ustawa-z-dnia-8-sierpnia-1996-r.-o-radzie-ministrow, Warmiński

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/16
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz. U. z
2003 r. Nr 24, poz.
199, Nr 80, poz. 717,
z 2004 r. Nr 238, poz.
2390, Nr 273, poz.
2703, z 2005 r. Nr
169, poz. 1414, Nr
249, poz. 2104, z 2006
r. Nr 45, poz. 319, Nr
170, poz. 1217, Nr
220, poz. 1600, z 2008
r. Nr 227, poz. 1505,
z 2009 r. Nr 42, poz.
337, Nr 98, poz. 817,
Nr 157, poz. 1241, Nr
161, poz. 1277, z 2010
r. Nr 57, poz. 354, z
2011 r. Nr 117, poz.
676, Nr 185, poz.
1092, Nr 232, poz.
1378.
USTAWA
z dnia 8 sierpnia 1996 r.
o Radzie Ministrów
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Rada Ministrów (Rząd) działa kolegialnie.
Art. 2.
1. Rada Ministrów, wykonując ustanowione dla niej w Konstytucji Rzeczypospoli-
tej Polskiej i ustawach zadania i kompetencje, rozpatruje sprawy i podejmuje
rozstrzygnięcia na posiedzeniach.
2. Rada Ministrów może również rozstrzygać poszczególne sprawy
w drodze kore-
spondencyjnego uzgodnienia stanowisk (drogą obiegową).
3. Organizację i tryb swojej pracy Rada Ministrów określa w regulaminie.
Art. 3.
Przepisy ustawy dotyczące ministrów stosuje się również do osób, o których mowa
w art. 147 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozdział 2
Członkowie Rady Ministrów
Art. 4.
(skreślony).
Art. 5.
W celu wykonania zadań i kompetencji określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej i ustawach, Prezes Rady Ministrów może w szczególności:
1) wyznaczyć ministrowi zakres spraw, w których minister ten działa z upo-
ważnienia Prezesa Rady Ministrów;
2012-01-18
©Kancelaria Sejmu
s. 2/16
2) żądać informacji, dokumentów i sprawozdań okresowych lub dotyczących
poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od ministra, kierownika urzędu
centralnego lub wojewody oraz od pracowników urzędów organów admini-
stracji rządowej po zawiadomieniu właściwego ministra, kierownika urzędu
centralnego lub wojewody;
3) zarządzić przeprowadzenie korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk
członków Rady Ministrów;
4) zwoływać, brać udział i przewodniczyć posiedzeniom organów pomocni-
czych Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów, bez względu na ich
skład i zakres działania;
5) zwoływać posiedzenia, z udziałem właściwych ministrów, kierowników
urzędów centralnych lub wojewodów i im przewodniczyć;
6) przekazać, z urzędu lub na wniosek właściwego organu albo na wniosek
strony, sprawę należącą do właściwości więcej niż jednego ministra lub kie-
rownika centralnego urzędu do załatwienia wskazanemu przez siebie mini-
strowi, zawiadamiając o tym wszystkie inne właściwe organy oraz strony;
7) rozstrzygać o zakresie działania ministrów w razie sporu kompetencyjnego
między ministrami.
Art. 6.
1. W razie nieobecności Prezesa Rady Ministrów lub w innym wypadku czasowej
niemożności wykonywania przez niego obowiązków w Radzie Ministrów, pra-
cami Rady Ministrów kieruje wiceprezes Rady Ministrów wyznaczony przez
Prezesa Rady Ministrów lub jeden z ministrów, jeżeli wiceprezes Rady Mini-
strów nie został powołany.
2. Wiceprezes Rady Ministrów wykonuje, w imieniu Prezesa Rady Ministrów, za-
dania i kompetencje w zakresie powierzonym przez Prezesa Rady Ministrów.
3. (skreślony).
Art. 7.
1. Członek Rady Ministrów uczestniczy, na zasadach określonych w Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej, w ustalaniu polityki państwa, ponosząc za treść i za
realizację działań Rządu odpowiedzialność w trybie i na zasadach określonych w
odrębnych przepisach.
2. Członek Rady Ministrów jest obowiązany, w zakresie swojego działania,
do inicjowania i opracowywania polityki Rządu, a także przedkładania inicja-
tyw, projektów założeń projektów ustaw i projektów aktów normatywnych na
posiedzenia Rady Ministrów – na zasadach i w trybie określonych w regulami-
nie pracy Rady Ministrów.
3. Członek Rady Ministrów realizuje politykę ustaloną przez Radę Ministrów.
4. Członek Rady Ministrów, realizując politykę ustaloną przez Radę Ministrów, w
szczególności:
1) współdziała z innymi członkami Rady Ministrów;
2) nadzoruje działalność terenowych organów administracji rządowej;
2012-01-18
©Kancelaria Sejmu
s. 3/16
3) współdziała z samorządem terytorialnym, organizacjami społecznymi i
przedstawicielstwami środowisk zawodowych i twórczych;
4) występuje do Prezesa Rady Ministrów o powołanie zespołów międzyresor-
towych do wykonywania zadań wykraczających poza zakres jego działania;
5) po zawiadomieniu Prezesa Rady Ministrów powołuje rady i zespoły, jako
organy pomocnicze w sprawach należących do zakresu jego działania.
Art. 8.
Członek Rady Ministrów reprezentuje w swoich wystąpieniach stanowisko zgodne z
ustaleniami przyjętymi przez Radę Ministrów.
Art. 9.
1. Członek Rady Ministrów, upoważniony przez Radę Ministrów, reprezentuje
Rząd przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach rozpatrywanych z
inicjatywy Rady Ministrów. W takim wypadku minister składa, po porozumie-
niu się z Prezesem Rady Ministrów, wszelkie oświadczenia w imieniu Rządu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do reprezentowania Rządu w innych
sprawach rozpatrywanych przez Sejm. W takim wypadku upoważnienia do re-
prezentowania Rządu może, w uzasadnionych wypadkach, udzielić ministrowi
Prezes Rady Ministrów.
3. Prezes Rady Ministrów może, na wniosek ministra:
1) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu przed Sejmem sekreta-
rzowi stanu lub podsekretarzowi stanu w danym ministerstwie, pełnomoc-
nikowi Rządu lub kierownikowi urzędu centralnego;
2) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu w Sejmie, poza posiedze-
niem plenarnym, innej osobie czynnej w danym dziale administracji rządo-
wej.
4. Zasady określone w ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do wszystkich innych sytu-
acji wymagających upoważnienia do reprezentowania Rządu przed innymi orga-
nami państwowymi, w szczególności przed Senatem Rzeczypospolitej Polskiej i
Trybunałem Konstytucyjnym.
5. Zasady i tryb udzielania odpowiedzi na interpelacje i zapytania poselskie regulu-
ją odrębne przepisy.
Art. 10.
1. Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw,
których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe.
2. Pełnomocnikiem Rządu może być sekretarz stanu lub podsekretarz stanu, a w
szczególnie uzasadnionych wypadkach, w zakresie zadań o zasięgu regionalnym
– wojewoda.
3. Pełnomocnika Rządu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.
4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełno-
mocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością
2012-01-18
©Kancelaria Sejmu
s. 4/16
oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyj-
no-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej.
5. W celu sfinansowania działalności ustanowionego pełnomocnika Rządu, Prezes
Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia pla-
nowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami budżetu pań-
stwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych, wynikającego z
ustawy budżetowej.
Rozdział 3
Organy wewnętrzne Rady Ministrów
Art. 11.
(skreślony).
Art. 12.
1. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady Mi-
nistrów, może, w drodze zarządzenia, tworzyć organy pomocnicze Rady Mini-
strów lub Prezesa Rady Ministrów, a w szczególności:
1) stały komitet lub komitety Rady Ministrów w celu inicjowania, przygotowa-
nia i uzgadniania rozstrzygnięć albo stanowisk Rady Ministrów lub Prezesa
Rady Ministrów w sprawach należących do zadań i kompetencji tych orga-
nów;
2) komitety do rozpatrywania określonych kategorii spraw lub określonej spra-
wy;
3) rady i zespoły opiniodawcze lub doradcze w sprawach należących do zadań i
kompetencji Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.
2. Prezes Rady Ministrów, tworząc organy pomocnicze, o których mowa w ust. 1,
określi ich nazwę, skład, zakres działania oraz tryb postępowania.
Art. 12a.
Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, tworzyć komisje do opracowania
projektów kodyfikacji określonych dziedzin prawa, uwzględniając dorobek nauki i
doświadczenia praktyki. Rada Ministrów wydając rozporządzenie, określi nazwę i
przedmiot działania komisji oraz jej skład i tryb postępowania.
Art. 13.
1. Rada Ministrów w uzgodnieniu z zainteresowaną instytucją lub środowiskiem
społecznym może powoływać, w drodze rozporządzenia, komisje wspólne, skła-
dające się z przedstawicieli Rządu oraz tej instytucji lub środowiska. Rada Mini-
strów wydając rozporządzenie, określi nazwę i przedmiot działania komisji
wspólnej oraz jej skład i tryb postępowania.
2. Celem komisji, o których mowa w ust. 1, jest wypracowanie wspólnego stanowi-
ska w sprawach ważnych dla polityki Rządu oraz interesów reprezentowanej w
komisji instytucji lub środowiska.
2012-01-18
©Kancelaria Sejmu
s. 5/16
Art. 14.
1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Legislacyjna.
2. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady Legislacyjnej.
3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zadania oraz szczegó-
łowe zasady i tryb funkcjonowania Rady Legislacyjnej.
4. Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Legislacyjnej ustala, w dro-
dze rozporządzenia:
1) zasady techniki prawodawczej;
2) (uchylony).
5. Prezes Rady Ministrów wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1,
określi w szczególności elementy metodyki przygotowania i sposób redagowa-
nia projektów ustaw i rozporządzeń oraz innych normatywnych aktów praw-
nych, a także warunki, jakim powinny odpowiadać uzasadnienia projektów
normatywnych aktów prawnych, jak również reguły przeprowadzania zmian w
systemie prawa. Stosowanie zasad techniki prawodawczej powinno zapewnić w
szczególności spójność i kompletność systemu prawa oraz przejrzystość tekstów
normatywnych aktów prawnych, z uwzględnieniem dorobku nauki i doświad-
czeń praktyki.
6. (uchylony).
Art. 14a.
Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa
jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów.
Art. 14b.
Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej „Centrum”, zapewnia koordynację dzia-
łalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów
administracji rządowej.
Art. 14c.
Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów poprzez:
1) opracowywanie rządowych projektów ustaw na zasadach i w trybie określo-
nych w regulaminie pracy Rady Ministrów, chyba że na podstawie odręb-
nych przepisów opracowywanie określonych rodzajów projektów ustaw na-
leży do właściwości innych podmiotów;
2) opracowywanie stanowisk prawno-legislacyjnych do rządowych projektów
aktów prawnych innych niż określone w pkt 1 oraz do projektów założeń
projektów ustaw;
3) opracowywanie pod względem legislacyjnym rządowych projektów aktów
prawnych innych niż określone w pkt 1, skierowanych do rozpatrzenia przez
Radę Ministrów, w tym poprzez ich ocenę pod względem prawnym i redak-
cyjnym przez Komisję Prawniczą prowadzoną przez Centrum;
4) analizowanie orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i
Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także Trybunału Sprawiedliwości
Wspólnot Europejskich i Sądu Pierwszej Instancji w szczególności w zakre-
sie wpływu na polski system prawa;
2012-01-18
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •