ustawa o pieczy zastepczej, pedagogika

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
887
USTAWA
z dnia 9 czerwca 2011 r.
o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
1)
Dla dobra dzieci, które potrzebują szczególnej ochro-
ny i pomocy ze strony dorosłych, środowiska rodzin-
nego, atmosfery szczęścia, miłości i zrozumienia, w tro-
sce o ich harmonijny rozwój i przyszłą samodzielność
życiową, dla zapewnienia ochrony przysługujących im
praw i wolności,
dla dobra rodziny, która jest podstawową komórką
społeczeństwa oraz naturalnym środowiskiem rozwoju,
i dobra wszystkich jej członków, a w szczególności dzieci,
w przekonaniu, że skuteczna pomoc dla rodziny
przeżywającej trudności w opiekowaniu się i wychowy-
waniu dzieci oraz skuteczna ochrona dzieci i pomoc dla
nich może być osiągnięta przez współpracę wszystkich
osób, instytucji i organizacji pracujących z dziećmi i ro-
dzicami — uchwala się, co następuje:
3) zadania administracji publicznej w zakresie wspie-
rania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
4) zasady finansowania wspierania rodziny i systemu
pieczy zastępczej;
5) zadania w zakresie postępowania adopcyjnego.
Art. 2. 
1. Wspieranie rodziny przeżywającej trudno-
ści w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych
to zespół planowych działań mających na celu przywró-
cenie rodzinie zdolności do wypełniania tych funkcji.
2. System pieczy zastępczej to zespół osób, insty-
tucji i działań mających na celu zapewnienie czasowej
opieki i wychowania dzieciom w przypadkach niemoż-
ności sprawowania opieki i wychowania przez rodziców.
3. Jednostkami organizacyjnymi wspierania rodziny
i systemu pieczy zastępczej są jednostki organizacyjne
jednostek samorządu terytorialnego wykonujące zadania
w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastęp-
czej, placówki wsparcia dziennego, organizatorzy rodzin-
nej pieczy zastępczej, placówki opiekuńczo-wychowaw-
cze, regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne,
interwencyjne ośrodki preadopcyjne, ośrodki adopcyjne
oraz podmioty, którym zlecono realizację zadań z zakre-
su wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej.
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) zasady i formy wspierania rodziny przeżywającej
trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wycho-
wawczych;
2) zasady i formy sprawowania pieczy zastępczej oraz
pomocy w usamodzielnianiu jej pełnoletnich wy-
chowanków;
Art. 3. 
1. Obowiązek wspierania rodziny przeżywają-
cej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wycho-
wawczych oraz organizacji pieczy zastępczej, w zakresie
ustalonym ustawą, spoczywa na jednostkach samorządu
terytorialnego oraz na organach administracji rządowej.
1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 25 lu-
tego 1964 r. — Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ustawę z dnia
17 listopada 1964 r. — Kodeks postępowania cywilnego,
ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. — Kodeks pracy, ustawę
z dnia 26 stycznia 1982 r. — Karta Nauczyciela, ustawę z dnia
26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nielet-
nich, ustawę z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków
i darowizn, ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym, ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o po-
datku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia
7 września 1991 r. o systemie oświaty, ustawę z dnia 5 czerw-
ca 1998 r. o samorządzie województwa, ustawę z dnia
5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, ustawę z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubez-
pieczeń Społecznych, ustawę z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa, ustawę z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,
ustawę z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom
ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę
z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych,
ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, usta-
wę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdro-
wotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawę
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
przemocy w rodzinie, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r.
o opłacie skarbowej, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o po-
mocy osobom uprawnionym do alimentów, ustawę z dnia
9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych
i wymianie danych gospodarczych oraz ustawę z dnia
15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, jednostki
samorządu terytorialnego oraz organy administracji
rządowej realizują w szczególności we współpracy ze
środowiskiem lokalnym, sądami i ich organami pomoc-
niczymi, Policją, instytucjami oświatowymi, podmiota-
mi leczniczymi, a także kościołami i związkami wyzna-
niowymi oraz organizacjami społecznymi.
3. Zadania z zakresu wspierania rodziny i systemu
pieczy zastępczej są realizowane zgodnie z zasadą po-
mocniczości, zwłaszcza gdy przepisy ustawy przewidu-
ją możliwość zlecania realizacji tych zadań przez orga-
ny jednostek samorządu terytorialnego.
Art. 4.
Stosując ustawę, należy mieć na względzie
podmiotowość dziecka i rodziny oraz prawo dziecka do:
1) wychowania w rodzinie, a w razie konieczności
wychowywania dziecka poza rodziną — do opieki
i wychowania w rodzinnych formach pieczy zastęp-
czej, jeśli jest to zgodne z dobrem dziecka;
2) powrotu do rodziny;
3) utrzymywania osobistych kontaktów z rodzicami,
z wyjątkiem przypadków, w których sąd zakazał
takich kontaktów;
4) stabilnego środowiska wychowawczego;
5) kształcenia, rozwoju uzdolnień, zainteresowań i prze-
konań oraz zabawy i wypoczynku;
6) pomocy w przygotowaniu do samodzielnego życia;
7) ochrony przed arbitralną lub bezprawną ingerencją
w życie dziecka;
8) informacji i wyrażania opinii w sprawach, które go
dotyczą, odpowiednio do jego wieku i stopnia doj-
rzałości;
9) ochrony przed poniżającym traktowaniem i kara-
niem;
10) poszanowania tożsamości religijnej i kulturowej;
11) dostępu do informacji dotyczących jego pochodze-
nia.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 1—3, nie tra-
ci uprawnień określonych w dziale IV w przypadku
podjęcia nauki poza granicami Rzeczypospolitej Pol-
skiej.
3. Przepisy działu III stosuje się także do małoletnie-
go cudzoziemca niewymienionego w ust. 1 pkt 2—4,
przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Pol-
skiej.
Art. 6.
Ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy
przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta
miasta.
Art. 7.
Podmioty realizujące zadania w zakresie
wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej mogą
przetwarzać, w zakresie określonym w ustawie, dane
osobowe osób oraz członków ich rodzin, korzystających
ze świadczeń określonych w ustawie.
Art. 5. 
1. Ustawę stosuje się do:
1) osób posiadających obywatelstwo polskie, mających
miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospo-
litej Polskiej;
2) mających miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej obywateli państw człon-
kowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) — stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz
członków ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 usta-
wy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe
z tego terytorium obywateli państw członkowskich
Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U.
Nr 144, poz. 1043, z późn. zm.
2)
), posiadających pra-
wo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
3) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie:
a) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowe-
go Wspólnot Europejskich,
b) uzyskania w Rzeczypospolitej Polskiej statusu
uchodźcy lub ochrony uzupełniającej;
DZIAŁ II
Wspieranie rodziny
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 8.
 1. Rodzinie przeżywającej trudności w wy-
pełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych wójt
zapewnia wsparcie, które polega w szczególności na:
1) analizie sytuacji rodziny i środowiska rodzinnego
oraz przyczyn kryzysu w rodzinie;
2) wzmocnieniu roli i funkcji rodziny;
3) rozwijaniu umiejętności opiekuńczo-wychowaw-
czych rodziny;
4) podniesieniu świadomości w zakresie planowania
oraz funkcjonowania rodziny;
5) pomocy w integracji rodziny;
6) przeciwdziałaniu marginalizacji i degradacji spo-
łecznej rodziny;
4) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania
i przebywających na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie:
a) zezwolenia na osiedlenie się,
b) zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony
udzielonego w związku z okolicznością, o której
mowa w art. 53 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia
13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U.
z 2006 r. Nr 234, poz. 1694, z późn. zm.
3)
).
7) dążeniu do reintegracji rodziny.
2. Wspieranie rodziny jest prowadzone w formie:
1) pracy z rodziną;
2) pomocy w opiece i wychowaniu dziecka.
3. Wspieranie rodziny jest prowadzone za jej zgodą
i aktywnym udziałem, z uwzględnieniem zasobów włas-
nych oraz źródeł wsparcia zewnętrznego.
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U.
z 2007 r. Nr 120, poz. 818, z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, z 2010 r.
Nr 81, poz. 531 oraz z 2011 r. Nr 92, poz. 532.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały
ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 165,
poz. 1170, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 180, poz. 1112, Nr 216,
poz. 1367, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r.
Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206 i Nr 95, poz. 790, z 2010 r. Nr 81,
poz. 531, Nr 96, poz. 620 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r.
Nr 131, poz. 764.
Art. 9.
Rodzina może otrzymać wsparcie przez dzia-
łania:
1) instytucji i podmiotów działających na rzecz dziecka
i rodziny;
2) placówek wsparcia dziennego;
3) rodzin wspierających.
Rozdział 2
c) wykształcenie średnie i szkolenie z zakresu pracy
z dziećmi lub rodziną, a także udokumentuje co
najmniej 3-letni staż pracy z dziećmi lub rodziną;
Praca z rodziną
2) nie jest i nie była pozbawiona władzy rodzicielskiej
oraz władza rodzicielska nie jest jej zawieszona ani
ograniczona;
Art. 10. 
1. Pracę z rodziną organizuje gmina lub
podmiot, któremu gmina zleciła realizację tego zadania
na podstawie art. 190.
3) wypełnia obowiązek alimentacyjny — w przypadku
gdy taki obowiązek w stosunku do niej wynika z ty-
tułu egzekucyjnego;
2. W przypadku gdy wyznaczonym na podstawie
ust. 1 podmiotem jest ośrodek pomocy społecznej,
w ośrodku można utworzyć zespół do spraw asysty
rodzinnej.
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyśl-
ne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbo-
we.
3. Praca z rodziną jest prowadzona w szczególności
w formie:
2. Asystent rodziny jest obowiązany do systema-
tycznego podnoszenia swoich kwalifikacji w zakresie
pracy z dziećmi lub rodziną, w szczególności przez udział
w szkoleniach oraz samokształcenie.
1) konsultacji i poradnictwa specjalistycznego;
2) terapii i mediacji;
3) usług dla rodzin z dziećmi, w tym usług opiekuń-
czych i specjalistycznych;
3. Minister właściwy do spraw rodziny określi,
w drodze rozporządzenia, liczbę godzin i zakres progra-
mowy szkoleń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i c,
oraz kwalifikacje osób, które mogą prowadzić szkolenia,
mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu
wykonywania zadań przez asystenta rodziny.
4) pomocy prawnej, szczególnie w zakresie prawa
rodzinnego;
5) organizowania dla rodzin spotkań, mających na
celu wymianę ich doświadczeń oraz zapobieganie
izolacji, zwanych dalej „grupami wsparcia” lub „gru-
pami samopomocowymi”.
4. Program szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1
lit. b i c, zatwierdza, na okres 5 lat na wniosek podmio-
tu, który opracował ten program, minister właściwy do
spraw rodziny.
4. Praca z rodziną jest prowadzona także w przypad-
ku czasowego umieszczenia dziecka poza rodziną.
Art. 11.
1. W przypadku gdy ośrodek pomocy spo-
łecznej poweźmie informację o rodzinie przeżywającej
trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wycho-
wawczych, pracownik socjalny przeprowadza w tej ro-
dzinie wywiad środowiskowy, na zasadach określonych
w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
(Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.
4)
).
5. We wniosku, o którym mowa w ust. 4, przedsta-
wia się informacje dotyczące w szczególności programu
szkolenia, liczby godzin i kwalifikacji osób prowadzących
szkolenie, sposobu prowadzenia szkolenia oraz mate-
riału dydaktycznego wykorzystywanego podczas szko-
lenia.
6. Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia pro-
gramu szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b
i c, następuje w drodze decyzji.
2. Po dokonaniu analizy sytuacji rodziny, pracownik
socjalny przeprowadzający wywiad środowiskowy
wnioskuje do kierownika ośrodka pomocy społecznej
o przydzielenie rodzinie asystenta rodziny.
Art. 13. 
1. W przypadku wszczęcia przeciwko asy-
stentowi rodziny postępowania karnego o umyślne
przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, zawie-
sza się go w pełnieniu obowiązków do czasu prawo-
mocnego zakończenia postępowania.
Art. 12. 
1. Asystentem rodziny może być osoba,
która:
1) posiada:
a) wykształcenie wyższe na kierunku pedagogika,
psychologia, socjologia, nauki o rodzinie lub pra-
ca socjalna lub
b) wykształcenie wyższe na dowolnym kierunku
uzupełnione szkoleniem z zakresu pracy z dzieć-
mi lub rodziną i udokumentuje co najmniej rocz-
ny staż pracy z dziećmi lub rodziną lub studiami
podyplomowymi obejmującymi zakres progra-
mowy szkolenia określony na podstawie ust. 3
i udokumentuje co najmniej roczny staż pracy
z dziećmi lub rodziną lub
2. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1,
asystent rodziny otrzymuje połowę przysługującego
mu wynagrodzenia.
3. W przypadku umorzenia postępowania karnego
albo wydania wyroku uniewinniającego asystentowi
rodziny wypłaca się pozostałą część wynagrodzenia;
nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania
karnego.
4. Asystentowi rodziny zatrudnionemu na podstawie
umowy o pracę, w przypadku umorzenia postępowania
karnego albo wydania wyroku uniewinniającego, okres
zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od któ-
rego zależą uprawnienia pracownicze; nie dotyczy to
warunkowego umorzenia postępowania karnego.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały
ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 202, poz. 1551, Nr 219,
poz. 1706 i Nr 221, poz. 1738, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 40,
poz. 229, Nr 81, poz. 527, Nr 125, poz. 842 i Nr 217, poz. 1427
oraz z 2011 r. Nr 81, poz. 440 i Nr 106, poz. 622.
Art. 14.
Asystent rodziny prowadzi pracę z rodziną
w miejscu jej zamieszkania lub w miejscu wskazanym
przez rodzinę.
19) współpraca z zespołem interdyscyplinarnym lub
grupą roboczą, o których mowa w art. 9a ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy
w rodzinie (Dz. U. Nr 180, poz. 1493, z 2009 r. Nr 206,
poz. 1589 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 125,
poz. 842), lub innymi podmiotami, których pomoc
przy wykonywaniu zadań uzna za niezbędną.
Art.  15. 
1. Do zadań asystenta rodziny należy
w szczególności:
1) opracowanie i realizacja planu pracy z rodziną we
współpracy z członkami rodziny i w konsultacji z pra-
cownikiem socjalnym, o którym mowa w art. 11
ust. 1;
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 18 i 19,
udzielają asystentowi rodziny odpowiedniej pomocy
w wykonywaniu czynności zawodowych.
2) opracowanie, we współpracy z członkami rodziny
i koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej, planu
pracy z rodziną, który jest skoordynowany z planem
pomocy dziecku umieszczonemu w pieczy zastęp-
czej;
3. Plan pracy z rodziną, o którym mowa w ust. 1
pkt 1, obejmuje zakres realizowanych działań mających
na celu przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych,
a także zawiera terminy ich realizacji i przewidywane
efekty.
3) udzielanie pomocy rodzinom w poprawie ich sytu-
acji życiowej, w tym w zdobywaniu umiejętności
prawidłowego prowadzenia gospodarstwa domo-
wego;
4. Liczba rodzin, z którymi jeden asystent rodziny
może w tym samym czasie prowadzić pracę, jest uza-
leżniona od stopnia trudności wykonywanych zadań,
jednak nie może przekroczyć 20.
4) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu prob-
lemów socjalnych;
Art. 16. 
1. Asystent rodziny, w związku z wykony-
waniem swoich zadań, ma prawo do:
5) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu prob-
lemów psychologicznych;
1) wglądu do dokumentów zawierających dane oso-
bowe członków rodziny, niezbędne do prowadzenia
pracy z rodziną, w tym:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) obywatelstwo,
d) adres miejsca zamieszkania,
e) stan cywilny,
f) wykształcenie,
g) zawód,
h) miejsce pracy,
i) źródła dochodu,
j) dane dotyczące warunków mieszkaniowych,
k) dane dotyczące sytuacji prawnej oraz aktualnego
miejsca pobytu dziecka,
l) dane o rozwoju psychofizycznym dziecka;
6) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu prob-
lemów wychowawczych z dziećmi;
7) wspieranie aktywności społecznej rodzin;
8) motywowanie członków rodzin do podnoszenia
kwalifikacji zawodowych;
9) udzielanie pomocy w poszukiwaniu, podejmowaniu
i utrzymywaniu pracy zarobkowej;
10) motywowanie do udziału w zajęciach grupowych
dla rodziców, mających na celu kształtowanie pra-
widłowych wzorców rodzicielskich i umiejętności
psychospołecznych;
11) udzielanie wsparcia dzieciom, w szczególności po-
przez udział w zajęciach psychoedukacyjnych;
12) podejmowanie działań interwencyjnych i zaradczych
w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dzieci i rodzin;
13) prowadzenie indywidualnych konsultacji wycho-
wawczych dla rodziców i dzieci;
2) występowania do właściwych organów władzy pub-
licznej, organizacji oraz instytucji o udzielenie infor-
macji, w tym zawierających dane osobowe, niezbęd-
nych do udzielenia pomocy rodzinie;
14) prowadzenie dokumentacji dotyczącej pracy z ro-
dziną;
15) dokonywanie okresowej oceny sytuacji rodziny, nie
rzadziej niż co pół roku, i przekazywanie tej oceny
podmiotowi, o którym mowa w art. 17 ust. 1;
3) przedstawiania właściwym organom władzy pub-
licznej, organizacjom oraz instytucjom ocen i wnios-
ków zmierzających do zapewnienia skutecznej
ochrony praw rodzin.
16) monitorowanie funkcjonowania rodziny po zakoń-
czeniu pracy z rodziną;
2. Asystent rodziny ma prawo do korzystania z po-
radnictwa, które ma na celu zachowanie i wzmocnienie
jego kompetencji oraz przeciwdziałanie zjawisku wypa-
lenia zawodowego.
17) sporządzanie, na wniosek sądu, opinii o rodzinie
i jej członkach;
18) współpraca z jednostkami administracji rządowej
i samorządowej, właściwymi organizacjami poza-
rządowymi oraz innymi podmiotami i osobami spe-
cjalizującymi się w działaniach na rzecz dziecka
i rodziny;
3. Asystent rodziny, wykonując czynności w ramach
swoich obowiązków, korzysta z ochrony przewidzianej
dla funkcjonariuszy publicznych.
Art. 17. 
1. Asystenta rodziny zatrudnia kierownik
jednostki organizacyjnej gminy, która organizuje pracę
z rodziną, lub podmiot, któremu gmina na podstawie
art. 190 zleciła organizację pracy z rodziną.
4) pozytywne opinie właściwego miejscowo komen-
danta powiatowego lub miejskiego Państwowej
Straży Pożarnej i właściwego państwowego inspek-
tora sanitarnego o warunkach bezpieczeństwa
i higieny w budynku, w którym będzie mieścić się
placówka wsparcia dziennego, oraz najbliższym
jego otoczeniu, mając na uwadze specyfikę placów-
ki;
2. Praca asystenta rodziny jest wykonywana w ra-
mach stosunku pracy w systemie zadaniowego czasu
pracy albo umowy o świadczenie usług, do której, zgod-
nie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywil-
ny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.
5)
), stosuje się
przepisy dotyczące zlecenia.
5) statut placówki wsparcia dziennego lub jego projekt;
6) regulamin organizacyjny placówki wsparcia dzien-
nego lub jego projekt;
3. Praca asystenta rodziny nie może być łączona
z wykonywaniem obowiązków pracownika socjalnego.
7) informację o sposobie finansowania placówki
wsparcia dziennego oraz o niezaleganiu w regulo-
waniu zobowiązań podatkowych i składek na ubez-
pieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne,
Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świad-
czeń Pracowniczych.
4. Asystent rodziny nie może prowadzić postępowań
z zakresu świadczeń realizowanych przez gminę.
Rozdział 3
Pomoc w opiece i wychowaniu dziecka
2. Przepisów ust. 1 pkt 1 i 4 nie stosuje się do pla-
cówki wsparcia dziennego prowadzonej w formie pra-
cy podwórkowej realizowanej przez wychowawcę.
Art. 18.
 1. W celu wsparcia rodziny dziecko może
zostać objęte opieką i wychowaniem w placówce wspar-
cia dziennego.
Art. 20.
Zezwolenie na prowadzenie placówki wspar-
cia dziennego wydaje się na czas nieokreślony.
2. Placówkę wsparcia dziennego prowadzi gmina,
podmiot, któremu gmina zleciła realizację tego zadania
na podstawie art. 190, lub podmiot, który uzyskał ze-
zwolenie wójta.
Art. 21.
Wójt odmawia wydania zezwolenia, w przy-
padku gdy:
1) podmiot nie spełnia warunków określonych w usta-
wie;
3. Powiat może prowadzić lub zlecić, na podstawie
art. 190, prowadzenie placówki wsparcia dziennego
o zasięgu ponadgminnym.
2) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące pod-
miotowi wykonywania działalności objętej zezwo-
leniem.
Art. 19.
 1. Wójt wydaje zezwolenie na prowadzenie
placówki wsparcia dziennego na wniosek, jeżeli podmiot
występujący o zezwolenie przedstawi:
1) dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieru-
chomości, na terenie której placówka wsparcia
dziennego ma prowadzić działalność;
2) odpis z właściwego rejestru;
3) oświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON
oraz numerze identyfikacji podatkowej NIP;
Art. 22. 
1. Jeżeli podmiot, któremu wydano zezwo-
lenie na prowadzenie placówki wsparcia dziennego:
1) przestał spełniać warunki określone w ustawie,
2) nie przedstawi na żądanie wójta, w wyznaczonym
terminie, aktualnych dokumentów, o których mowa
w art. 19
5)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U.
z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r.
Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r.
Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11,
z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464,
z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17,
poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105,
poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542,
Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272,
Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r.
Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532,
z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983
i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733,
Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113,
poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60,
poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91,
poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804
i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316
i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164,
poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181,
poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012,
Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506, z 2009 r. Nr 42,
poz. 341, Nr 79, poz. 662 i Nr 131, poz. 1075, z 2010 r. Nr 40,
poz. 222 i Nr 155, poz. 1037 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432
i Nr 85, poz. 458.
— wójt wyznacza dodatkowy termin na spełnienie tych
warunków albo na dostarczenie wymaganych doku-
mentów lub informacji.
2. Po bezskutecznym upływie dodatkowego terminu,
o którym mowa w ust. 1, wójt cofa zezwolenie na pro-
wadzenie placówki wsparcia dziennego.
Art. 23. 
1. Placówka wsparcia dziennego współpra-
cuje z rodzicami lub opiekunami dziecka, a także z pla-
cówkami oświatowymi i podmiotami leczniczymi.
2. Pobyt dziecka w placówce wsparcia dziennego
jest nieodpłatny.
3. Pobyt dziecka w placówce wsparcia dziennego
jest dobrowolny, chyba że do placówki skieruje sąd.
Art. 24. 
1. Placówka wsparcia dziennego może być
prowadzona w formie:
1) opiekuńczej, w tym kół zainteresowań, świetlic,
klubów i ognisk wychowawczych;
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •