ustawa polityka rozwoju, Rozwój lokalny magisterka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/28
USTAWA
z dnia 6 grudnia 2006 r.
o zasadach prowadzenia polityki rozwoju
1)
Rozdział 1
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2006
r. Nr 227, poz. 1658.
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa zasady prowadzenia polityki rozwoju, podmioty prowadzące tę
politykę oraz tryb współpracy między nimi.
2. Ustawy nie stosuje się do programów finansowanych z Europejskiego Fundu-
szu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich i Europejskiego Fundu-
szu Rybackiego, z wyłączeniem przepisów rozdziałów 1, 2 i 7.
Art. 2.
Przez politykę rozwoju rozumie się zespół wzajemnie powiązanych działań po-
dejmowanych i realizowanych w celu zapewnienia trwałego i zrównoważonego
rozwoju kraju oraz spójności społeczno-gospodarczej i terytorialnej, w skali kra-
jowej, regionalnej lub lokalnej, w szczególności w zakresie:
1) ochrony środowiska;
2) ochrony zdrowia;
3) promocji zatrudnienia, w tym przeciwdziałania bezrobociu, łagodzenia
skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej bezrobotnych;
4) rozwoju kultury, kultury fizycznej, sportu i turystyki;
5) rozwoju miast i obszarów metropolitarnych;
6) rozwoju obszarów wiejskich;
7) rozwoju nauki i zwiększenia innowacyjności gospodarki, w tym rozwoju
sektorów opartych na wykorzystaniu nowoczesnych technologii;
1)
Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów,
ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, ustawę z dnia 28 września 1991 r. o la-
sach, ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kultu-
ralnej, ustawę z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu
Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego, ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
województwa, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości,
ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie ko-
lejowym, ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych, ustawę z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i
ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym.
2007-01-22
©Kancelaria Sejmu
s. 2/28
8) rozwoju zachowań prospołecznych wspólnot lokalnych oraz budowy i
umacniania struktur społeczeństwa obywatelskiego;
9) rozwoju zasobów ludzkich, w tym podnoszenia poziomu wykształcenia
społeczeństwa, kwalifikacji obywateli, jak również zapobiegania wyklu-
czeniu społecznemu oraz łagodzeniu jego negatywnych skutków;
10) stymulowania powstawania nowych miejsc pracy;
11) tworzenia i modernizacji infrastruktury społecznej i technicznej;
12) wspierania i unowocześniania instytucji państwa;
13) wspierania rozwoju przedsiębiorczości;
14) wspierania wzrostu gospodarczego;
15) zwiększania konkurencyjności gospodarki.
Art. 3.
Politykę rozwoju prowadzą:
1) w skali kraju – Rada Ministrów;
2) w skali regionu – samorząd województwa;
3) w skali lokalnej – samorząd powiatowy i gminny.
Art. 4.
1. Politykę rozwoju prowadzi się na podstawie strategii rozwoju.
2. Politykę rozwoju realizuje się, w szczególności, przy pomocy:
1) programów operacyjnych, służących osiąganiu celów, o których mowa w
art. 2, przy wykorzystaniu środków publicznych;
2) strategii rozwoju kraju, strategii sektorowych oraz planów wykonaw-
czych.
3. Polityka rozwoju może być prowadzona również na podstawie innych instru-
mentów prawnych i finansowych określonych w odrębnych przepisach.
Art. 5.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) beneficjent – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność
prawną, realizującą projekty finansowane z budżetu państwa lub ze źródeł
zagranicznych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu;
2) instytucja zarządzająca – właściwego ministra, ministra właściwego do
spraw rozwoju regionalnego lub, w przypadku regionalnego programu
operacyjnego, zarząd województwa, odpowiedzialnych za przygotowanie
i realizację programu operacyjnego;
3) instytucja pośrednicząca – organ administracji publicznej lub inną jed-
nostkę sektora finansów publicznych, której została powierzona, w dro-
2007-01-22
©Kancelaria Sejmu
s. 3/28
dze porozumienia zawartego z instytucją zarządzającą, część zadań zwią-
zanych z realizacją programu operacyjnego;
4) instytucja wdrażająca – podmiot publiczny lub prywatny odpowiedzialny
za realizację części lub całości priorytetów programu operacyjnego na
podstawie odpowiednio porozumienia lub umowy o dofinansowanie re-
alizacji powierzonych jej zadań;
5) kontrakt wojewódzki – porozumienie o dofinansowaniu programu opera-
cyjnego środkami pochodzącymi z budżetu państwa, państwowych fun-
duszy celowych lub ze źródeł zagranicznych, zawierane przez ministra
właściwego do spraw rozwoju regionalnego z zarządem województwa, na
warunkach określonych przez Radę Ministrów;
6) kwalifikowalność wydatków – spełnienie przez wydatki poniesione w
ramach programów operacyjnych kryteriów:
a) spójności z postanowieniami przyjętego programu operacyjnego,
b) określonych szczegółowo przez instytucję zarządzającą zgodnie z art.
26 ust. 1 pkt 6,
c) dodatkowych, przewidzianych dla danego źródła finansowania, w
przypadku programów finansowanych ze źródeł zagranicznych;
7) partnerzy społeczni i gospodarczy – organizacje pracodawców i organiza-
cje związkowe reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001
r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i woje-
wódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080,
z późn. zm.
2)
),
samorządy zawodowe, izby gospodarcze, organizacje po-
zarządowe oraz jednostki naukowe w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z
dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr
238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr
179, poz. 1484);
8) plan wykonawczy – ramowy dokument programowy, tworzony w przy-
padku, gdy cele rozwoju mogą być osiągnięte przez dwa lub więcej sko-
ordynowane ze sobą programy operacyjne;
9) projekt – przedsięwzięcie realizowane w ramach programu operacyjnego
na podstawie umowy o dofinansowanie, zawieranej między beneficjen-
tem a instytucją zarządzającą, instytucją pośredniczącą albo instytucją
wdrażającą;
10) protest – pisemne wystąpienie podmiotu wnioskującego o dofinansowanie
projektu w ramach programu operacyjnego o ponowne sprawdzenie
zgodności złożonego wniosku z kryteriami, o których mowa w art. 29 ust.
2 pkt 6;
11) system realizacji – zasady i procedury obowiązujące instytucje uczestni-
czące w realizacji strategii rozwoju kraju, strategii sektorowych, planów
wykonawczych, programów operacyjnych obejmujące zarządzanie, spra-
wozdawczość, kontrolę i ocenę oraz sposób koordynacji działań tych in-
stytucji.
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1793 i 1800, z
2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr 240, poz. 2407.
2007-01-22
 ©Kancelaria Sejmu
s. 4/28
Art. 6.
1. Strategię rozwoju kraju, strategie sektorowe, strategię rozwoju województwa,
programy operacyjne oraz plany wykonawcze podlegają konsultacjom z jed-
nostkami samorządu terytorialnego, partnerami społecznymi i gospodarczymi
oraz z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.
2. Podmiot opracowujący dany dokument ogłasza w dzienniku o zasięgu krajo-
wym oraz na swojej stronie internetowej informację o konsultacjach, o któ-
rych mowa w ust. 1, a w szczególności zaproszenie do uczestnictwa w proce-
sie konsultacji, miejsca spotkań i konferencji, temat spotkań i konferencji oraz
adres strony internetowej, na której zamieszczono projekt dokumentu.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą, w terminie 35 dni od dnia ogłosze-
nia, o którym mowa w ust. 2, wyrazić opinię do projektu. Nieprzedstawienie
opinii w terminie oznacza rezygnację z prawa jej wyrażenia.
4. W terminie 30 dni od dnia zakończenia konsultacji, o których mowa w ust. 1,
podmioty je organizujące przygotowują sprawozdanie z przebiegu i wyników
konsultacji, zawierające w szczególności ustosunkowanie się do uwag zgła-
szanych w trakcie konsultacji wraz z uzasadnieniem oraz podają je do pu-
blicznej wiadomości na swojej stronie internetowej.
Art. 7.
1. Właściwy wojewoda powołuje, w drodze zarządzenia, stałą konferencję
współpracy w zakresie spraw objętych ustawą, dotyczących gmin, powiatów i
województwa, w szczególności w odniesieniu do strategii rozwoju wojewódz-
twa oraz regionalnych i krajowych programów operacyjnych, zwaną dalej
„Konferencją”.
2. W skład Konferencji wchodzą:
1) wojewoda – jako przewodniczący;
2) marszałek województwa– jako wiceprzewodniczący;
3) przedstawiciele organizacji biorących udział w Komisji Wspólnej Rządu i
Samorządu Terytorialnego po stronie samorządowej;
4) przedstawiciele gmin i powiatów z terenu danego województwa;
5) ze strony rządowej przedstawiciele ministrów, których zakres działania
obejmuje sprawy będące przedmiotem obrad Konferencji;
6) przedstawiciele partnerów społecznych i gospodarczych.
Art. 8.
1. Konferencja stanowi forum wymiany informacji oraz ustalania wspólnego sta-
nowiska w zakresie spraw, o których mowa w art. 7 ust. 1.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może zwrócić się do prze-
wodniczącego Konferencji o włączenie do porządku obrad Konferencji wska-
zanych przez niego tematów.
3. Konferencja obraduje na posiedzeniach plenarnych.
2007-01-22
©Kancelaria Sejmu
s. 5/28
4. Konferencja przyjmuje stanowisko w drodze uchwały, w obecności co naj-
mniej połowy składu Konferencji określonego w zarządzeniu, o którym mowa
w art. 7 ust. 1. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodni-
czącego.
5. Przewodniczący powołuje zespoły robocze, w skład których mogą wchodzić
osoby niebędące członkami Konferencji. Stanowiska przyjmowane na posie-
dzeniu zespołów roboczych są przedkładane pod głosowanie na posiedzeniu
plenarnym Konferencji.
6. Uchwały Konferencji są przekazywane do wiadomości ministrowi właściwe-
mu do spraw rozwoju regionalnego w terminie 21 dni od dnia ich podjęcia.
7. Członkowie Konferencji uczestniczą w jej pracach nieodpłatnie.
Rozdział 2
Strategie rozwoju
Art. 9.
Strategiami rozwoju są:
1) strategia rozwoju kraju;
2) strategie sektorowe;
3) strategie rozwoju województw, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 5
czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1590, z późn. zm.
3)
);
4) strategie rozwoju lokalnego, w tym strategie rozwoju powiatów oraz stra-
tegie rozwoju gmin.
Art. 10.
1. Strategia rozwoju kraju jest dokumentem planistycznym określającym pod-
stawowe uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju kraju w wymiarze społecz-
nym, gospodarczym i terytorialnym.
2. Strategia rozwoju kraju obejmuje okres co najmniej 7 lat.
3. Strategia rozwoju kraju zawiera w szczególności:
1) diagnozę sytuacji społeczno-gospodarczej kraju, z uwzględnieniem stanu
środowiska, obecnych i przewidywanych uwarunkowań ochrony środo-
wiska oraz zróżnicowań przestrzennych;
2) prognozę trendów rozwojowych w okresie objętym strategią;
3) określenie celów strategicznych polityki rozwoju;
4) określenie kierunków interwencji podmiotów, o których mowa w art. 3,
służącej osiąganiu celów strategicznych polityki rozwoju;
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 23, poz.
220, Nr 62, poz. 558, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 162, poz. 1568, z 2004
r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1206 i Nr 167, poz. 1759 oraz z 2006 r. Nr 126, poz. 875.
2007-01-22
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •