ustawa o ochronie informacji niejawnych, akty prawne-ochrona osób i mienia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
Dz.U. 1999 Nr 11 poz. 95
USTAWA
z dnia 22 stycznia 1999 r.
o ochronie informacji niejawnych
Opracowano na pod-
stawie tj. Dz.U z 2005
r. Nr 196, poz. 1631,
z 2006 r. Nr 104, poz.
708 i 711, Nr 149,
poz. 1078, Nr 218,
poz. 1592, Nr 220,
poz. 1600, z 2007 r.
Nr 25, poz. 162.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa zasady ochrony informacji, które wymagają ochrony przed nieuprawnio-
nym ujawnieniem, jako stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, niezależnie od
formy i sposobu ich wyrażania, także w trakcie ich opracowania, zwanych dalej „infor-
macjami niejawnymi”, a w szczególności:
1) organizowania ochrony informacji niejawnych;
2) klasyfikowania informacji niejawnych;
3) udostępniania informacji niejawnych;
4) postępowania sprawdzającego, w celu ustalenia, czy osoba nim objęta daje rękojmię
zachowania tajemnicy, zwanego dalej „postępowaniem sprawdzającym”;
5) szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych;
6) ewidencjonowania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych uzyski-
wanych w związku z prowadzonymi postępowaniami o ustalenie rękojmi zachowa-
nia tajemnicy, w zakresie określonym w ankiecie bezpieczeństwa osobowego oraz w
kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego;
7) organizacji kontroli przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych;
8) ochrony informacji niejawnych w systemach i sieciach teleinformatycznych;
9) stosowania środków fizycznej ochrony informacji niejawnych.
2. Przepisy ustawy mają zastosowanie do:
1) organów władzy publicznej, w szczególności:
a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej,
b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
c) organów administracji rządowej,
d) organów jednostek samorządu terytorialnego,
e) sądów i trybunałów,
f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa;
2007-12-06
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i ich jednostek organizacyjnych, zwanych
dalej „Siłami Zbrojnymi”, a także innych jednostek organizacyjnych podległych Mi-
nistrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych;
3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych;
4) państwowych osób prawnych i innych niż wymienione w pkt 1–3 państwowych jed-
nostek organizacyjnych;
5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych, zamierzających
ubiegać się, ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z do-
stępem do informacji niejawnych albo wykonujących na podstawie przepisów prawa
zadania związane z dostępem do informacji niejawnych.
3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw o ochronie tajemnicy zawodowej
lub innych tajemnic prawnie chronionych.
4. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania sprawdzającego, postępowania
odwoławczego oraz postępowania bezpieczeństwa przemysłowego stosuje się przepisy
art. 6–8, art. 12, art. 14–16, art. 24 § 1 pkt 1–6 i § 2–4, art. 26 § 1, art. 28, art. 29, art. 30
§ 1–3, art. 35 § 1, art. 39, art. 41–47, art. 57–60, art. 61 § 3 i 4, art. 63 § 4, art. 64, art. 97
§ 1 pkt 4 i § 2, art. 98, art. 101, art. 104, art. 105, art. 107, art. 112, art. 113, art. 156–158
oraz art. 217 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjne-
go (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.
1)
).
Art. 2.
W rozumieniu ustawy:
1) tajemnicą państwową – jest informacja określona w wykazie rodzajów informacji,
stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować
istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczą-
cych porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodo-
wych lub gospodarczych państwa;
2) tajemnicą służbową – jest informacja niejawna niebędąca tajemnicą państwową, uzy-
skana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych,
której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes
publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej;
3) służbami ochrony państwa – są Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Służba
Kontrwywiadu Wojskowego;
4) rękojmia zachowania tajemnicy – oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla za-
pewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem;
5) dokumentem – jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie,
mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci
cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysun-
ku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i
tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy
i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak również informacja niejawna
utrwalona na elektronicznych nośnikach danych;
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002
r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z
2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524.
2007-12-06
 ©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
6) materiałem – jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot
lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyproduko-
wana albo będąca w trakcie produkcji, a także składnik użyty do ich wytworzenia;
7) jednostką organizacyjną –
jest podmiot wymieniony w art. 1 ust. 2;
7a) jednostką naukową – jest jednostka naukowa w rozumieniu przepisów o zasadach fi-
nansowania nauki;
8) systemem teleinformatycznym – jest system, który tworzą urządzenia, narzędzia, me-
tody postępowania i procedury stosowane przez wyspecjalizowanych pracowników,
w sposób zapewniający wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przeka-
zywanie informacji;
9) siecią teleinformatyczną – jest organizacyjne i techniczne połączenie systemów tele-
informatycznych;
10) akredytacją bezpieczeństwa teleinformatycznego – jest dopuszczenie systemu lub
sieci teleinformatycznej do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub prze-
kazywania informacji niejawnych, na zasadach określonych w ustawie;
11) dokumentacją bezpieczeństwa systemu lub sieci informatycznej – są Szczególne
Wymagania Bezpieczeństwa oraz Procedury Bezpiecznej Eksploatacji danego sys-
temu lub sieci teleinformatycznej, sporządzone zgodnie z zasadami określonymi w
ustawie.
Art. 3.
Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania
tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służ-
by na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy.
Art. 4.
1. Zasady zwalniania od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej oraz
sposób postępowania z aktami spraw zawierających tajemnicę państwową i służbową w
postępowaniu przed sądami i innymi organami określają przepisy odrębnych ustaw.
2. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają organy, służby lub instytucje państwowe al-
bo ich upoważnionych pracowników do dokonywania kontroli, a w szczególności swo-
bodnego dostępu do pomieszczeń i materiałów, jeżeli jej zakres dotyczy informacji nie-
jawnych, uprawnienia te są realizowane z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy.
Rozdział 2
(uchylony)
Rozdział 3
Organizacja ochrony informacji niejawnych
Art. 14.
1. Służby ochrony państwa są właściwe do:
2007-12-06
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
1) kontroli ochrony informacji niejawnych i przestrzegania przepisów obowiązujących
w tym zakresie, z uwzględnieniem prawidłowości postępowań sprawdzających pro-
wadzonych przez pełnomocników ochrony, z wyłączeniem postępowań, o których
mowa w art. 30;
2) realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych;
3) prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie;
4) ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi
państwami i organizacjami międzynarodowymi;
5) szkolenia i doradztwa w zakresie ochrony informacji niejawnych;
6) wykonywania innych zadań, w zakresie ochrony informacji niejawnych, określonych
odrębnymi przepisami.
2. Służby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań, w celu
ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z informacji uzyskanych przez Centralne
Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy
kontroli skarbowej, a także zwracać się do tych służb i organów o udzielenie niezbędnej
pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzają-
cych.
3. Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze służbami ochrony państwa w to-
ku przeprowadzanych przez nie postępowań sprawdzających, a w szczególności udostęp-
niają funkcjonariuszom albo żołnierzom, po przedstawieniu przez nich pisemnego upo-
ważnienia, pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne do stwier-
dzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania ta-
jemnicy. Organy i służby, o których mowa w art. 30, udostępniają pozostające w ich dys-
pozycji informacje i dokumenty wyłącznie w przypadku, gdy w ich opinii osoba ta nie
daje rękojmi zachowania tajemnicy; w przeciwnym przypadku informują, że nie posiada-
ją informacji i dokumentów świadczących, że osoba objęta postępowaniem sprawdzają-
cym nie daje tej rękojmi.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, warunki i
tryb:
1) przekazywania służbom ochrony państwa informacji i udostępniania dokumentów, o
których mowa w ust. 3;
2) udzielania służbom ochrony państwa pomocy, o której mowa w ust. 2.
5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności:
1) szczegółowy zakres, warunki i tryb przekazywania przez kierowników jednostek or-
ganizacyjnych służbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im doku-
mentów niezbędnych do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzają-
cym daje rękojmię zachowania tajemnicy;
2) zakres, warunki i tryb udzielania przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję,
Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej niezbędnej
pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań spraw-
dzających.
Art. 15.
W stosunkach międzynarodowych Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szef Służby
Kontrwywiadu Wojskowego pełnią funkcję krajowej władzy bezpieczeństwa.
2007-12-06
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
Art. 16.
W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia informacji niejawnych stanowią-
cych tajemnicę państwową upoważnieni pisemnie funkcjonariusze lub żołnierze służb ochro-
ny państwa mają prawo do:
1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki kontrolowanej, gdzie informa-
cje takie są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane;
2) wglądu do dokumentów związanych z organizacją ochrony tych informacji w kontrolo-
wanej jednostce organizacyjnej;
3) żądania udostępnienia do kontroli sieci lub systemów teleinformatycznych służących do
wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania tych informacji;
4) przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i sprawdzania przebiegu
określonych czynności związanych z ochroną tych informacji;
5) żądania od kierowników i pracowników kontrolowanych jednostek organizacyjnych
udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz posiadanych przez nich informacji doty-
czących działalności wywiadowczej albo terrorystycznej skierowanej przeciwko Rzeczy-
pospolitej Polskiej, jej Siłom Zbrojnym, przedsiębiorcom, jednostkom naukowym lub
badawczo-rozwojowym, w odniesieniu do prowadzonej produkcji albo usług stanowią-
cych tajemnicę państwową ze względu na bezpieczeństwo lub obronność państwa, a tak-
że na potrzeby Sił Zbrojnych;
6) zasięgania, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach niekontro-
lowanych, jeżeli ich działalność pozostaje w związku z wytwarzaniem, przechowywa-
niem, przetwarzaniem, przekazywaniem lub ochroną informacji niejawnych stanowią-
cych tajemnicę państwową, oraz żądania wyjaśnień od kierowników i pracowników tych
jednostek;
7) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, jeżeli stwierdzenie okoliczności ujawnio-
nych w czasie przeprowadzania kontroli wymaga wiadomości specjalnych;
8) uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa, organów zarządzających lub nadzorczych,
a także organów opiniodawczo-doradczych
w sprawach dotyczących problematyki
ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej.
Art. 17.
1. Do czynności, o których mowa w art. 16, dokonywanych przez służby ochrony państwa,
mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 28, art. 29 pkt 1, art. 30–41 i art. 49–64 ust.
1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 2001 r. Nr 85,
poz. 937, z późn. zm.
2)
), z tym że przewidziane w tej ustawie uprawnienia i obowiązki:
1) Najwyższej Izby Kontroli
– przysługują służbom ochrony państwa;
2) Prezesa, wiceprezesa i pracownika Najwyższej Izby Kontroli – przysługują odpo-
wiednio Szefowi, zastępcy Szefa i upoważnionemu funkcjonariuszowi Agencji Bez-
pieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefowi, zastępcy Szefa i upoważnionemu żołnie-
rzowi albo funkcjonariuszowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z
2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 123, poz. 1291 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 14, poz. 114 i Nr
169, poz. 1417.
2007-12-06
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •