Ustawa o usługach turystycznych, studia geografia turystyka, prezentacje, materiały, podręczniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/31
Dz.U. 1997 Nr 133 poz. 884
USTAWA
z dnia 29 sierpnia 1997 r.
o usługach turystycznych
1)
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz. U. z
2004 r. Nr 223, poz.
2268, Nr 273, poz.
2703, z 2005 r. Nr
175, poz. 1462, z 2006
r. Nr 220, poz. 1600,
z 2008 r. Nr 180, poz.
1112, z 2010 r. Nr
106, poz. 672, z 2011
r. Nr 80, poz. 432, Nr
171, poz. 1016.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa warunki świadczenia przez przedsiębiorców usług turystycznych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także za granicą, jeżeli umowy z klientami o
świadczenie tych usług są zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 1a.
(uchylony).
Art. 2.
Zawieranie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu przedsiębiorcy zagra-
nicznego nieposiadającego siedziby na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Kon-
federacji Szwajcarskiej umów z klientami o organizowanie imprez turystycznych jest
dopuszczalne, jeżeli przedsiębiorca ten prowadzi w tym zakresie na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w formie oddziału, na warunkach
określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.
2)
).
art. 2 utraci moc w
stosunku do państw
członkowskich UE z
dniem przyjęcia RP
do UE (Dz. U. z 2000
r. Nr 122, poz. 1314)
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 90/314/EWG z dnia
13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (Dz. Urz. WE L 158
z 23.06.1990).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz.
1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216,
poz. 1367, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz z
2010 r. Nr 47, poz. 278.
2011-11-02
 ©Kancelaria Sejmu
s. 2/31
Art. 2a.
Zadania marszałka województwa, o których mowa w ustawie, są zadaniami z zakre-
su administracji rządowej.
Art. 2b.
Minister właściwy do spraw turystyki jest organem wyższego stopnia w stosunku do
marszałka województwa w sprawach, o których mowa w art. 9 ust. 3, w art. 24 ust. 1,
w art. 28 ust. 1, w art. 39a ust. 3, w art. 42 ust. 1, oraz od decyzji marszałka woje-
wództwa o odmowie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 4 ust. 1.
Art. 3.
Przez użyte w ustawie określenia należy rozumieć:
1) usługi turystyczne
–
usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie
inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym;
2) impreza turystyczna
–
co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednoli-
ty program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwa-
ją ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu;
3) wycieczka
–
rodzaj imprezy turystycznej, której program obejmuje zmianę
miejsca pobytu jej uczestników;
4) organizowanie imprez turystycznych
–
przygotowywanie lub oferowanie, a
także realizacja imprez turystycznych;
5) organizator turystyki
–
przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną;
6) pośrednik turystyczny
–
przedsiębiorca, którego działalność polega na wy-
konywaniu, na zlecenie klienta, czynności faktycznych i prawnych związa-
nych z zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych;
7) agent turystyczny
–
przedsiębiorca, którego działalność polega na stałym
pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na
rzecz organizatorów turystyki posiadających zezwolenia w kraju lub na
rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju;
7a) przewodnik turystyczny – osobę zawodowo oprowadzającą turystów lub
odwiedzających po wybranych obszarach, miejscowościach i obiektach,
udzielającą o nich fachowej informacji oraz sprawującą nad turystami lub
odwiedzającymi opiekę w zakresie wynikającym z umowy;
7b) pilot wycieczek – osobę towarzyszącą, w imieniu organizatora turystyki,
uczestnikom imprezy turystycznej, sprawującą opiekę nad nimi i czuwającą
nad sposobem wykonania na ich rzecz usług oraz przekazującą podstawowe
informacje, dotyczące odwiedzanego kraju i miejsca;
8) usługi hotelarskie
–
krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów,
mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namio-
tów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu,
usług z tym związanych;
9) turysta
–
osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym
miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem
podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która
korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc;
2011-11-02
©Kancelaria Sejmu
s. 3/31
10) odwiedzający
–
osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim
stałym miejscem pobytu, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej
pracy w odwiedzanej miejscowości oraz niekorzystającą z noclegu;
11) klient
–
osobę, która zamierza zawrzeć lub zawarła umowę o świadczenie
usług turystycznych na swoją rzecz lub na rzecz innej osoby, a zawarcie tej
umowy nie stanowi przedmiotu jej działalności gospodarczej, jak i osobę, na
rzecz której umowa została zawarta, a także osobę, której przekazano prawo
do korzystania z usług turystycznych objętych uprzednio zawartą umową;
12) (uchylony);
13) (uchylony);
14) przedsiębiorca – przedsiębiorcę i przedsiębiorcę zagranicznego w rozumie-
niu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz.U. Nr 173, poz. 1807);
15) UIAGM – Międzynarodową Federację Stowarzyszeń Przewodników Gór-
skich UIAGM/IVBV/IFMGA, skupiającą i weryfikującą narodowe stowa-
rzyszenia przewodników wysokogórskich całego świata.
Rozdział 2
Organizatorzy turystyki, pośrednicy i agenci turystyczni
Art. 4.
1. Działalność gospodarcza w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz
pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług
turystycznych jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga uzyskania
wpisu w rejestrze organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, zwane-
go dalej „rejestrem”.
2. Działalnością regulowaną, o której mowa w ust. 1, nie jest działalność gospodar-
cza agentów turystycznych, polegająca na stałym pośredniczeniu w zawieraniu
umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki po-
siadających wpis do rejestru, lub na rzecz innych usługodawców posiadających
siedzibę w kraju.
Art. 5.
1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie organizowania
imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu
umów o świadczenie usług turystycznych jest obowiązany spełniać następujące
warunki:
1) (uchylony)
2) zapewnić klientom, na wypadek swojej niewypłacalności: pokrycie kosztów
powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowa-
nego powrotu z imprezy turystycznej w wypadku gdy organizator turystyki
lub pośrednik turystyczny wbrew obowiązkowi nie zapewnia tego powrotu,
a także zapewnić klientom zwrot wpłat wniesionych tytułem zapłaty za im-
prezę turystyczną w wypadku gdy z przyczyn dotyczących organizatora tu-
rystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu
impreza turystyczna nie zostanie zrealizowana, a także zapewnić klientom
zwrot części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, od-
2011-11-02
©Kancelaria Sejmu
s. 4/31
powiadającą części imprezy turystycznej, która nie zostanie zrealizowana z
przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego
oraz osób, które działają w ich imieniu, przez:
a) zawarcie umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, lub
b) zawarcie umowy ubezpieczenia na rzecz klientów, lub
c) przyjmowanie wpłat klientów wyłącznie na rachunek powierniczy, jeże-
li wykonuje usługi turystyczne wyłącznie na terenie kraju i złoży mar-
szałkowi województwa oświadczenie o przyjmowaniu wpłat na rachu-
nek powierniczy;
3) składać marszałkowi województwa oryginały lub potwierdzone przez pod-
mioty, które je podpisały, odpisy kolejnych umów, o których mowa w pkt 2,
nie później niż 14 dni przed upływem terminu obowiązywania umowy po-
przedniej; przedsiębiorcy zaprzestający działalności gospodarczej są zwol-
nieni z tego obowiązku, jeżeli zawiadomią marszałka województwa o za-
przestaniu działalności organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego.
1a. W wypadku przedsiębiorcy zagranicznego posiadającego siedzibę na terytorium
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europej-
skiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej za spełnienie warunku
prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się posiadanie
zabezpieczenia finansowego w formie, która jest uznawana w państwie, w któ-
rym przedsiębiorca posiada siedzibę.
1b. W wypadku gdy równoważność zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w
ust. 1a, jest niższa niż minimalna wysokość zabezpieczenia wymaganego od
przedsiębiorcy posiadającego siedzibę lub oddział na terytorium Rzeczypospoli-
tej Polskiej, określona w przepisach wydanych na podstawie art. 10, przedsię-
biorca, o którym mowa w ust. 1a, przedstawia dodatkową gwarancję bankową
lub ubezpieczeniową wyrównującą wysokość posiadanego zabezpieczenia fi-
nansowego do minimalnej wysokości zabezpieczenia, wymaganego od przed-
siębiorcy posiadającego siedzibę lub oddział na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. Przedsiębiorca będący organizatorem turystyki lub pośrednikiem turystycznym,
który w ramach wykonywanej działalności jednocześnie działa jako agent tury-
styczny, jest obowiązany:
1) wykonywać działalność tylko na rzecz organizatorów turystyki wpisanych
do rejestru;
2) w umowie zawieranej z klientem wskazywać jednoznacznie właściwego or-
ganizatora turystyki, którego reprezentuje;
3) działać na podstawie ważnej umowy agencyjnej.
3. Obowiązek posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczenia, o których mowa w
ust. 1 pkt 2, dotyczy całego okresu wykonywania działalności.
4. Treść gwarancji lub umowy ubezpieczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
obejmuje upoważnienie dla marszałka województwa lub wskazanej przez niego
jednostki do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów po-
wrotu klienta do kraju.
5. Marszałek województwa jest uprawniony do występowania na rzecz klientów w
sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej, umowy gwa-
rancji ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia, na zasadach określonych w
treści tych umów.
 
2011-11-02
 ©Kancelaria Sejmu
s. 5/31
6. Minister właściwy do spraw turystyki określi, w drodze rozporządzenia, wzory
formularzy umowy gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej
oraz umowy ubezpieczenia na rzecz klienta, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a
i b, kierując się potrzebą uwzględnienia wszystkich niezbędnych elementów
umowy.
Art. 6.
(uchylony).
Art. 7.
1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru jest marszałek województwa wła-
ściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorcy, a w wypadku przedsiębiorcy za-
granicznego, który utworzył oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności go-
spodarczej, organem właściwym do prowadzenia rejestru jest marszałek woje-
wództwa właściwy ze względu na siedzibę oddziału.
2. W wypadku przedsiębiorcy posiadającego siedzibę i prowadzącego działalność
organizatora turystyki na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfede-
racji Szwajcarskiej, który nie utworzył oddziału na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, a zamierza organizować imprezy turystyczne na terytorium Rzeczypo-
spolitej Polskiej, organem właściwym do prowadzenia rejestru jest wybrany
przez niego marszałek województwa.
3. Wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy, zawierający następu-
jące dane:
1) firmę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, a w przypadku gdy przedsiębior-
ca jest osobą fizyczną – adres zamieszkania;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP),
3) określenie przedmiotu działalności;
4) określenie zasięgu terytorialnego wykonywanej działalności (obszar kraju,
kraje europejskie lub kraje pozaeuropejskie);
5) wskazanie głównego miejsca wykonywania działalności objętej wpisem do
rejestru oraz oddziałów;
6) imiona i nazwiska osób upoważnionych do kierowania działalnością przed-
siębiorcy oraz działalnością jego oddziałów.
4. Do wniosku przedsiębiorca dołącza oryginał umowy, o której mowa w art. 5 ust.
1 pkt 2, oraz oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru organizatorów turystyki i
pośredników turystycznych są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie
organizowania imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie
klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, okre-
ślone w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.”.
5. Oświadczenie powinno również zawierać:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres;
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
2011-11-02
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •