URZĄDZENIA DO FORMOWANIA ZBROJENIA, budownictwo, STUDIA, semestr V, technologia robót budowlanych I

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
XVII OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA WARSZTAT PRACY PROJEKTANTA KONSTRUKCJI
Ustroń, 20
23 lutego 2002 r.
Jerzy Bielawski
URZĄDZENIA DO FORMOWANIA ZBROJENIA -
PROŚCIARKI, OBCINARKI, ZGRZEWARKI, GIĘTARKI
1. Uwagi ogólne
Rozwój budownictwa, a wraz z nim rozwój prefabrykacji spowodował konieczność
maksymalnego zmechanizowania robót zbrojarskich. Powyższe wynika z konieczności
skrócenia cyklu produkcyjnego półfabrykatów zbrojeń i jego kosztów.
Rozwój mechanizacji robót zbrojarskich obserwuje się zarówno w przypadku robót
wykonywanych na budowach jak również w zakładach prefabrykacji. W zakładach tych
stosowane są nowe techniki produkcji, głównie zaczerpnięte z rozwiązań stosowanych w
innych państwach. Niektóre grupy robót zbrojarskich nie są jeszcze w kraju w pełni
opracowane i ich rozwijanie przyczyni się do dalszego postępu w tej dziedzinie. Chodzi tu
o:
-
dalsze usprawnienie technik prostowania i cięcia prętów, głównie w aspekcie
automatyzacji tych robót,
-
opanowanie zgrzewania, szczególnie wielopunktowego, i automatyzacji tych
czynności,
-
opanowanie technik gięcia przestrzennego siatek zbrojenia zgrzewanego,
-
udoskonalenie wykonywania przestrzennych konstrukcji zbrojeń,
-
usprawnienie manipulacji półfabrykatami zbrojeń, ich transportem i
składowaniem,
-
rozwiązanie nowych technik stabilizacji zbrojeń w formach i deskowaniach.
Zapewnienie nowoczesnych i zautomatyzowanych środków technicznych do
przemysłowej produkcji półfabrykatów zbrojeń w specjalistycznych zakładach
prefabrykacji należy uznać w naszych warunkach przy rozwiniętym przemyśle budowlanym
za zadanie wyjątkowo ważne i pilne.
Osobnym zagadnieniem jest konieczność dalszych prac nad typizacją poszczególnych
elementów zbrojeń. Określenie typowych elementów zbrojeń pozwoli na określenie zasad
technologicznych ich wykonywania i umożliwi ich produkcję na skład.
Przygotowanie elementów zbrojeń w sposób zmechanizowany pozwala na
zmniejszenie pracochłonności tych czynności o około 70%, zaoszczędzenie zużycia stali o
około 10 - 15% oraz obniżenie kosztów robót zbrojarskich o około 25% w stosunku do
przygotowania elementów zbrojeń w sposób ręczny.
2. Klasyfikacja elementów zbrojeń.
Fabryczna produkcja półfabrykatów zbrojeń pociąga za sobą konieczność zmiany
projektowania zbrojeń w sposób pozwalający na stosowania potokowej organizacji ich
produkcji. Zaprojektowane zbrojenie, obok warunków jakie stawiają wymagania
wytrzymałościowe powinno być dodatkowo tak skonstruowane, aby było technologiczne w
produkcji, wygodne w transporcie i montażu a jednocześnie łatwe do wykonania. Pod
pojęciem "technologiczności" rozumiana jest prostota wykonania przy jednoczesnej
wysokiej jakości wyrobu, a także możliwości mechanizacji i automatyzacji procesu
produkcyjnego.
Warunkiem zmechanizowania prac związanych z wytwarzaniem zbrojeń jest
dodatkowo takie ich zaprojektowanie, aby istniała możliwość wykonania określonych
operacji urządzeniami mechanicznymi.
Przy konstruowaniu zbrojeń należy dążyć jednocześnie do takiego ich
zaprojektowania, aby wymagały one nakładu minimalnej ilości pracy. Innym zagadnieniem
będącym warunkiem organizacji masowej produkcji ekonomicznych elementów jest
maksymalna redukcja liczby ich typów i rozmiarów. Zwiększenie liczby typów i rozmiarów
półfabrykatów zbrojeń zmusza do instalowania w procesie ich wytwarzania oddzielnych
środków technicznych, nie pozwala na instalowanie wysokowydajnych automatycznych
linii i agregatów, co w rezultacie prowadzi do zwiększenia jednostkowego nakładu pracy i
zmniejszenia wydajności produkcji. Drogą do rozwiązania tego problemu jest typizacja,
unifikacja i standaryzacja elementów zbrojeń.
Mechanizacja robót zbrojarskich polega na zastosowaniu maszyn do prostowania
stali, jej cięcia, gięcia oraz zastąpieniu pracochłonnego i niedoskonałego wiązania zbrojeń
przez łączenie za pomocą zgrzewania. Dalszym postępem w dziedzinie wykonywania
zbrojeń jest stosowanie siatek zgrzewanych, dostarczanych budownictwu przez przemysł,
lub stosowanie zbrojeń zgrzewanych, przygotowanych w postaci siatek i szkieletów w
wyspecjalizowanych wytwórniach.
Do zbrojenia elementów i konstrukcji żelbetowych mogą być stosowane:
a. Siatki - rys. 1a
Składają się one z podłużnych prętów nośnych oraz poprzecznych prętów
rozdzielających. W zależności od kierunku zbrojenia nośnego stosowane są siatki o
podłużnym, poprzecznym lub krzyżowym zbrojeniu głównym. Siatki mogą być dostarczane
w postaci elementów płaskich oraz zwijane w rulonach. Zbrojenie tego rodzaju jest
produkowane przez przemysł hutniczy lub specjalne zakłady. Szczegółowe informacje
przedstawione są w oddzielnym opracowaniu.
b. Szkielety płaskie - rys. 1b
Składają się one z prętów nośnych oraz krótkich prętów poprzecznych. Są to z reguły
wąskie elementy stosowane jako zbrojenie w płaszczyznach działania sił w takich
elementach jak płyty żebrowe, środniki belek, płyty ścienne itd. Sztywne połączenie prętów
nośnych z poprzecznymi polepsza zakotwienie zbrojenia w betonie. Szerokość szkieletów
płaskich jest uzależniona od rodzaju konstrukcji, do zbrojenia których mogą być stosowane i
wynosi 80÷600 mm. Średnica prętów nośnych może dochodzić nawet do 24 mm. Średnice
prętów poprzecznych mieszczą się w granicach 3÷12 mm. W wielu przypadkach
przedłużone niektóre pręty poprzeczne spełniają rolę stabilizatorów ułożenia zbrojenia w
formie lub deskowaniu w stosunku do ich boków lub dna. Wykonywanie i zastosowanie
takich "drabinek" gwarantuje właściwe otulenie zbrojenia betonu.
Rys.1. Rodzaje elementów zbrojenia prefabrykatów budowlanych: a) siatki zgrzewane, b)
szkielety płaskie, c) szkielety przestrzenne, d) zbrojenie prętowe
c. Szkielety przestrzenne - rys. 1c
Wykonywane przez zginanie siatek zgrzewanych lub płaskich szkieletów, przez
łączenie krótkimi prętami poprzecznymi ustawionych równolegle płaskich szkieletów, przez
łączenie siatek zgrzewanych i płaskich szkieletów, bądź przez łączenie prętów podłużnych i
poprzecznych za pomocą specjalnych maszyn. Przykładem ostatniego przypadku są
szkielety przestrzenne przeznaczone dla elementów rurowych., Przestrzenne szkielety
zbrojenia stosowane mogą. być dla konstrukcji płaskich oraz prętowych takich jak słupy,
pale, belki
d. Zbrojenie prętowe proste, gięte oraz z hakami - rys. 1d.
Stosowane jako uzupełniające dla przeniesienia niezbędnych obciążeń. Jest ono
łączone ze szkieletami przestrzennymi, szkieletami płaskimi czy też siatkami. Zbrojenie
gięte z hakami ma zastosowanie m.in. jako pętle montażowe, służące do zaczepienia
przenoszonych prefabrykatów.
Stosowanie podanych rodzajów elementów zbrojeń zmniejsza znacznie
pracochłonność robót zbrojarskich, obniża zużycie stali oraz znacznie polepsza współpracę
stali z betonem.
3 Klasyfikacja procesów technologicznych produkcji zbrojeń
Wykonanie elementów zbrojeń uzależnione jest głównie od rodzaju stali, typu
zbrojenia oraz stopnia zmechanizowania zakładu. Z punktu widzenia technologii, proces
produkcyjny jest także uzależniony od postaci dostarczonej stali, tj. od tego, czy otrzymana
jest w kręgach, w odcinkach prostych, czy też w postaci gotowych siatek. Z tego też
względu przygotowanie zbrojenia można podzielić na cztery podstawowe etapy, a
mianowicie:
a)
przygotowanie zbrojenia z drutów dostarczonych w kręgach,
b)
przygotowanie zbrojenia ze stali prętowej dostarczonej w odcinkach prostych,
c)
przygotowanie zbrojenia z siatek,
d)
łączenie elementów zbrojeń wykonanych ze stali z kręgów, prętów i siatek.
Schemat technologiczny przygotowania zbrojenia do prefabrykatów żelbetowych
przedstawiono na rys. 2. Z podanego schematu widać, że można wyodrębnić dwa
zasadnicze ciągi technologiczne, a mianowicie - ciąg obróbki stali dostarczonej w kręgach
oraz ciąg technologiczny dla stali prętowej. Oba te ciągi mogą łączyć się następnie w jeden
ciąg tworzenia prefabrykatów zbrojeń w postaci np. szkieletów przestrzennych.
Urządzenia do obróbki stali zbrojeniowej i metody jej obróbki są inne dla stali
dostarczanej w kręgach, inne zaś dla stali dostarczanej w odcinkach prostych.
Prace nad przygotowaniem zbrojenia z kręgów polegają na prostowaniu, czyszczeniu
i cięciu stali. Wszystkie te czynności mogą być wykonywane mechanicznie, przy czym
wykonane są zazwyczaj za pomocą jednej maszyny. Oczyszczone, wyprostowane i pocięte
pręty, mogą być przekazywane do zgrzewania z nich siatek i szkieletów lub do gięcia, skąd
otrzymane są pręty z odgięciami, strzemiona, uchwyty montażowe itp. Wykonanie zbrojenia
ze stali z kręgów kończy się zgrzewaniem siatek i szkieletów o zaprojektowanych
wymiarach lub gięciem siatek.
Przygotowanie zbrojenia ze stali prętowej składa się z podobnych czynności, lecz
wykonywanych w nieco inny sposób. Operacje prostowania i czyszczenia nie zawsze są
wykonywane, gdyż nie zawsze są potrzebne. Prostowanie jest konieczne, gdy pręty
wykazują zakrzywienia na długości lub na końcach. Czyszczeniu poddaje się stal
zabrudzoną pyłem, błotem, smarami i tłuszczami. Z brudu i błota czyści się stal wycierając
ją początkowo mokrą, a następnie suchą szmatą. Stal zabrudzoną smarami czyści się za
pomocą specjalnych preparatów rozpuszczających tłuszcz, a następnie za pomocą suchych
szmat. Łuszczącą się rdzę czyści się za pomocą stalowych szczotek lub piaskownic. Jeżeli
czyszczenie i prostowanie prętów jest zbędne, stal z magazynu przekazywana jest do
zgrzewania czołowego, a następnie do cięcia i gięcia. Przygotowane pręty przekazywane są
do miejsca wykonywania siatek i szkieletów.
Rys.2. Schemat technologiczny przygotowania zbrojenia do prefabrykatów żelbetowych
Płaskie siatki zbrojeniowe dostarczane w odcinkach są cięte na odcinki o potrzebnej
długości, następnie, o ile zachodzi potrzeba - gięte i w tej formie tworzy się z nich
przestrzenne szkielety zbrojenia. W przypadku dostarczania siatek zbrojeniowych w
rulonach, zachodzi dodatkowo konieczność ich wyprostowania.
Gotowe zbrojenie, po odpowiednim oznaczeniu, jest przekazywane do magazynów
gotowego zbrojenia.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •