Ujawnianie intymnych szczegółów życia seksualnego plakodermów, Ewolucjonizm - kreacjonizm, Ewolucja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ujawnianie intymnych szczegółów życia seksualnego plakodermów
Autor tekstu:
PZ Myers
Tłumaczenie:
Małgorzata Koraszewska
M
edia znowu nie zrozumiały kolejnego odkrycia nauki. Ciągle widzę przedstawianie
odkrycia szeregu skamielin plakodermów (ryby pancerne, tarczowce) jako
znacznie, znacznie starszy i powstał w jednokomórkowych organizmach. Przecież rośliny rozmnażają
się płciowo. Ryba jest tak odsunięta w czasie od powstania seksualnej reprodukcji, że niewiele nam
może powiedzieć o jej pochodzeniu.
Postarajmy się zrozumieć to poprawnie. Te skamieliny mówią nam o powstawaniu p… hmm,
aaa,
parzenia się
u kręgowców.
Mamy tutaj zestaw plakodermów z dewonu (380 milionów lat temu) z Australii Zachodniej
(Australijczycy będą teraz nieznośni, kiedy mogą twierdzić, że mieszkają w miejscu narodzin
pieprzenia), które pokazują dwie interesujące cechy: niektóre zawierają małe kawałki pancerza
tarczowca bez żadnych śladów trawienia, a więc nie jest prawdopodobne, że są to resztki prastarych
uczt kanibali, ale pozostałości żyworodnych młodych – były w ciąży. Drugą wiele mówiącą
obserwacją jest to, że miednica ma strukturę przypominającą chrzęstny wyrostek współczesnych
rekinów, który jest ich narządem kopulacyjnym do wewnętrznego zapładniania.
Te zwierzęta to
,
wymarła grupa ryb (która może być parafiletyczna) charakteryzowała się potężnie opancerzoną
czaszką. Sądzi się, że z nich wzięły się szczękowce – to jest, że gdzieś między zbieraniną rozmaitych
i odnoszących sukcesy zwierząt znajduje się przodek wszystkich szczękowców-kręgowców, takich
jak rekiny, ryby kostne i czworonogi takie jak my. Z tego powodu są ważnym punktem
zainteresowania dla zrozumienia naszego pochodzenia i informacja, że posługiwały się wewnętrznym
zapładnianiem sugeruje, że jest to prastara praktyka.
Tutaj jest kilka zdjęć dwóch z tych skamielin. Nie wyglądają szczególnie fascynująco, ponieważ
widzi się tylko plątaninę kościstych płytek, niepołączone kawałki kościstych czaszek i łusek. Między
większymi kawałkami dorosłej ryby znaleziono jednak mniejsze kawałki tego samego gatunku
w stanie wczesnego rozwoju. Fakt, że wewnątrz znaleziono tylko ten jeden gatunek i że pozostałości
są w jednolitym stanie, silnie sugeruje, że są to płody.
Racjonalista.pl
Strona 1 z 5
 a
,
c
,
d
, P50934;
b
,
e
,
f
, P57640. AMV, anterior median ventral; l. AL, left
anterolateral; l. AVL/r. AVL, left and right anterior ventrolaterals; l. Ifg, left
inferognathal; l. Mg, left marginal; l. PDL, left posterior dorsolateral; l. PVL/r. PVL, left
and right posterior ventrolaterals; l. Sp, left spinal; MD, median dorsal; PMV?,
posterior median ventral?; r. ADL, right anterior dorsolateral; l. PNu/r. PNu, left and
right paranuchals; r. PDL, right posterior dorsolateral; l. PRO/r. PRO, left and right
preorbitals; r. PSO, right postsuborbital; rad, radialia; Scc, scapulocoracoid; wc, worm
casts.
Płetwy kilku dorosłych osobników mają także ślady charakterystycznych cech, które rozpoznają
wszyscy, którzy robili dysekcję rekina: przedłużenie płetwy miedniczej, która tworzy rodzaj penisa
zwanego
clasper
. Ten narząd zdradza, że te zwierzęta kopulowały w owych odległych morzach
dewonu.
The phyllolepid
Austrophyllolepis ritchiei
(MV P160746) showing pelvic girdle in ventral
and dorsal aspects, and compared, after being restored (d), with the shark Cobelodus
(e). h, Pelvic fin structures restored in dorsal view showing restored fin cartilages in
white. art.fac, articular facet for additional pelvic elements; art.rad, radial
articulations; bas, basipterygium; bas.art, basipterygial articulation facet; cart,
cartilage distal to basipterygium; clas, clasper; j,car, junction cartilages; pel.f, pelvic
fin; pel.g, pelvic girdle; pel.sy, pelvic symphysis; rad, radialia.
Wszystko to rodzi kilka interesujących pytań. My, ssaki, oczywiście posługujemy się
wewnętrznym zapłodnieniem. Sądzi się, że pradawne ryby kostne, zwierzęta, które dały początek
Racjonalista.pl
Strona 3 z 5
 współczesnym rybom kostnym i czworonogom, składały ikrę, a więc praktykowały zewnętrzne
zapłodnienie, jak dzisiaj łososie. Współczesne rekiny używają wewnętrznego zapłodnienia. Teraz
wiemy, że plakodermy, u samej podstawy drzewa genealogicznego, miały członków używających
wewnętrznego zapłodnienia.
a, Reproductive modes mapped onto a gnathostome phylogeny, simplified from ref. 7.
'C' marks the gnathostome crown-group node: the part of the tree that lies below this
node is the gnathostome stem group; that above it is the crown group. In this
scheme, both osteichthyans and chondrichthyans are clades (groups comprising all
descendants of a single common ancestor), but the 'placoderms' and 'acanthodians'
are not — hence the inverted commas. Examples of placoderm groups are the
antiarchs, ptyctodonts and arthrodires, the latter including Incisoscutum (the
antiarchs are placed as the lowest placoderm branch and the arthrodires as the
highest). b, A conventional consensus phylogeny: placoderms and acanthodians are
interpreted as clades.
Pytanie brzmi więc, skąd pochodzą nasze praktyki reprodukcyjne. Czy najpierw było
zapłodnienie wewnętrzne, a potem ryby kostne będące naszymi przodkowie odrzuciły je (trudno to
sobie wyobrazić…), a my niezależnie wyewoluowaliśmy tę umiejętność? Czy też było to zachowane
w linii rodowej wiodącej do nas, a ryby kostne je straciły (biorąc pod uwagę wszechobecność
składania ikry u ryb wydaje się to nieprawdopodobne)? Najwyraźniej potrzebujemy teraz więcej
skamielin, które ujawnią prastare zachowania reprodukcyjne .
Long JA, Kate Trinajstic K, Johanson Z (2009) Devonian arthrodire embryos and the origin of
internal fertilization in vertebrates. Nature 457:1124-1127.
Ahlberg PE (2009) Birth of the jawed vertebrates. Nature 457:1094-1095.
Pharyngula, 26 lutego 2009
Ur 1957. Amerykański profesor biologii na uniwersytecie w Minnesocie, prowadzi również
popularyzujący naukę blog
(Publikacja: 02-03-2009)
Contents Copyright
©
2000-2009 Mariusz Agnosiewicz
Programming Copyright
©
2001-2009 Michał Przech
Autorem portalu Racjonalista.pl jest Michał Przech, zwany niżej Autorem.
Właścicielami portalu są Mariusz Agnosiewicz oraz Autor.
Żadna część niniejszych opracowań nie może być wykorzystywana w celach
komercyjnych, bez uprzedniej pisemnej zgody Właściciela, który zastrzega sobie
niniejszym wszelkie prawa, przewidziane
w przepisach szczególnych, oraz zgodnie z prawem cywilnym i handlowym,
w szczególności z tytułu praw autorskich, wynalazczych, znaków towarowych
do tego portalu i jakiejkolwiek jego części.
Wszystkie strony tego portalu, wliczając w to strukturę katalogów, skrypty oraz inne
programy komputerowe, zostały wytworzone i są administrowane przez Autora.
Stanowią one wyłączną własność Właściciela. Właściciel zastrzega sobie prawo do
okresowych modyfikacji zawartości tego portalu oraz opisu niniejszych Praw
Autorskich bez uprzedniego powiadomienia. Jeżeli nie akceptujesz tej polityki możesz
nie odwiedzać tego portalu i nie korzystać z jego zasobów.
Informacje zawarte na tym portalu przeznaczone są do użytku prywatnego osób
odwiedzających te strony. Można je pobierać, drukować i przeglądać jedynie w celach
informacyjnych, bez czerpania z tego tytułu korzyści finansowych lub pobierania
wynagrodzenia w dowolnej formie. Modyfikacja zawartości stron oraz skryptów jest
zabroniona. Niniejszym udziela się zgody na swobodne kopiowanie dokumentów
portalu Racjonalista.pl tak w formie elektronicznej, jak i drukowanej, w celach innych
niż handlowe, z zachowaniem tej informacji.
Plik PDF, który czytasz, może być rozpowszechniany jedynie w formie oryginalnej,
w jakiej występuje na portalu.
Plik ten nie może być traktowany jako oficjalna
lub oryginalna wersja tekstu, jaki zawiera
.
Treść tego zapisu stosuje się do wersji zarówno polsko jak i angielskojęzycznych
portalu pod domenami Racjonalista.pl, TheRationalist.eu.org oraz Neutrum.eu.org.
Wszelkie pytania prosimy kierować do
Racjonalista.pl
Strona 5 z 5
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •