USTAWA O OCHRONIE OSÓB I MIENIA Z 22 SIERPNIA 1997 R, ADMINISTRACJA

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/23
USTAWA
z dnia 22 sierpnia 1997 r.
o ochronie osób i mienia
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz. U. z
2005 r. Nr 145, poz.
1221, z 2006 r. Nr
104, poz. 708, z 2008
r. Nr 171, poz. 1055,
Nr 180, poz. 1112, z
2009 r. Nr 98, poz.
817, z 2010 r. Nr 47,
poz. 278, Nr 182, poz.
1228, Nr 229, poz.
1496, z 2011 r. Nr
106, poz. 622, Nr 170,
poz. 1015, Nr 171,
poz. 1016, z 2012 r.
poz. 908.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie;
2) zasady tworzenia i funkcjonowania wewnętrznych służb ochrony;
3) zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób
i mienia;
4) wymagane kwalifikacje i uprawnienia pracowników ochrony;
5) nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia;
6) zasady ochrony transportowanej broni, amunicji, materiałów wybuchowych,
uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) kierownik jednostki – osobę lub organ przedsiębiorcy lub innej jednostki or-
ganizacyjnej, uprawnionych, zgodnie z przepisami prawa, statutem, umową,
do zarządzania nią; za kierownika jednostki uważa się również likwidatora
lub syndyka;
2) licencja – zezwolenie na wykonywanie zadań związanych z ochroną osób i
mienia w zakresie wymaganym ustawą;
3) obszar podlegający obowiązkowej ochronie – obszar określony przez mini-
strów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, wydzielony i odpo-
wiednio oznakowany;
3a) transport podlegający obowiązkowej ochronie – transport broni, amunicji,
materiałów wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego, wy-
syłany z obszarów i obiektów podlegających obowiązkowej ochronie;
4) ochrona osób – działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia,
zdrowia i nietykalności osobistej;
5) ochrona mienia – działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom
przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikają-
cej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych
na teren chroniony;
2012-08-22
©Kancelaria Sejmu
s. 2/23
6) pracownik ochrony – osobę posiadającą licencję pracownika ochrony fizycz-
nej lub licencję pracownika zabezpieczenia technicznego i wykonującą zada-
nia ochrony w ramach wewnętrznej służby ochrony albo na rzecz przedsię-
biorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w
zakresie ochrony osób i mienia, lub osobę wykonującą zadania ochrony w
zakresie niewymagającym licencji;
7) specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne – wewnętrzne służby ochrony
oraz przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności
gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, posiadających pozwo-
lenie na broń na okaziciela, wydane na podstawie odrębnych przepisów;
8) wewnętrzne służby ochrony – uzbrojone i umundurowane zespoły pracowni-
ków przedsiębiorców lub jednostek organizacyjnych, powołane do ich
ochrony.
Art. 3.
Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie:
1) bezpośredniej ochrony fizycznej:
a) stałej lub doraźnej,
b) polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i
przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach
alarmowych,
c) polegającej na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych
przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych;
2) zabezpieczenia technicznego, polegającego na:
a) montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych,
sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz eksploatacji,
konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania,
b) montażu urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich
eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w
miejscach zainstalowania.
Art. 4.
1. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących ochrony obszarów, obiektów i urzą-
dzeń jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzoro-
wanych przez:
1) Ministra Obrony Narodowej,
[2)Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
1)
,]
<2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych,>
3) Ministra Sprawiedliwości,
[4) Ministra Spraw Zagranicznych
2)
,]
<4) ministra właściwego do spraw zagranicznych,>
5) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Nowe brzmienie pkt
2 i 4 w ust. 1 w art. 4
wchodzi w życie z
dn. 8.09.2012 r. (Dz.
U. z 2012 r. poz.
908).
1)
Obecnie: ministra właściwego do spraw administracji publicznej i ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.
2)
Obecnie: ministra właściwego do spraw zagranicznych.
2012-08-22
 ©Kancelaria Sejmu
s. 3/23
6) Szefa Agencji Wywiadu,
7) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego
a także przepisów dotyczących ochrony transportu broni, amunicji, materiałów
wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego wykonywanego
przez te jednostki.
2. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących organizacji i zasad funkcjonowania
innych uzbrojonych służb i formacji ochronnych, tworzonych na podstawie od-
rębnych ustaw.
3. Ustawy nie stosuje się do Straży Marszałkowskiej podległej Marszałkowi Sej-
mu.
Rozdział 2
Obszary, obiekty, urządzenia i transporty podlegające obowiązkowej ochronie
Art. 5.
1. Obszary, obiekty, urządzenia i transporty ważne dla obronności, interesu gospo-
darczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów
państwa podlegają obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone for-
macje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne.
2. Do obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 1, należą:
1) w zakresie obronności państwa w szczególności:
a) zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są
prace naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej
produkcji,
b) zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia
i sprzęt wojskowy,
c) magazyny rezerw strategicznych, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia
29 października 2010 r. o rezerwach strategicznych (Dz. U. Nr 229, poz.
1496);
2) w zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa w szczególności:
a) zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców
mineralnych o strategicznym znaczeniu dla państwa,
b) porty morskie i lotnicze,
c) banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź
transportujące wartości pieniężne w znacznych ilościach;
3) w zakresie bezpieczeństwa publicznego w szczególności:
a) zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla
funkcjonowania aglomeracji miejskich, których zniszczenie lub
uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz
środowiska, w szczególności elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody,
wodociągi i oczyszczalnie ścieków,
b) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilościach
materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały
toksyczne, odurzające, wybuchowe bądź chemiczne o dużej podatności
pożarowej lub wybuchowej,
c) rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory
wodne i śluzy oraz inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie,
2012-08-22
©Kancelaria Sejmu
s. 4/23
których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia
lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty
materialne;
4) w zakresie ochrony innych ważnych interesów państwa w szczególności:
a) zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej,
b) obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i
radiowe,
c) muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury
narodowej,
d) archiwa państwowe.
3. Szczegółowe wykazy obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 2,
sporządzają: Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i
Telewizji, ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie w sto-
sunku do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek orga-
nizacyjnych. Umieszczenie w wykazie określonego obszaru, obiektu lub urzą-
dzenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.
4. Wykazy, o których mowa w ust. 3, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Kra-
jowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie i kierownicy urzędów central-
nych przesyłają do właściwych terytorialnie wojewodów oraz bieżąco aktualizu-
ją.
5. Wojewodowie prowadzą ewidencję obszarów, obiektów i urządzeń podlegają-
cych obowiązkowej ochronie, znajdujących się na terenie województwa. Ewi-
dencja ma charakter poufny.
6. Wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, może umieścić w ewidencji, o
której mowa w ust. 5, znajdujące się na terenie województwa obszary, obiekty i
urządzenia innych podmiotów niż określone w ust. 3.
Art. 6.
1.
[Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
3)
]
<Minister właściwy do spraw
wewnętrznych>
, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Krajowej
Rady Radiofonii i Telewizji oraz zainteresowanych ministrów lub kierowników
urzędów centralnych, może wprowadzić dla jednostek organizacyjnych podle-
głych lub podporządkowanych wnioskującemu organowi albo przez niego nad-
zorowanych regulaminy ogólnych warunków i trybu wykonywania ochrony ob-
szarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 5.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Na-
rodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, ja-
kim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i
transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne,
uwzględniając konieczność zapewnienia należytego poziomu bezpieczeństwa
chronionych wartości pieniężnych.
Zmiana w ust. 1 w
art. 6 wchodzi w
życie z dn. 8.09.2012
r. (Dz. U. z 2012 r.
poz. 908).
Art. 7.
1. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urzą-
dzeniami umieszczonymi w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5, albo upo-
ważniona przez niego osoba jest obowiązana uzgadniać z właściwym terytorial-
3)
Obecnie: minister właściwy do spraw wewnętrznych.
2012-08-22
 ©Kancelaria Sejmu
s. 5/23
nie komendantem wojewódzkim Policji plan ochrony tych obszarów, obiektów i
urządzeń.
1a. Kierownik jednostki, o którym mowa w ust. 1, w terminie najpóźniej 3 dni przed
planowaną datą rozpoczęcia transportu podlegającego obowiązkowej ochronie,
jest obowiązany uzgadniać z komendantem wojewódzkim Policji, właściwym te-
rytorialnie ze względu na miejsce rozpoczęcia transportu, plan ochrony tego
transportu. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Plan ochrony powinien:
1) uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki;
2) zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpie-
czeństwa jednostki;
3) podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki;
4) zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w
tym:
a) stan etatowy,
b) rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia,
c) sposób zabezpieczenia broni i amunicji;
5) zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych;
6) zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.
3. Komendant wojewódzki Policji przy uzgadnianiu planu ochrony bierze pod
uwagę potencjalny stan zagrożenia jednostki oraz wymagania określone w obo-
wiązujących przepisach prawa.
4. Odmowa uzgodnienia planu ochrony następuje w drodze decyzji administracyj-
nej.
Rozdział 3
Wewnętrzne służby ochrony
Art. 8.
1. Wewnętrzne służby ochrony w szczególności:
1) zapewniają ochronę mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów;
2) zapewniają ochronę ważnych urządzeń jednostki, znajdujących się poza gra-
nicami chronionych obszarów i obiektów;
3) konwojują mienie jednostki;
4) wykonują inne zadania wynikające z planu ochrony jednostki.
2. Wewnętrzne służby ochrony, powołane przez przedsiębiorców, mogą wykony-
wać usługi w zakresie ochrony osób i mienia po uzyskaniu przez nich koncesji,
o której mowa w art. 15.
Art. 9.
Wewnętrzne służby ochrony podlegają kierownikowi jednostki lub osobie pisemnie
przez niego upoważnionej, bezpośrednio podporządkowanej temu kierownikowi.
2012-08-22
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •