UPRAWA STORCZYKÓW, OGRÓD I KWIATY

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
OGÓLNE ZASADY UPRAWY
1. Ogólne zasady.
Ogólne zasady
.
Storczyki są pięknymi, niezwykłymi kwiatami i coraz wiecej miłośników roślin ozdobnych w
naszym kraju decyduje się na ich uprawę w warunkach domowych. Prawdą jest, że aby je hodować
należy mieć, oprócz szczerych chęci i sporej dozy cierpliwości, również trochę wiedzy o ich
potrzebach. Jeśli jednak kogoś pociągają orchidee, nie powinny go peszyć początkowe trudności.
Zasiedlają one przede wszystkim wilgotne lasy równikowe, chłodniejsze przesycone wilgocią lasy
wysokogórskie oraz skaliste wybrzeża. Nie zamieszkują jedynie zimnych terenów polarnych oraz
suchych i gorących terenów pustynnych. Jest wiele różnych rodzajów storczyków i nie można
uprawiać ich wszystkich w jednakowych warunkach. Część będzie wymagała takich temperatur,
warunków oświetlenia i wilgotności powietrza, które w naszych mieszkaniach trudno zapewnić.
Uprawiając je w warunkach amatorskich musimy pamiętać, że podstawą powodzenia naszej
hodowli jest przestrzeganie kilku zasad przeniesionych z natury.
Po pierwsze najlepiej zrobimy zastanawiając się najpierw, jakie warunki możemy zapewnić
roślinom, a dopiero później dokonać wyboru gatunków do naszej kolekcji. Po drugie należy
spróbować dostosować warunki uprawy tak, aby były możliwie jak najbardziej zbliżone do
wymagań naszych storczyków.
Kochające półcień np. Phalaenopsis mogą dobrze rosnąć na południowym lub zachodnim
parapecie naszego okna pod warunkiem cieniowania ich w okresie najbardziej intensywnego
operowania słońca.
Jednak, jeżeli hodowlę storczyków można by zredukować do paru prostych zasad, wtedy pozbawili
byśmy się satysfakcji
z podejmowania wyzwań, które niosą z sobą często kapryśni nasi
przyjaciele.
Teraz przedstawimy najważniejsze czynniki dotyczące uprawy.
ŚWIATŁO
Storczyki mają różne wymagania jeżeli chodzi o zapotrzebowanie na światło.
Jego ilość uzależniona jest od konkretnego rodzaju. Ale też barwa i wygląd liści są wskazówką
dotyczącą wyboru miejsca uprawy tych roślin: ciemnozielone świadczą o niewielkim
zapotrzebowaniu a szarozielone o konieczności zapewnienia im dobrego oświetlenia. Można
też dostosować ilość koniecznego światła obserwując następujące objawy: za dużo światła - liście
stają się żółtawe (nadmiar produkcji chlorofilu). Zbyt mało - liście ciemnozielone. Wzrost rośliny
zahamowany bądź zminimalizowany.
Wtedy, gdy porcja światła będzie właściwa, liście będą koloru średnozielonego, o błyszczącej
powierzchni a roślina będzie regularnie kwitła. Oczywiście przy zachowaniu innych koniecznych
parametrów. Przy dzisiejszych możliwościach technicznych nasze storczyki można też traktować
specjalistycznymi źródłami światła, przedłużając im długość dnia bądź intensywność naturalnego
promieniowania świetlnego.
TEMPERATURA
Storczyki wymagają w ciągu dnia temperatury w zakresie od 13-32 st.C a w nocy od 10-21 st. C.,
w zależności
od ich naturalnych uwarunkowań.
Są zwyczajowo dzielone na trzy kategorie: zimno, średnio i ciepłolubne.
Zimnolubne np. Cymbidium, Odontoglossum, Masdevalie najlepiej czują się przy dziennej
temperaturze 16-21 st.C
albo nawet niższej. Temperatury nocy to około 10 st.C.
Wymagające średnich temperatur np. Paphiopedilum, Cattleya, niektóre Oncidium : w dzień - 18-
24 st.C , w nocy - 13-16 st.C.
Ciepłolubne, Phalaenopsis, Dendrobium, większość Vanda : dzień 21-29 st.C i w nocy 18-21 st.C.
Bardzo ważne jest utrzymywanie różnicy między temperaturami dnia i nocy. Temperatura nocny
powinna być zawsze o 3-6 st.C niższa od temperatury dziennej. W ciągu dnia wyższa temperatura
sprzyja asymilacji, natomiast w nocy zwiększając intensywność oddychania roślin spowodowałaby
nadmierne zużycie substancji pokarmowych. Zyt duże różnice temperatur są jednak szkodliwe.
WILGOTNOŚĆ
Storczyki lubią dość wysoką wilgotność powietrza. Jest to dla początkujących hodowców
najtrudniejszy aspekt w uprawie storczyków. W naturze mimo, że regularnie moczone są przez
obfite, tropikalne deszcze, to dość szybko przesychają kołysane na gałęziach przez wiatr.
W związku z powyższym w uprawie należy naśladować warunki naturalne najlepiej jak jest to
możliwe. Jednak bardzo duża, utrzymująca się przez dłuższy czas wilgotność powietrza jest dla nich
uciążliwa a wręcz może doprowadzić do śmierci roślin.
Średnia wilgotność tolerowana przez większość storczyków to 50-60% pamiętając, że niektóre
gatunki lubią trochę niższą bądź wyższą. A właściwa wilgotność powietrza pomaga roślinom
zachować dobrą kondycję.
Zapewnienie naszym ulubieńcom takich warunków może być zrealizowane poprzez stawianie
doniczek ze storczykami nad kuwetami wypełnionymi np. keramzytem zalanym wodą. Poprzez
stosowanie nawilżaczy powietrza albo budowanie szklanych szaf tzw. orchidarium, gdzie
zapewnimy im najlepsze warunki.
RUCH POWIETRZA
Storczyki potrzebują stałego ruchu świeżego powietrza. W naturze są kołysane przez wiatr i często
silnie nasłonecznione. Uniemożliwia to utrzymywanie się zbyt długo wody na roślinach.
Hodując je w warunkach amatorskich należy pamietać, że zalagająca w kontach liści lub we
wstożku wzrostu woda, może doprowadzić do rozwoju chorób bakteryjnych a w konsekwencji
nawet do śmierci rośliny. Stojąc na parapecie czy w orchidarium powinny także mieć zapewniony
ruch powietrza. Najczęściej wykorzystujemy w tym celu wiatraczki komputerowe bądź
odpowiednio dostosowane normalne domowe wentylatory. Należy przy tym pamiętać, że
raptowne wahnięcia temperatury poprzez owianie storczyków zimnym zewnętrznym powietrzem
(np. otworzenie zimą okna) może doprowadzić do niekorzystnych zmian fizjologicznych a także do
opadania pąków kwiatowych.
PODLEWANIE
Jedną z najistotniejszych zasad w hodowli storczyków jest właściwe ich podlewanie. Należy
stosować zasadę: podłoże pomiędzy jednym a drugim podlaniem powinno wyraźnie przeschnąć.
Generalnie mniej szkodliwe jest zbyt skąpe niż zbyt obfite podlewanie. Jeżeli jest to możliwe,
najlepiej rośliny należy nawadniać w godzinach przedpołudniowych, tak aby obeschły całkowicie
przed nocą. Intensywność i częstotliwość podlewania należy dostosować do temperatury w
pomieszczeniu, stanu roślin oraz pory roku. Zbyt długo zalegająca w podłożu woda może
doprowadzić do zgnilizny korzeni i w szybkim czasie do końca żywota naszego ulubieńca.
Najlepsza do tego celu jest woda deszczowa, w której znajdują się niewielkie ilości: dwutlenku
węgla, tlenków azotu, tlenu. Znakomita jest również woda z filtra tzw. odwróconej osmozy czy też
woda destylowana. Najogólniej mówiąc woda odpowiednia do podlewania storczyków powinna
być wodą miękką, o niskim zasoleniu, lekko kwaśna (pH 4,5-6,0). Woda z miejskich instalacji
wodociągowych jest najczęściej niewłaściwa do naszych celów. Posiada zbyt wysoką twardość i
często zawartość różnych substancji chemicznych.
ZASILANIE
W środowisku naturalnym storczyki czerpią substancje pokarmowe z opadów, próchnicy,
rozkładających się szczątków owadów, ptasiego pomiotu, zalegających między korą drzew, na
których bytują. W naszych warunkach aby zapewnić im właściwy rozwój wegetatywny i bujne
kwitnienie możemy stosować zarówno nawozy organiczne (np.rozcieńczony krowieniec) jak i
sztuczne, o niewielkim stężeniu. Obecnie mamy w handlu spory ich wybór. Najczęściej zalecanym
stężeniem jest 0,5 -1,0 % roztwór wodny, stosowany przeważnie co 1-2 tygodnie. W okresie silnej
wegetacji stosujemy nawozy o podwyższonej zawartości azotu a pod koniec wykształcania się
nowych przyrostów, nawóz o przewadze potasu i fosforu tzw. blossom booster (np. Peters
Profesional). Stymuluje on kwitnienie. Dzięki niemu kwiatostany będą dłuższe, lepiej wybarwione a
trwałość i ilość kwiatów większa. Ważne jest aby zasilanie przeprowadzać przy słonecznej pogodzie
(najlepsze wykorzystanie dostarczonych substancji pokarmowych) i aby bryła korzeniowa nie była
sucha.
PODŁOŻE
Na podstawie sposobu życia dzielimy storczyki na dwie podstawowe grupy uprawowe. Do
pierwszej należą storczyki epifityczne (porastajace pnie i konary drzew). Do drugiej zaliczamy
storczyki storczyki naziemne. W zdecydowanie mniejszej ilości występują także litofity czli storczyki
naskalne. Uważa się, że przy sporządzaniu podłoża najważniejsze są fizyczne właściwości
substratu, a mniej ważne chemiczne i biologiczne. Najbardziej pożądane cechy, jakimi powinno
charakteryzować się nowoczesne podłoże to:
trwała struktura podłoża,
dużą porowatość zapewniająca dobre warunki powietrzne,
dobra przepuszczalność z jednoczesną zdolnością do zatrzymywania wody i soli mineralnych,
stały, lekko kwaśny lub kwaśny odczyn (pH 4,5 - 6,0) dostosowany do wymagań danego gatunku.
Aby podłoże spełniało stawiane przez nas wymagania, łączy się najczęściej kilka wzajemnie
uzupełniających się komponentów. Są to:
Kora sosnowa - kompostowana w sposób naturalny przynajmniej rok. Przy długotrwałym
składowaniu zawarte w korze hamujące substancje zostają wypłukane przez deszcze i rozłożone. W
zależności od wielkości rośliny i rodzaju systemu korzeniowego używamy kory o różnej granulacji.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •