USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych, uprawnienia budowlane

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Stan prawny 20110721
USTAWA
z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o wyrobach budowlanych
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, zasady kontroli
wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu oraz zasady działania organów administracji
publicznej w tej dziedzinie.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
wyrobie budowlanym należy przez to rozumieć rzecz ruchomą, bez względu na stopień
jej przetworzenia, przeznaczoną do obrotu, wytworzoną w celu zastosowania w sposób
trwały w obiekcie budowlanym, wprowadzaną do obrotu jako wyrób pojedynczy lub jako
zestaw wyrobów do stosowania we wzajemnym połączeniu stanowiącym integralną całość
użytkową i mającą wpływ na spełnienie wymagań podstawowych, o których mowa w art. 5
ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz.
2016 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41);
2)
aprobacie technicznej należy przez to rozumieć pozytywną ocenę techniczną
przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania, uzależnioną od spełnienia
wymagań podstawowych przez obiekty budowlane, w których wyrób budowlany jest
stosowany;
3)
europejskiej aprobacie technicznej należy przez to rozumieć pozytywną ocenę
techniczną przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania, uzależnioną od
spełnienia wymagań podstawowych przez obiekty budowlane, w których wyrób jest
stosowany, wydaną zgodnie z wymaganiami Unii Europejskiej;
4)
krajowej deklaracji zgodności należy przez to rozumieć oświadczenie producenta
stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność, że wyrób budowlany jest zgodny z
Polską Normą wyrobu albo aprobatą techniczną;
5)
znaku budowlanym należy przez to rozumieć zastrzeżony znak wskazujący zapewnienie
odpowiedniego stopnia zaufania, to znaczy, że dany wyrób budowlany jest zgodny z Polską
Normą wyrobu albo aprobatą techniczną;
6)
producencie należy przez to rozumieć także upoważnionego przedstawiciela
producenta;
7)
sprzedawcy należy przez to rozumieć podmiot przekazujący innemu podmiotowi wyrób
budowlany wprowadzony do obrotu, w celu jego dalszego przekazania bądź zastosowania w
obiekcie budowlanym;
8)
właściwym organie należy przez to rozumieć organy nadzoru budowlanego, stosownie
do ich właściwości, określonej w art. 11, 13 i 14.
9)
kontrolowanym należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 2
lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z
późn. zm.), u którego prowadzi się kontrolę wyrobów budowlanych wprowadzonych do
obrotu.
Art. 3. 1.
Organem opiniodawczodoradczym Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w
sprawach wyrobów budowlanych jest Rada Wyrobów Budowlanych, zwana dalej „Radą”.
2.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego powołuje i odwołuje członków Rady spośród osób
rekomendowanych przez organizacje producentów branży budowlanej oraz organizacje
konsumenckie. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może powoływać do Rady i odwoływać z
niej również inne osoby dysponujące szczególną wiedzą techniczną, ekonomiczną lub prawną w
sprawach wyrobów budowlanych.
3.
Rada uchwala regulamin określający organizację i tryb jej działania.
4.
Członkom Rady nie przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach i posiedzeniach Rady, a
także zwrot kosztów przejazdu i noclegów.
Rozdział 2
Wprowadzenie do obrotu wyrobów budowlanych
Art. 4.
Wyrób budowlany może być wprowadzony do obrotu, jeżeli nadaje się do stosowania
przy wykonywaniu robót budowlanych, w zakresie odpowiadającym jego właściwościom użytkowym i
przeznaczeniu, to jest ma właściwości użytkowe umożliwiające prawidłowo zaprojektowanym i
wykonanym obiektom budowlanym, w których ma być zastosowany w sposób trwały, spełnienie
wymagań podstawowych.
Art. 5. 1.
Wyrób budowlany nadaje się do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych,
jeżeli jest:
1)
oznakowany CE, co oznacza, że dokonano oceny jego zgodności z normą
zharmonizowaną albo europejską aprobatą techniczną bądź krajową specyfikacją techniczną
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi, albo
2)
umieszczony w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających
niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których producent wydał deklarację
zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, albo
3)
oznakowany, z zastrzeżeniem ust. 4, znakiem budowlanym, którego wzór określa
załącznik nr 1 do niniejszej ustawy, albo
4)
wprowadzony do obrotu legalnie w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej,
nieobjęty zakresem przedmiotowym norm zharmonizowanych lub wytycznych do
europejskich aprobat technicznych Europejskiej Organizacji do spraw Aprobat Technicznych
(EOTA), jeżeli jego właściwości użytkowe umożliwiają spełnienie wymagań podstawowych
przez obiekty budowlane zaprojektowane i budowane w sposób określony w odrębnych
przepisach, w tym przepisach technicznobudowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy
technicznej.
2.
Oznakowanie CE wyrobu budowlanego, który nie stwarza szczególnego zagrożenia dla
zdrowia lub bezpieczeństwa oraz nie odpowiada lub odpowiada częściowo specyfikacjom
technicznym, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest także dopuszczalne, wyłącznie po dokonaniu
stosownej oceny zgodności.
3.
Wzór oznakowania CE określa załącznik nr 2 do niniejszej ustawy.
4.
Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej może
określić, w drodze rozporządzenia, wykaz norm zharmonizowanych i wytycznych do europejskich
aprobat technicznych Europejskiej Organizacji do spraw Aprobat Technicznych (EOTA), zwanych
dalej „wytycznymi do europejskich aprobat technicznych”, których zakres przedmiotowy obejmuje
wyroby budowlane, podlegające obowiązkowi oznakowania CE.
5.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy określić normy zharmonizowane i
wytyczne do europejskich aprobat technicznych, których zakres przedmiotowy obejmuje wyroby
budowlane mogące stwarzać szczególne zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa, mając na
uwadze odpowiednie ustalenia Komisji Europejskiej w tym zakresie.
Art. 6.
Oznakowanie CE wyrobu budowlanego wprowadzonego do obrotu na podstawie
niniejszej ustawy, do którego mają zastosowanie przepisy wydane na podstawie ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. Nr 166, poz. 1360, z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr
130, poz. 1188, Nr 170, poz. 1652 i Nr 229, poz. 2275 oraz z 2004 r. Nr 70, poz. 631), przewidujące
takie oznakowanie, wskazuje, że wyrób budowlany spełnia wymagania zasadnicze, określone w tych
przepisach.
Art. 7. 1.
Przy dokonywaniu oceny zgodności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, można
stosować następujące metody:
1)
wstępne badanie reprezentatywnego wzorca wyrobu (badanie typu) prowadzone przez
producenta lub notyfikowaną jednostkę;
2)
badanie próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, prowadzone przez producenta lub
notyfikowaną jednostkę, zgodnie z ustalonym planem badań;
3)
badanie sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, w obrocie handlowym
lub na budowie, prowadzone przez producenta lub notyfikowaną jednostkę;
4)
badanie przez producenta lub notyfikowaną jednostkę próbek z partii przygotowanej do
wysłania albo dostarczonej odbiorcy;
5)
wewnętrzną (zakładową) kontrolę produkcji;
6)
wstępną inspekcję zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji przez
notyfikowaną jednostkę;
7)
dozorowanie, ocenę i akceptację zakładowej kontroli produkcji przez notyfikowaną
jednostkę.
2.
Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi,
w drodze rozporządzenia:
1)
systemy oceny zgodności, z zastosowaniem metod, o których mowa w ust. 1,
wymagania, jakie powinny spełniać notyfikowane jednostki uczestniczące w ocenie
zgodności, oraz sposób oznaczania wyrobów oznakowaniem CE, uwzględniając odpowiednie
wymagania Unii Europejskiej;
2)
polskie jednostki organizacyjne upoważnione do wydawania europejskich aprobat
technicznych, zakres i formę aprobat, tryb ich udzielania, uchylania lub zmiany oraz sposób
ustalania odpłatności, mając na uwadze, że jednostki wydające europejskie aprobaty
techniczne powinny:
a)
uzależniać pozytywną ocenę przydatności wyrobu do zamierzonego
zastosowania w budownictwie od spełnienia przez obiekt budowlany, w którym stosuje
się ten wyrób, wymagań podstawowych,
b)
dokonywać oceny przydatności wyrobu w oparciu o podstawy naukowe i
wiedzę praktyczną,
c)
zapewniać podejmowanie bezstronnych rozstrzygnięć,
d)
dokonywać analiz danych w sposób zapewniający uzyskanie wyważonej
oceny.
3.
Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej ogłosi,
w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wykaz:
1)
mandatów udzielonych przez Komisję Europejską na opracowanie: europejskich
norm zharmonizowanych oraz wytycznych do europejskich aprobat technicznych, wraz z
zakresem przedmiotowym tych mandatów;
2)
jednostek organizacyjnych państw członkowskich Unii Europejskiej upoważnionych
do wydawania europejskich aprobat technicznych;
3)
wytycznych do europejskich aprobat technicznych, mając na uwadze stosowne
ustalenia w tym zakresie Komisji Europejskiej, opublikowane w Dzienniku Urzędowym
Wspólnot Europejskich oraz publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
4)
wyrobów budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2.
Art. 8. 1.
Oznakowanie wyrobu budowlanego znakiem budowlanym jest dopuszczalne, z
zastrzeżeniem ust. 24, jeżeli producent, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
dokonał oceny zgodności i wydał, na swoją wyłączną odpowiedzialność, krajową deklarację
zgodności z Polską Normą wyrobu albo aprobatą techniczną. Ocena zgodności obejmuje właściwości
użytkowe wyrobu budowlanego, odpowiednio do jego przeznaczenia, mające wpływ na spełnienie
przez obiekt budowlany wymagań podstawowych.
2.
Wyrób budowlany wytwarzany tradycyjnie, na określonym terenie przy użyciu metod
sprawdzonych w wieloletniej praktyce, przeznaczony do lokalnego stosowania, zwany dalej
„regionalnym wyrobem budowlanym”, może być oznakowany znakiem budowlanym, na wyłączną
odpowiedzialność producenta.
3.
O uznaniu, że dany wyrób budowlany jest regionalnym wyrobem budowlanym, orzeka, w
drodze decyzji, na wniosek producenta, właściwy wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego.
4.
Oznakowanie znakiem budowlanym regionalnego wyrobu budowlanego jest dopuszczalne
wyłącznie po uzyskaniu decyzji, o której mowa w ust. 3, oraz wydaniu, przez producenta, na jego
wyłączną odpowiedzialność, oświadczenia, że wyrób budowlany został wytworzony w sposób, o
którym mowa w ust. 2, i nadaje się do stosowania zgodnie z przeznaczeniem.
5.
Producent jest obowiązany do przechowywania krajowej deklaracji zgodności i innych
dokumentów związanych z wprowadzaniem do obrotu wyrobu budowlanego, o którym mowa w art.
5 ust. 1 pkt 3.
6.
Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi,
w drodze rozporządzenia, sposoby:
1)
deklarowania zgodności wyrobów budowlanych;
2)
znakowania wyrobów budowlanych znakiem budowlanym.
7.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, określa się w szczególności:
1)
tryb deklarowania zgodności oraz wymagane systemy oceny zgodności dla
poszczególnych grup wyrobów, mając na uwadze metody, o których mowa w art. 7 ust. 1;
2)
zawartość i wzór krajowej deklaracji zgodności;
3)
zakres informacji dołączanej do wyrobu budowlanego znakowanego znakiem
budowlanym.
Art. 9. 1.
Aprobaty technicznej udziela się dla wyrobu budowlanego, dla którego nie
ustanowiono Polskiej Normy wyrobu, albo wyrobu budowlanego, którego właściwości użytkowe,
odnoszące się do wymagań podstawowych, różnią się istotnie od właściwości określonej w Polskiej
Normie wyrobu, objętego:
1)
mandatem udzielonym przez Komisję Europejską na opracowanie norm
zharmonizowanych lub wytycznych do europejskich aprobat technicznych;
2)
wykazem, o którym mowa w ust. 7.
2.
Aprobaty technicznej udziela się odpłatnie, na koszt wnioskodawcy, na czas określony dla
wyrobu budowlanego, dla którego nie ustanowiono Polskiej Normy wyrobu, albo wyrobu
budowlanego, którego właściwości użytkowe, odnoszące się do wymagań podstawowych, różnią się
od właściwości określonych w Polskiej Normie wyrobu.
3.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmiany lub przedłużenia ważności aprobaty
technicznej.
4.
Aprobata techniczna jest udzielana na podstawie oceny właściwości użytkowych i
przewidywanej trwałości należycie zidentyfikowanego wyrobu budowlanego, potwierdzonych, w
zależności od potrzeb, badaniami, obliczeniami, oględzinami, opiniami ekspertów i innymi
dokumentami, z zastosowaniem przepisów szczególnych, w tym technicznobudowlanych i Polskich
Norm wyrobów.
5.
Jednostki organizacyjne udzielające aprobat technicznych są obowiązane przekazywać
bezzwłocznie do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego informację o udzielonej aprobacie,
która powinna zawierać:
1)
numer aprobaty technicznej;
2)
nazwę wyrobu budowlanego;
3)
określenie wnioskodawcy;
4)
określenie rodzaju wyrobu budowlanego, jego typu i przeznaczenie;
5)
wskazanie okresu ważności aprobaty technicznej.
6.
Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi,
w drodze rozporządzenia:
1)
sposób udzielania, zmiany i uchylania aprobat technicznych;
2)
jednostki organizacyjne upoważnione do ich wydawania;
3)
wysokość odpłatności z tytułu weryfikacji wniosku o udzielenie aprobaty
technicznej;
4)
sposób ustalania odpłatności za przeprowadzone czynności związane z udzielaniem,
zmianą lub przedłużeniem ważności aprobaty technicznej.
7.
Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej może
określić, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów budowlanych, nieobjętych mandatami, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, dla których możliwe jest ustanowienie aprobaty technicznej, na wniosek
jednostki organizacyjnej upoważnionej do wydawania aprobat technicznych.
8.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, należy uwzględnić, że postępowanie
aprobacyjne powinno być prowadzone w sposób najmniej uciążliwy dla wnioskodawców i zapewnić
podejmowanie bezstronnych rozstrzygnięć, a ustalone opłaty za przeprowadzone czynności związane
z udzielaniem, zmianą lub przedłużeniem ważności aprobaty technicznej powinny odpowiadać
rzeczywistym kosztom tych czynności.
Art. 10. 1.
Dopuszczone do jednostkowego zastosowania w obiekcie budowlanym są wyroby
budowlane wykonane według indywidualnej dokumentacji technicznej, sporządzonej przez
projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej, dla których producent wydał oświadczenie, że
zapewniono zgodność wyrobu budowlanego z tą dokumentacją oraz z przepisami.
2.
Indywidualna dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać opis
rozwiązania konstrukcyjnego, charakterystykę materiałową i informację dotyczącą projektowanych
właściwości użytkowych wyrobu budowlanego oraz określać warunki jego zastosowania w danym
obiekcie budowlanym, a także, w miarę potrzeb, instrukcję obsługi i eksploatacji.
3.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1)
nazwę i adres wydającego oświadczenie;
2)
nazwę wyrobu budowlanego i miejsce jego wytworzenia;
3)
identyfikację dokumentacji technicznej;
4)
stwierdzenie zgodności wyrobu budowlanego z dokumentacją techniczną oraz
przepisami;
5)
adres obiektu budowlanego (budowy), w którym wyrób budowlany ma być
zastosowany;
6)
miejsce i datę wydania oraz podpis wydającego oświadczenie.
Rozdział 3
Organy właściwe w zakresie kontroli i postępowania
administracyjnego w sprawie wyrobów budowlanych
wprowadzonych do obrotu oraz obowiązki tych organów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •