ustroje i konstrukcje budowlane, PCz Budownictwo, Budownictwo Ogólne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
@mw
Budownictwo
str. 1
Elementy i ustroje konstrukcyjne oraz układy budynków
1
Obiekty budowlane składaj
Ģ
si
ħ
z wielu
elementów
spełniaj
Ģ
cych okre
Ļ
lone funkcje
konstrukcyjne, u
Ň
ytkowe i estetyczne. Mo
Ň
na klasyfikowa
ę
je np. w zale
Ň
no
Ļ
ci od spełnianych
przez nie zada
ı
(elementy konstrukcyjne i niekonstrukcyjne), wielko
Ļ
ci lub proporcji wymiarów.
Elementy budowlane
Klasyfikacja ze wzgl
ħ
du na proporcje wymiarów
Elementy pr
ħ
towe (np. belki,
słupy) – maj
Ģ
jeden wymiar
wielokrotnie wi
ħ
kszy ni
Ň
dwa
pozostałe
Elementy powierzchniowe
(np. płyty) – maj
Ģ
dwa
wymiary znacznie wi
ħ
ksze
ni
Ň
trzeci
Elementy masywne (np.
bloki) – maj
Ģ
wszystkie
wymiary tego samego rz
ħ
du
W schemacie wyst
ħ
puj
Ģ
nast
ħ
puj
Ģ
ce okre
Ļ
lenia: belki
2
, słupy
3
, płyty
4
- wyja
Ļ
nienia ni
Ň
ej.
Obci
ĢŇ
enia obiektu budowlanego
s
Ģ
to wszystkie oddziałuj
Ģ
ce na niego siły fizyczne,
które wynikaj
Ģ
z ci
ħŇ
aru własnego tego obiektu oraz jego przeznaczenia i sposobu u
Ň
ytkowania, a
tak
Ň
e z wpływów
Ļ
rodowiskowych. Obowi
Ģ
zkiem projektantów i wykonawców jest
zagwarantowanie, aby siły działaj
Ģ
ce na dobrze zaprojektowany, prawidłowo wykonany i
u
Ň
ytkowany obiekt budowlany nie mogły doprowadzi
ę
do zniszczenia materiałów, z których go
wykonano, zbyt du
Ň
ych odkształce
ı
lub przemieszcze
ı
(wskutek naruszenia równowagi konstrukcji
lub podło
Ň
a gruntowego). Konieczna jest do tego odpowiednia
wytrzymało
Ļę
i
stateczno
Ļę
zarówno całego obiektu, jak i wszystkich jego elementów.
Elementy konstrukcyjne
s
Ģ
to cz
ħĻ
ci obiektu budowlanego, których głównym zadaniem
jest przenoszenie obci
ĢŇ
e
ı
.
Do głównych elementów konstrukcyjnych budynku nale
ŇĢ
(rys. 1.):
 
fundament
– podziemna cz
ħĻę
obiektu budowlanego przekazuj
Ģ
ca na podło
Ň
e gruntowe ci
ħŇ
ar
własny całego obiektu budowlanego oraz wszystkie inne obci
ĢŇ
enia działaj
Ģ
ce na ten obiekt,
  Ļ
ciany konstrukcyjne
(zwane te
Ň
Ļ
cianami no
Ļ
nymi) – przegrody pionowe (zewn
ħ
trzne i
wewn
ħ
trzne) przenosz
Ģ
ce na fundament lub inne elementy konstrukcyjne ci
ħŇ
ar własny i
obci
ĢŇ
enia od innych wy
Ň
ej poło
Ň
onych elementów i ustrojów budynku (np. dachów, stropów,
balkonów), jego wyposa
Ň
enia i u
Ň
ytkowników, a tak
Ň
e od parcia wiatru lub gruntu,
 
nadpro
Ň
a
– elementy konstrukcyjne (poziome lub łukowe) o stosunkowo małej szeroko
Ļ
ci,
które przekrywaj
Ģ
od góry otwory okienne oraz drzwiowe i s
Ģ
zdolne do przenoszenia obci
ĢŇ
e
ı
ze
Ļ
ciany powy
Ň
ej nich,
1
Wg „Zarys budownictwa ogólnego” seria „technologia” - Konrad Podawca – WSiP W-wa 2003 r.
2
Belka – poziomy lub uko
Ļ
ny element konstrukcyjny przenosz
Ģ
cy obci
ĢŇ
enia na podpory.
3
Słup – pionowy element konstrukcyjny przenosz
Ģ
cy obci
ĢŇ
enia w kierunku zbli
Ň
onym do swojej osi podłu
Ň
nej.
4
Płyta – element konstrukcyjny o grubo
Ļ
ci wielokrotnie mniejszej od pozostałych wymiarów, zdolny do przenoszenia
obci
ĢŇ
e
ı
działaj
Ģ
cych na jego wi
ħ
ksze powierzchnie.
Str. 2
Elementy, ustroje konstrukcyjne i systemy budowlane
 
stropy
– przekrycia kondygnacji, czyli przegrody poziome dziel
Ģ
ce budynek na kondygnacje i
usztywniaj
Ģ
ce go, które przenosz
Ģ
ci
ħŇ
ar własny oraz obci
ĢŇ
enia (np. od
Ļ
cian działowych danej
kondygnacji, mebli, ludzi) na konstrukcj
ħ
no
Ļ
n
Ģ
ni
Ň
szych kondygnacji,
 
dach
– górne przekrycie budynku, zazwyczaj składaj
Ģ
ce si
ħ
z konstrukcji no
Ļ
nej i uło
Ň
onego na
niej wodoszczelnego pokrycia, chroni
Ģ
ce przed wpływami atmosferycznymi i przenosz
Ģ
ce
obci
ĢŇ
enia (ci
ħŇ
ar własny, obci
ĢŇ
enie
Ļ
niegiem i wiatrem) na ni
Ň
ej poło
Ň
one ustroje
konstrukcyjne,
 
stropodach
– płaski dach stanowi
Ģ
cy konstrukcyjn
Ģ
cało
Ļę
z najwy
Ň
ej poło
Ň
onym stropem,
 
wie
ı
ce
– elementy konstrukcji (zazwyczaj
Ň
elbetowe) usytuowane w
Ļ
cianach konstrukcyjnych
budynku na całym obwodzie stropów oraz stropodachów, wi
ĢŇĢ
ce te przekrycia ze
Ļ
cianami i
zapewniaj
Ģ
ce ich współprac
ħ
w przekazywaniu obci
ĢŇ
e
ı
, a ponadto przeciwdziałaj
Ģ
cej
zarysowaniom
Ļ
cian w razie ich nierównomiernego osiadania,
 
schody
– umo
Ň
liwiaj
Ģ
komunikacj
ħ
mi
ħ
dzy poszczególnymi kondygnacjami, a zarazem
przenosz
Ģ
ci
ħŇ
ar własny oraz obci
ĢŇ
enia zmienne na inne ustroje konstrukcyjne (np. na
Ļ
ciany
klatki schodowej – rys 1.)
Rys. 1.
Struktura (konstrukcyjna) niewielkiego budynku mieszkalnego
Data utworzenia 2006-10-21 20:59
Data ostatniego wydruku 2006-12-01 23:23
@mw
Budownictwo
str. 3
Zespół elementów konstrukcji poł
Ģ
czonych ze sob
Ģ
w sposób umo
Ň
liwiaj
Ģ
cy ich współprac
ħ
w przenoszeniu obci
ĢŇ
e
ı
bywa czasem nazywany
ustrojem konstrukcyjnym
(np. rama
5
,
kratownica
6
, fundament, szkielet konstrukcji,
Ļ
ciana, strop, dach).
Zespół ustrojów konstrukcyjnych, które współpracuj
Ģ
w przenoszeniu obci
ĢŇ
e
ı
działaj
Ģ
cych
na dany obiekt budowlany, składa si
ħ
na jego
konstrukcj
ħ
no
Ļ
n
Ģ
.
Konstrukcja no
Ļ
na
szkieletowa
,
czyli zło
Ň
ona z
przestrzennego układu słupów
i płyt (szkielet słupowo-
płytowy) lub słupów i belek
(szkielet słupowo-belkowy)
Ļ
cianowa
,
czyli zło
Ň
ona ze
Ļ
cian
i stropów
mieszana
,
czyli
Ļ
cianowo-szkieletowa
(zło
Ň
ona ze
Ļ
cian i szkieletu
słupowo-płytowego)
Układem konstrukcyjnym obiektu budowlanego
nazywamy schemat jego konstrukcji
okre
Ļ
laj
Ģ
cy sposób usytuowania elementów i ustrojów oraz ich wzajemne powi
Ģ
zanie i funkcje.
Układy konstrukcyjne budynków klasyfikuje si
ħ
ze wzgl
ħ
du na kierunek usytuowania
Ļ
cian,
słupów lub ram stanowi
Ģ
cych podpory stropów.
W budynkach
Ļ
cianowych o
układzie podłu
Ň
nym
(rys. 2a)
Ļ
ciany konstrukcyjne s
Ģ
równoległe do dłu
Ň
szego boku budynku. W budynkach o takim układzie wi
ħ
kszo
Ļę
otworów
okiennych i drzwiowych musi by
ę
wykonana w
Ļ
cianach konstrukcyjnych, co jest przyczyn
Ģ
ich
osłabienia i zmusza do stosowania mocnych nadpro
Ň
y (przejmuj
Ģ
cych i przekazuj
Ģ
cych cz
ħĻę
obci
ĢŇ
enia od stropów). W takim układzie stropy pracuj
Ģ
jednokierunkowo, a kierunek ich
rozpi
ħ
cia jest poprzeczny do dłu
Ň
szego boku budynku.
Rys. 2. Układy konstrukcyjne budynków
Ļ
cianowych:
a) podłu
Ň
ny
b) poprzeczny
5
Rama – ustrój konstrukcyjny składaj
Ģ
cy si
ħ
z pr
ħ
tów prostych (np. z kształtowników stalowych, z
Ň
elbetu lub
drewna), które nie le
ŇĢ
na jednej linii i s
Ģ
poł
Ģ
czone w sposób sztywny, tj. bez mo
Ň
liwo
Ļ
ci obrotu wzgl
ħ
dem siebie.
6
Kratownica – ustrój konstrukcyjny składaj
Ģ
cy si
ħ
z pr
ħ
tów prostych (np. z kształtowników i blach stalowych, z
Ň
elbetu, z drewna) poł
Ģ
czonych w sposób traktowany w obliczeniach jako przegubowy, lecz tworz
Ģ
cych układ
geometrycznie niezmienny. Najcz
ħĻ
ciej stosuje si
ħ
kratownice, których budowa opiera si
ħ
na siatce trójk
Ģ
tnej (tzn.
pr
ħ
ty ł
Ģ
cz
Ģ
si
ħ
ze sob
Ģ
w trójk
Ģ
ty). Poł
Ģ
czenia pr
ħ
tów tworz
Ģ
cych kratownic
ħ
nazywa si
ħ
w
ħ
złami. W ka
Ň
dym w
ħŅ
le
prawidłowo wykonanej kratownicy osie wszystkich pr
ħ
tów maj
Ģ
jeden punkt przeci
ħ
cia
Str. 4
Elementy, ustroje konstrukcyjne i systemy budowlane
c) dwukierunkowy mieszany
d) dwukierunkowy krzy
Ň
owy
Ļ
ciany no
Ļ
ne
Ļ
ciany usztywniaj
Ģ
ce
Ļ
ciany działowe mi
ħ
dzymieszkaniowe
Ļ
ciany działowe
Ļ
ciany osłonowe
kierunek (zbrojenia) płyt stropowych
W budynkach
Ļ
cianowych o
układzie poprzecznym
(rys. 2b)
Ļ
ciany konstrukcyjne s
Ģ
prostopadłe do dłu
Ň
szego boku budynku. Stropy pracuj
Ģ
jednokierunkowo, a kierunek ich rozpi
ħ
cia
jest równoległy do dłu
Ň
szego boku budynku.
W budynkach
Ļ
cianowych o
układzie dwukierunkowym
Ļ
ciany konstrukcyjne s
Ģ
wzajemnie
prostopadłe. Mo
Ň
na rozró
Ň
ni
ę
układy dwukierunkowe:
·
mieszany
(rys 2c), w którym mo
Ň
liwe jest dowolne zestawienie układów: podłu
Ň
nego,
poprzecznego i dwukierunkowego krzy
Ň
owego,
·
krzy
Ň
owy
(rys. 2d), w którym
Ļ
ciany konstrukcyjne s
Ģ
usytuowane prostopadle i równolegle
do osi podłu
Ň
nej budynku, a stropy pracuj
Ģ
dwukierunkowo (np. stropy
Ň
elbetowe krzy
Ň
owo
zbrojone), tzn. opieraj
Ģ
si
ħ
na całym obwodzie.
Sztywno
Ļę
przestrzenna budynków
Ļ
cianowych o du
Ň
ych rozpi
ħ
to
Ļ
ciach
Ļ
cian
konstrukcyjnych zapewnia stosowanie wzajemnie prostopadłych
Ļ
cian konstrukcyjnych i
usztywniaj
Ģ
cych
7
oraz stropów.
Oprócz elementów i ustrojów konstrukcyjnych w obiektach budowlanych stosuje si
ħ
elementy niekonstruckcyjne
. Ich przykłady to:
·
Ļ
ciany (
Ļ
cianki) działowe
–
Ļ
ciany wewn
ħ
trzne wydzielaj
Ģ
ce pomieszczenia, lecz
nieprzenosz
Ģ
ce obci
ĢŇ
e
ı
z wy
Ň
szych kondygnacji,
·
Ļ
ciany osłonowe
– zewn
ħ
trzne
Ļ
ciany, które nie uczestnicz
Ģ
w przenoszeniu obci
ĢŇ
e
ı
od
elementów konstrukcyjnych, zamocowane do elementów konstrukcyjnych,
pokrycie dachu
(np. pokrycie z dachówki, papowe, gontowe, z blachy),
7
ĺ
ciany usztywniaj
Ģ
ce – wydzielaj
Ģ
pomieszczenia, a jednocze
Ļ
nie chroni
Ģ
obiekty budowlane przed niestabilno
Ļ
ci
Ģ
,
dzi
ħ
ki przenoszeniu sił poziomych (takich jak obci
ĢŇ
enie wiatrem lub siły wynikaj
Ģ
ce z mimo
Ļ
rodowego działania
obci
ĢŇ
e
ı
pionowych) na ni
Ň
ej poło
Ň
one elementy konstrukcyjne.
Data utworzenia 2006-10-21 20:59
Data ostatniego wydruku 2006-12-01 23:23
·
@mw
Budownictwo
str. 5
·
elementy wyko
ı
czeniowe
– m.in. przewody instalacji, posadzki, okładziny, drzwi,
·
elementy wyposa
Ň
enia instalacyjnego
– m.in. umywalki, wanny, grzejniki,
·
elementy wyposa
Ň
enia budowlanego
– m.in. szafy w
Ļ
cianie (tzw. wn
ħ
kowe) lub pawlacze.
Elementy wyko
ı
czeniowe i elementy wyposa
Ň
enia budynku
Budynek w stanie surowym nie chroni przed czynnikami atmosferycznymi, dlatego nale
Ň
y
w otwory wstawi
ę
drzwi
zewn
ħ
trzne i
okna
oraz wykona
ę
pokrycie dachu
. Taki stan nie spełnia
jeszcze wymogów u
Ň
ytkowych. Nale
Ň
y surowym powierzchniom nada
ę
estetyczny wygl
Ģ
d i
dostosowa
ę
je do pełnionych funkcji. Budynek wyko
ı
cza si
ħ
, wykonuj
Ģ
c:
·
wszystkie niezb
ħ
dne
instalacje
(wodoci
Ģ
gow
Ģ
, kanalizacyjn
Ģ
, gazow
Ģ
,
grzewcz
Ģ
, wentylacyjn
Ģ
, elektryczn
Ģ
, telefoniczn
Ģ
i inne),
·
tynki
, czyli powłoki zewn
ħ
trzne (z zapraw cementowo-wapiennych lub
cementowych, albo innych materiałów) i wewn
ħ
trzne (z zapraw cementowo-
wapiennych, cementowych, wapiennych lub gipsowych, albo innych
materiałów), które nanosi si
ħ
(okłada) na powierzchnie
Ļ
cian i sufitów
warstw
Ģ
grubo
Ļ
ci od kilku milimetrów do około 5 cm, aby nada
ę
im
estetyczny wygl
Ģ
d i ochroni
ę
je przed wpływami zewn
ħ
trznymi (wilgoci
Ģ
,
opadami, pyłami itp., a tak
Ň
e ogniem oraz wysok
Ģ
temperatur
Ģ
w czasie
po
Ň
aru),
·
okładziny
,
powłoki malarskie
lub
tapety
,
·
podłogi
, czyli jedno- lub wielowarstwowe (zło
Ň
one z podkładu podłogowego
i posadzki) pokrycie górnej powierzchni stropu, specyficzne dla danego
rodzaju pomieszczenia,
·
monta
Ň
elementów wyposa
Ň
enia budowlanego
(np. szaf wn
ħ
kowych) i
instalacyjnego (umywalki, wanny, armatura, grzejniki itp.).
Technologie, metody i systemy budownictwa
Przez
technologi
ħ
budowania
rozmie
ę
nale
Ň
y wiedz
ħ
obejmuj
Ģ
c
Ģ
rozwi
Ģ
zania i sposoby
wznoszenia konstrukcji budowlanych wraz z przygotowaniem elementów i materiałów
budowlanych. W zale
Ň
no
Ļ
ci od rozwi
Ģ
zania konstrukcji budowlanych mo
Ň
emy wyró
Ň
ni
ę
wiele
technologii budowania, m.in.:
·
z cegieł lub bloczków, albo pustaków,
·
konstrukcje monolityczne,
·
z prefabrykowanych elementów betonowych i
Ň
elbetowych,
·
z drewna i materiałów drewnopochodnych,
·
z elementów stalowych (metalowych).
Technologie budowania mo
Ň
na podzieli
ę
tak
Ň
e bardziej ogólnie – na tradycyjn
Ģ
i uprzemysłowion
Ģ
.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •