ustawa działalność kulturalna, NAUKA =), ZKiPK, USTAWY

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
USTAWA
z dnia 25 października 1991 r.
o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej
Dz.U. 1991 Nr 114 poz. 493
Uwzględnia zmiany:
Dz.U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123,
Dz.U. z 2002 r. Nr 41, poz. 364,
Dz.U. z 2003 r. Nr 96, poz. 874,
Dz.U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568,
Dz.U. z 2003 r. Nr 213, poz. 2081,
Dz.U. z 2004 r. Nr 11, poz. 96,
Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2598,
Dz.U. z 2005 r. Nr 131, poz. 1091,
Dz.U. z 2005 r. Nr 132, poz. 1111.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i
ochronie kultury.
2. Państwo sprawuje mecenat nad działalnością kulturalną polegający na wspieraniu i promocji
twórczości, edukacji i oświaty kulturalnej, działań i inicjatyw kulturalnych oraz opieki nad
zabytkami.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wspierać
finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany rok zadań związanych z
polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje kultury i inne podmioty nie należące
do sektora finansów publicznych.
4. Mecenat, o którym mowa w ust. 2 i 3, sprawują także organy jednostek samorządu terytorialnego
w zakresie ich właściwości.
Art. 2.
Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki,
filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska
artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.
Art. 3.
1. Działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki
organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.
2. Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w
rozumieniu odrębnych przepisów.
3. Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nie uregulowanym przepisami ustawy
dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej oraz przepisami o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności
gospodarczej.
Art. 4.
1. Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, których
podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić
taką działalność w szczególności w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.
2. Koszty prowadzenia działalności kulturalnej, o której mowa w ust. 1, w tym wynagrodzenia dla
pracowników, wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne, i inne wydatki z tytułu zatrudniania
pracowników obciążają koszty działalności podstawowej.
Art. 5.
1. Podmioty prowadzące działalność kulturalną na zasadach określonych w art. 3 mogą otrzymywać
dotacje na realizację zadań państwowych.
2. Organizacje pozarządowe prowadzące działalność kulturalną mogą otrzymywać dotacje z
budżetu państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego, na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje na wydatki
inwestycyjne.
Art. 6.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, wymagania kwalifikacyjne i tryb stwierdzania kwalifikacji uprawniających do
zajmowania określonych stanowisk w formach organizacyjnych, o których mowa w art. 2, jeśli ich
organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego.
Art. 6a.
1. Osobom wyróżniającym się w tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury nadaje się odznakę
honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
2. Odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” nadaje minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, tryb oraz zasady nadawania odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, jej wzór i
sposób noszenia.
Art. 7.
1. Osobom wyróżniającym się w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności kulturalnej lub
ochronie kultury i dziedzictwa narodowego minister właściwy do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego nadaje Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zwany dalej „Medalem”.
2. Medal posiada trzy stopnie:
1) I stopień - Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
2) II stopień - Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
3) III stopień - Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
3. Medal nadaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej
inicjatywy lub na wniosek:
1) ministrów lub kierowników urzędów centralnych,
2) rektorów szkół wyższych,
3) marszałków województw,
4) wojewodów,
5) władz statutowych ogólnopolskich organizacji społecznych lub stowarzyszeń prowadzących
statutową działalność kulturalną,
6) kierowników placówek dyplomatycznych lub konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Medal stopnia wyższego można otrzymać po upływie 5 lat od nadania Medalu stopnia
bezpośrednio niższego. W przypadkach uzasadnionych wybitnymi osiągnięciami kandydata można
odstąpić od powyższego wymogu.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór odznaki Medalu,
2) wzór wniosku o nadanie Medalu oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu,
3) sposób noszenia odznaki Medalu - z uwzględnieniem stopni Medalu oraz warunków, jakie
powinny spełniać wnioski o nadanie Medalu.
Art. 7a.
1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz inni ministrowie, w
odniesieniu do podległych im ośrodków i instytucji kultury, w uzgodnieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, a także jednostki samorządu terytorialnego
mogą ustanawiać i przyznawać doroczne nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości
artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.
2. Nagrody mogą być przyznawane osobom fizycznym lub prawnym, a także innym podmiotom na
podstawie oceny całokształtu działalności lub osiągnięć o istotnym znaczeniu.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze
rozporządzenia, a organy samorządu terytorialnego w drodze uchwały, określą szczegółowe zasady
i tryb przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz ich wysokość.
Art. 7b.
1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, inni ministrowie i
kierownicy urzędów centralnych w odniesieniu do podległych im ośrodków i instytucji kultury, a
także jednostki samorządu terytorialnego, mogą przyznawać stypendia osobom zajmującym się
twórczością artystyczną, upowszechnianiem kultury oraz opieką nad zabytkami.
2. Stypendium, o którym mowa w ust. 1, polega na przyznaniu środków finansowych osobom
realizującym określone przedsięwzięcia w zakresie twórczości artystycznej, opieki nad zabytkami
lub upowszechniania kultury.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze
rozporządzenia, a organy samorządu terytorialnego w drodze uchwały, określą szczegółowe zasady
i tryb przyznawania stypendiów, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość.
Rozdział 2
Instytucje kultury
Art. 8.
Ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność kulturalną, tworząc
państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem
statutowym.
Art. 9.
1. Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe
instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem
statutowym.
2. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego
o charakterze obowiązkowym.
3. Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą
otrzymywać dotacje na zadania, objęte mecenatem państwa, w tym dotacje na wydatki
inwestycyjne, z budżetu państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Art. 9a.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, zakres zadań objętych mecenatem państwa, szczegółowy tryb składania wniosków
o udzielenie dotacji, o których mowa w art. 5 ust. 2 i art. 9 ust. 3, oraz ich przekazywania i
rozliczania, uwzględniając rządowe programy z zakresu kultury i dziedzictwa narodowego oraz
konieczności zapewnienia ciągłości realizowanych zadań.
Art. 10.
1. Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej
organizatorami.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to
rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury.
Art. 11.
Organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, który określa jej nazwę, rodzaj, siedzibę i
przedmiot działania.
Art. 12.
Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności
kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.
Art. 13.
1. Instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez
organizatora.
2. Statut zawiera:
1) nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury,
2) zakres działalności,
3) organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania,
4) sposób uzyskiwania środków finansowych,
5) zasady dokonywania zmian statutowych,
6) postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli instytucja
zamierza działalność taką prowadzić.
3. Organizację wewnętrzną instytucji kultury określa regulamin organizacyjny nadawany przez
dyrektora tej instytucji, po zasięgnięciu opinii organizatora oraz opinii działających w niej
organizacji związkowych i stowarzyszeń twórców.
Art. 14.
1. Instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do
rejestru prowadzonego przez organizatora.
2. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury, z zastrzeżeniem art. 24 i 25.
3. Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru instytucji kultury.
Art. 14a.
1. Tworzy się wykaz obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu
terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna lub które dla
takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie
innej działalności podstawowej.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady wpisywania obiektów do wykazu, o którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ustali, w drodze
rozporządzenia, wykaz obiektów, o których mowa w ust. 1.
Art. 15.
1. Dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony lub nie określony, po
zasięgnięciu opinii właściwych związków zawodowych działających w tej instytucji kultury oraz
stowarzyszeń zawodowych i twórczych. Odwołanie następuje w tym samym trybie.
2. Organizator powołuje i odwołuje dyrektora państwowej instytucji kultury po uzyskaniu zgody
ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3. Organizator odwołuje dyrektora samorządowej instytucji kultury, o której mowa w art. 16 ust. 2,
po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
4. Organizator przedstawia kandydatowi na stanowisko dyrektora warunki organizacyjno-
finansowe działalności instytucji kultury. Kandydat przedstawia organizatorowi program działania
instytucji kultury.
4a. Organizator może powierzyć zarządzanie instytucją kultury osobie fizycznej lub prawnej.
Powierzenie zarządzania następuje na podstawie umowy o zarządzaniu instytucją kultury zawartej
między organizatorem a zarządcą na czas oznaczony nie krótszy niż trzy lata (kontrakt
menedżerski). Jeżeli zarządcą jest osoba prawna, umowa powinna przewidywać, kto w jej imieniu
będzie dokonywał czynności zarządu. Do umów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 25
września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz.
329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1,
poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154 poz. 791,
z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 43,
poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777, z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr
84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18).
5. Dyrektor instytucji kultury, powołany na czas określony, może być odwołany przed upływem
tego okresu:
1) na własną prośbę,
2) z powodu choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków,
3) z powodu naruszenia przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem,
4) w razie odstąpienia od realizacji uzgodnionego z organizatorem programu działania instytucji
kultury,
5) w razie przekazania państwowej instytucji kultury w trybie art. 21a.
6. W przypadku, gdy statut instytucji kultury przewiduje stanowisko zastępcy dyrektora lub
stanowiska zastępców dyrektora, określa on również sposób oraz tryb ich powoływania i
odwoływania.
Art. 16.
1. Kandydata na stanowisko dyrektora instytucji kultury można wyłonić w drodze konkursu, z
zastrzeżeniem ust. 2.
2. W samorządowych instytucjach kultury, których wykaz określi, w drodze rozporządzenia,
minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, biorąc pod uwagę ich
znaczenie dla kultury narodowej, wyłonienie kandydata na stanowisko dyrektora następuje w
drodze konkursu, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wyrazić zgodę na
powołanie na stanowisko dyrektora, bez przeprowadzenia konkursu, kandydata wskazanego przez
organizatora.
4. W celu przeprowadzania konkursu, o którym mowa w ust. 2, organizator powołuje komisję
konkursową w składzie:
1) trzech przedstawicieli organizatora,
2) dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego
3) dwóch przedstawicieli zakładowych organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu
art. 24125a Kodeksu pracy, działających w tej instytucji kultury,
4) dwóch przedstawicieli stowarzyszeń zawodowych lub twórczych właściwych ze względu na
zakres działania tej instytucji kultury.
5. Jeżeli w instytucji kultury nie działają zakładowe organizacje związkowe, w miejsce osób, o
których mowa w ust. 4 pkt 3, organizator powołuje do komisji konkursowej dwóch przedstawicieli
załogi tej instytucji.
6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, organizację i tryb przeprowadzania konkursu, sposób powoływania członków
komisji konkursowej oraz zadania tej komisji, uwzględniając w szczególności procedury
zapewniające ocenę kwalifikacji kandydatów.
Art. 17.
Dyrektor instytucji kultury zarządza instytucją i reprezentuje ją na zewnątrz.
Art. 18.
1. Organizator może dokonać połączenia lub podziału instytucji kultury.
2. Organizator jest obowiązany na 3 miesiące przed wydaniem aktu o połączeniu lub podziale
instytucji kultury podać do publicznej wiadomości informację o zamiarze i przyczynach takiej
decyzji.
Art. 19.
1. Połączenie instytucji kultury polega na utworzeniu jednej instytucji, w której skład wchodzą
załogi i mienie należące do instytucji podlegających połączeniu.
2. Połączenie instytucji kultury następuje w drodze aktu wydanego przez organizatora, a także w
trybie określonym w art. 21.
3. Akt o połączeniu instytucji kultury zawiera:
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •