uregulowanymi korytami;
2)
3)
dorzeczu - rozumie się przez to obszar, z którego całkowity odpływ wód
powierzchniowych następuje ciekami naturalnymi przez jedno ujście do morza;
4)
eutrofizacji - rozumie się przez to wzbogacanie wody biogenami, w szczególności
związkami azotu lub fosforu, powodującymi przyspieszony wzrost glonów oraz wyższych
form życia roślinnego, w wyniku którego następują niepożądane zakłócenia biologicznych
stosunków w środowisku wodnym oraz pogorszenie jakości tych wód;
4a)
gruntach pokrytych wodami powierzchniowymi - rozumie się przez to grunty tworzące
dna i brzegi cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych, w
granicach linii brzegu, a także grunty wchodzące w skład sztucznych zbiorników wodnych,
stopni wodnych oraz jezior podpiętrzonych, będące gruntami pokrytymi wodami
powierzchniowymi przed wykonaniem urządzeń piętrzących;
4b)
jednolitych częściach wód podziemnych - rozumie się przez to określoną objętość wód
podziemnych występującą w obrębie warstwy wodonośnej lub zespołu warstw
wodonośnych;
4c)
jednolitych częściach wód powierzchniowych - rozumie się przez to oddzielny i znaczący
element wód powierzchniowych, taki jak:
a)
jezioro lub inny naturalny zbiornik wodny,
b)
sztuczny zbiornik wodny,
c)
struga, strumień, potok, rzeka, kanał lub ich części,
d)
morskie wody wewnętrzne, wody przejściowe lub wody przybrzeżne;
5)
kanałach - rozumie się przez to sztuczne koryta prowadzące wodę w sposób ciągły lub
okresowy, o szerokości dna co najmniej 1,5 m przy ich ujściu lub ujęciu;
5a)
kąpielisku - rozumie się przez to wyznaczony uchwałą rady gminy, wydzielony i
oznakowany fragment wód powierzchniowych, wykorzystywany przez dużą liczbę osób
kąpiących się, określoną w uchwale rady gminy w sprawie wykazu kąpielisk, pod warunkiem
że w stosunku do tego kąpieliska nie wydano stałego zakazu kąpieli; kąpieliskiem nie jest:
basen pływacki, basen uzdrowiskowy, zamknięty zbiornik wodny podlegający oczyszczaniu
lub wykorzystywaniu w celach terapeutycznych, sztuczny, zamknięty zbiornik wodny,
oddzielony od wód powierzchniowych i wód podziemnych;
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •