Ustawa o świadcz.piniez z ubezp.społ..25.06.1999r, Nauka, Ustawy wykorzystywane w Pracy socjalnej

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/23
Dz.U. 1999 Nr 60 poz. 636
USTAWA
z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przy-
sługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macie-
rzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubez-
pieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 i Nr 218, poz. 1690),
zwanym dalej „ubezpieczonymi”.
2. Świadczenia pieniężne z tytułu następstw wypadków przy pracy i chorób zawo-
dowych określa odrębna ustawa.
Opracowano na
podstawie tj. Dz. U.
z 2010 r. Nr 77, poz.
512, Nr 225, poz.
1463, z 2011 r. Nr
113, poz. 657, Nr
149, poz. 887.
Art. 2.
Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
zwanego dalej „ubezpieczeniem chorobowym”, obejmują:
1) zasiłek chorobowy;
2) świadczenie rehabilitacyjne;
3) zasiłek wyrównawczy;
4) (uchylony);
5) zasiłek macierzyński;
6) zasiłek opiekuńczy.
Art. 3.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) tytuł ubezpieczenia chorobowego – zatrudnienie lub inną działalność, których
podjęcie rodzi obowiązek ubezpieczenia chorobowego lub uprawnienie do
objęcia tym ubezpieczeniem na zasadach dobrowolności w rozumieniu prze-
pisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych;
2) płatnik składek – płatnika składek na ubezpieczenie chorobowe w rozumieniu
przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych;
3) wynagrodzenie – przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru skła-
dek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez praco-
dawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie cho-
robowe;
4) przychód – kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie
chorobowe ubezpieczonego niebędącego pracownikiem, po odliczeniu kwo-
ty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie
chorobowe;
2012-01-16
©Kancelaria Sejmu
s. 2/23
5) wypadek w drodze do pracy lub z pracy – zdarzenie, które nastąpiło w dro-
dze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności sta-
nowiącej tytuł ubezpieczenia chorobowego uznane za wypadek na zasadach
określonych w przepisach o emeryturach i rentach z FUS.
Rozdział 2
Zasiłek chorobowy
Art. 4.
1. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:
1) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli pod-
lega obowiązkowo temu ubezpieczeniu;
2) po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest
ubezpieczony dobrowolnie.
2. Do okresów ubezpieczenia chorobowego, o których mowa w ust. 1, wlicza się
poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie
przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem
bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza nieza-
wodowego.
3. Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego
przysługuje:
1) absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpiecze-
niem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu
90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia stu-
diów wyższych;
2) jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do
pracy lub z pracy;
3) ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-
letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego;
4) posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w
ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
Art. 5.
(uchylony).
Art. 6.
1. Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pra-
cy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
2. Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność
wykonywania pracy:
1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot
na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi;
2) z powodu przebywania w:
a) stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uza-
leżnienia alkoholowego,
b) stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia
od środków odurzających lub substancji psychotropowych;
2012-01-16
©Kancelaria Sejmu
s. 3/23
3) wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla
kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.
Art. 7.
Zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po
ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez
przerwy co najmniej 30 dni i powstała:
1) nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowe-
go;
2) nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia choro-
bowego – w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż
14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie
dłuższym niż 14 dni od początku choroby.
Art. 8.
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu
choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2
– nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowo-
dowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni.
Art. 9.
1. Do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej „okresem zasiłkowym”, wli-
cza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okre-
sy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2.
2. Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy,
spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej
a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.
3. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresu niezdolności do pracy przypadają-
cego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1.
Art. 10.
(uchylony).
Art. 11.
1. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, wynosi 80% podsta-
wy wymiaru zasiłku.
1a. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 1b i 2, za okres pobytu w
szpitalu wynosi 70% podstawy wymiaru zasiłku.
1b. Miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu od 15 do 33 dnia
niezdolności do pracy w roku kalendarzowym w przypadku pracownika, który
ukończył 50 rok życia, wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku.
2. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli
niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy, o której mowa w art.
6 ust. 2:
1) przypada w okresie ciąży;
2) powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewi-
dzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz za-
biegowi pobrania komórek, tkanek i narządów;
2012-01-16
©Kancelaria Sejmu
s. 4/23
3) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.
3. (uchylony).
4. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłą-
czając dni wolnych od pracy.
5. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres
jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni.
Art. 12.
1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, w których
ubezpieczony na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do
wynagrodzenia. Okresy te wlicza się do okresu zasiłkowego.
2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje również za okresy niezdolności do pracy
przypadającej w czasie:
1) urlopu bezpłatnego;
2) urlopu wychowawczego;
3) tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z
wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłku wynika z ubezpiecze-
nia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skiero-
wania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymcza-
sowego aresztowania.
3. Okresów niezdolności do pracy, o których mowa w ust. 2, w których zasiłek nie
przysługuje, nie wlicza się do okresu zasiłkowego.
Art. 13.
1. Zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania
ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po
ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubez-
pieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy:
1) ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy;
2) kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową sta-
nowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem
chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności
do pracy z powodu choroby;
3) nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia, w przypadkach okre-
ślonych w art. 4 ust. 1;
4) jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego,
świadczenia przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia kompen-
sacyjnego;
5) podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników określonemu w
przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.
2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres niezdolności do pracy po ustaniu ty-
tułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało po wyczerpaniu
prawa do zasiłku chorobowego.
Art. 14.
Ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, odsuniętemu od pracy w trybie określo-
nym w art. 6 ust. 2 pkt 1, z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby
zakaźnej, zasiłek chorobowy nie przysługuje, jeżeli nie podjął proponowanej mu
2012-01-16
©Kancelaria Sejmu
s. 5/23
przez pracodawcę innej pracy niezabronionej takim osobom, odpowiadającej jego
kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkole-
niu.
Art. 15.
1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje ubezpieczonemu za cały okres niezdolności
do pracy, jeżeli niezdolność ta spowodowana została w wyniku umyślnego prze-
stępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego ubezpieczonego.
2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomoc-
nego orzeczenia sądu.
Art. 16.
Ubezpieczonemu, którego niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem
alkoholu, zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres pierwszych 5 dni tej niezdol-
ności.
Art. 17.
1. Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę za-
robkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem
tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwol-
nienia.
2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje w przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie
zostało sfałszowane.
3. Okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się w trybie określonym w art.
68.
Rozdział 3
Świadczenie rehabilitacyjne
Art. 18.
1. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu
zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabi-
litacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.
2. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia
zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.
3. O okolicznościach, o których mowa w ust. 1 i 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych.
4. Od orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczonemu przysługuje sprzeciw do ko-
misji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie i na zasadach
przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych.
5. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może zgłosić zarzut wadliwości orze-
czenia lekarza orzecznika w terminie i na zasadach przewidzianych w przepi-
sach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
6. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do
którego nie wniesiono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stanowi podstawę do wydania decyzji w
sprawie świadczenia rehabilitacyjnego.
2012-01-16
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •