US Armed Forces, Broń USA

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
United States Armed Forces (Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych) siły i rodki wydzielone przez Stany Zjednoczone Ameryki do zabezpieczenia własnych interesów i prowadzenia walki zbrojnej zarówno na ich terytorium oraz poza nim. Według wortalu Global Firepower, jest to najpotężniejsze wojsko wiata (stan na 2013 r.).[1]W ich skład wchodzš następujšce rodzaje sił zbrojnych:wojska lšdowe (ang. United States Army),marynarka wojenna (ang. United States Navy),siły powietrzne (ang. United States Air Force),Korpus Piechoty Morskiej (ang. United States Marine Corps),Straż Wybrzeża (ang. United States Coast Guard).W siłach zbrojnych służy ogółem 1.373.995 żołnierzy służby czynnej oraz 42.042 funkcjonariuszy Straży Wybrzeża (stan z 30 kwietnia 2008) z tego: Army 524,7 tys. żołnierzy, Navy 331,6 tys., Marine Corps 189,5 tys. i Air Force 328,2 tys.Naczelnym dowódcš sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych jest prezydent Stanów Zjednoczonych. Ich wszystkie częci poza Strażš Wybrzeża znajdujš się pod bezporedniš cywilnš kontrolš Departamentu Obrony, na czele którego stoi sekretarz obrony. Jest on członkiem gabinetu i podlega bezporednio prezydentowi. W czasie pokoju Straż Wybrzeża jest agencjš federalnš w Departamencie Bezpieczeństwa Krajowego, a podczas wojny podlega Marynarce Wojennej.Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych sš w pełni zawodowe. Obowišzek służby wojskowej istniał tylko w latach 1917-1918 oraz 1940-1973. Rezerwa i Gwardia Narodowa sš formacjami ochotniczymi.Spis treci1 Ważniejsze miejsca stacjonowania2 Dowództwa3 Wyposażenie techniczne4 Rezerwa i mobilizacja5 Ważniejsze operacje6 Finansowanie7 Przypisy8 Linki zewnętrzneWażniejsze miejsca stacjonowaniaŻołnierze USA, czy to w bazach wojskowych, czy ambasadach, czy ataszatach, sš w prawie wszystkich krajach wiata. Lista podaje, gdzie jest ich najwięcej (stan w tys. na 31 XII 2007 r.):Kontynentalne USA 879,5Niemcy 57,2 (trwa wycofywanie znacznej częci wojsk)Hawaje (wyspiarski stan USA) 37,0Japonia 33,2Korea Południowa 26,1 (trwa wycofywanie częci oddziałów)Alaska (stan USA) 19,5Włochy 9,7Wielka Brytania 9,7Guam 2,9Dżibuti 2,2Turcja 1,6Bahrajn 1,4Serbia 1,3Belgia 1,3Hiszpania 1,3Kuba (Baza Guantanamo) 0,9Polska 1,1.Łšcznie za granicš stacjonuje 288,6 tys. żołnierzy. Dane dla misji OIF i OEF Departament Obrony podaje razem z Gwardiš Narodowš i Rezerwš. Żołnierze sš uwzględniani także w lokacjach swego normalnego stacjonowania, więc częci żołnierzy podanych wyżej obecnie tam nie ma (z baz zagranicznych odesłano 18,3 tys. żołnierzy), tak więc:OIF 196,6 tys. żołnierzyOEF 25,7 tys. żołnierzy.Według stanu na 1 stycznia 2007, USA posiadały na obszarze Europy: 89.782 żołnierzy, 130 czołgów, 697 transporterów opancerzonych, 247 dział dużego kalibru, 48 migłowców bojowych i 203 samoloty bojowe. USA obowišzuje traktat o redukcji zbrojeń konwencjonalnych w Europie (CFE), zgodnie z którym USA mogš mieć w Europie nie więcej niż 250 000 żołnierzy, 1812 czołgów, 3037 transporterów opancerzonych, 1553 działa dużego kalibru, 396 migłowców bojowych i 784 samoloty bojowe.DowództwaNajwyższe dowództwo amerykańskich sił zbrojnych znajduje się w budynku Pentagonu w Waszyngtonie D.C.Strefy odpowiedzialnoci poszczególnych dowództwŁańcuch dowodzenia rozdziela się dalej na następujšce 9 dowództw:USNORTHCOM Dowództwo Północne, obejmuje: USA (bez Hawajów), Kanadę, Meksyk, Kubę, Portoryko, Bahamy, okoliczne wody (HQ w Bazie Sił Powietrznych Peterson w stanie Kolorado). Odpowiada za operacje na tym obszarze;USPACOM Dowództwo Pacyfiku, obejmuje: Ocean Spokojny, Ocean Indyjski (w tym Madagaskar), Oceanię, Azję Płd. i Płd.-Wsch., Daleki Wschód, Antarktydę (HQ w Honolulu na Hawajach). Odpowiada za operacje na tym obszarze;USEUCOM Dowództwo Europejskie, obejmuje: Europę, większoć Atlantyku, Grenlandię, wschodniš połowę Arktyki, całš Rosję, Turcję, Izrael, Liban, Syrię, rejon Kaukazu (HQ w Stuttgart-Vaihingen w Niemczech). Odpowiada za operacje na tym obszarze;USSOUTHCOM Dowództwo Południowe Ameryka Południowa, Ameryka rodkowa, Karaiby (bez Kuby, Portoryko i Bahamów) (HQ w Miami na Florydzie). Odpowiada za operacje na tym obszarze;USCENTCOM Dowództwo rodkowe wschodnia Afryka (Egipt, Sudan, Kenia i Róg Afryki), Bliski Wschód (bez: Izraela, Libanu, Syrii, Turcji), Iran, Afganistan, Pakistan i Azję rodkowš (republiki poradzieckie) (HQ w Bazie Sił Powietrznych MacDill na Florydzie). Odpowiada za operacje na tym obszarze;USAFRICOM Dowództwo Afrykańskie obejmuje obszar Afryki (bez Egiptu i Rogu Afryki) i okolicznych wód Atlantyku i Oceanu Indyjskiego;USJFCOM Dowództwo Sił Połšczonych, odpowiada za wspólne operacje różnych rodzajów sił zbrojnych (wojska lšdowe, marynarka wojenna, piechota morska, siły powietrzne, straż wybrzeża) poza granicami USA (HQ w Norfolk w Wirginii);USSOCOM Dowództwo Sił Specjalnych, odpowiada za operacje komandosów US Army i US Navy oraz jednostek specjalnych USMC i USAF (HQ w Bazie Sił Powietrznych MacDill na Florydzie);USTRANSCOM Dowództwo Transportu, odpowiada za lšdowy, morski i powietrzny transport amerykańskich jednostek wojskowych na całym wiecie (HQ w Bazie Sił Powietrznych Scott w stanie Illinois);USSTRATCOM Dowództwo Sił Strategicznych, podlegajš mu jednostki lotnictwa i marynarki wojennej dysponujšce broniš nuklearnš (HQ w Bazie Sił Powietrznych Offutt w Nebrasce).Wyposażenie techniczneSZ USA sš jednymi z największych na wiecie pod względem sprzętu. Majš najwięcej samolotów, migłowców, dużych okrętów bojowych. Dysponujš również drugim (po Rosji[2]) arsenałem nuklearnym na wiecie. Ważniejsze wyposażenie w 2006 r.:Czołgi 6323 sztukBojowe pojazdy opancerzone 19800Artyleria kalibru powyżej 75 mm 6703Samoloty bojowe 3109migłowce uderzeniowe 1772Duże okręty bojowe 279Rakiety o zasięgu ponad 25 km i ręczne wyrzutnie rakiet 111,8 tys.Siły strategiczne (2006 r.):Rakiety międzykontynentalne (ICBM) Minuteman III 500 sztuk (w 3 bazach lotniczych)Rakiety woda-ziemia (SLBM) D-5 Trident II 336 sztuk (na 14 okrętach podwodnych klasy Ohio)Bombowce B-52H 95 sztukBombowce B-2 20 sztukGłowice nuklearne 9960 sztuk.Rezerwa i mobilizacjaSiły regularne wspierajš Gwardia Narodowa (National Guard) i Rezerwa (Reserve):Gwardia Narodowa (składa się z Army National Guard i Air National Guard) i liczy 459 tys. osób (2007 r.).Rezerwa dzieli się na kilka typów. Sš to:Selected Reserve rezerwici jednostek bojowych i ważniejszych oddziałów wsparcia sił aktywnych. Mobilizowani w pierwszej kolejnoci, całymi jednostkami. Liczebnoć: 370 tys. rezerwistów (2007 r.)Individual Ready Reserve mniej ważni rezerwici, nie będšcy niezbędni do prawidłowego działa wojska na stopie wojennej. Mobilizowani indywidualnie. Liczebnoć: 267 tys. (2006 r.)Standby Reserve wyszkoleni rezerwici nie majšcy przydziału do konkretnych jednostek, mogš być używani do uzupełnienia stanów osobowych jednostek Rezerwy. Liczebnoć: 18 tys. (2006 r.)Retired Reserve składa się z byłych żołnierzy, gwardzistów i rezerwistów, którzy zgodzili się móc być użyci do uzupełnienia stanów osobowych jednostek Rezerwy. Liczebnoć: 637 tys. (2006 r.)Rezerwa liczy łšcznie ponad 1,3 mln rezerwistów. Podzielona na kategorie jak siły aktywne: Army Reserve, Navy Reserve, Marine Corps Reserve, Air Force Reserve i Coast Guard Reserve.W USA istniejš 4 stopnie mobilizacji rezerwy. Sš to:Presidential Reserve Call-up (Mobilizacja Prezydencka) Prezydent ma prawo samodzielnie podjšć decyzję o mobilizacji rezerwistów z Gwardii Narodowej i Selected Reserve, w iloci nie większej niż 200.000 osób, na maksymalnie 270 dni (może także powołać rezerwistów z Individual Ready Reserve, nie więcej jednak niż 30.000 osób).Partial Mobilization (Mobilizacja Częciowa) Prezydent w wypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa może zarzšdzić zmobilizowanie rezerwistów z Gwardii Narodowej, Selected Reserve i Individual Ready Reserve, nie więcej jednak niż 1.000.000 osób, na maksymalnie 24 miesišce.Full Mobilization (Pełna Mobilizacja) w przypadku ogłoszenia przez Kongres stanu zagrożenia narodowego, zarzšdzana jest pełna mobilizacja. Kongres może powołać Gwardię Narodowš i całš Rezerwę, w iloci nieograniczonej, na czas trwania zagrożenia narodowego i dodatkowo do 6 miesięcy od jego zniesienia.Total Mobilization (Totalna Mobilizacja) gdy obowišzuje stan zagrożenia narodowego, Kongres może zarzšdzić totalnš mobilizację. Oprócz mobilizacji wszystkich dostępnych rezerwistów można powołać do służby wojskowej każdego mężczyznę zdolnego nosić broń, w wieku 17-45 lat (z niewielkimi wyjštkami).Obecnie obowišzuje Partial Mobilization. Powołanych jest obecnie 96 tys. osób (stan na 06.12.2006).Ważniejsze operacjePierwszš operacjš wojsk amerykańskich była wojna o niepodległoć w latach 1775-1783, toczona z Wielkš Brytaniš. Wojna, wywołana przez rosnšce podatki nakładane na kolonistów zaczęła się starciem amerykańskiej milicji z brytyjskimi wojskami pod Lexington w 1775 roku. Potem, po wielu porażkach Amerykanów, kolonici wygrali w końcu bitwę pod Saratogš w 1777 roku. Brytyjczycy zaczęli być coraz bardziej wypierani z kontynentu, aż skapitulowali pod Yorktown w 1781 roku. Do konfliktu włšczyli się także od 1778 roku Hiszpanie, Francuzi i Holendrzy (po stronie kolonistów). Wielka Brytania uznała niepodległoć USA w 1783 roku, po pokoju w Wersalu. Stany Zjednoc... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •