Udzielanie pierwszej pomocy, Pierwsza Pomoc, pierwsza pomoc(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Udzielanie pierwszej pomocy w czasie tonięcia.
W zasadzie należy przyjąć dwie przyczyny śmierci w utonięciu.
Pierwsza ma charakter odruchowy, a druga mechaniczny. Z
mechanizmem odruchowym mamy do czynienia w 10-15%
przypadków. U tych zmarłych nie stwierdza się zmian chorobowych
w narządach. Zgon jest przyczyną zaburzeń czynnościowych,
najprawdopodobniej w wyniku skurczu górnego odcinka dróg
oddechowych. Natomiast w 85-90% przypadków mamy do czynienia
z przepełnieniem dróg oddechowych wodą. Tonący wciąga do płuc
tym więcej wody, im głębiej oddycha pod wodą. Zachowanie się
wody w drogach oddechowych jest uzależnione od zawartości w niej
elektrolitów, tzn. roztworów soli, zasad i kwasów. Woda słodka
zawiera mało elektrolitów i szybko ulega przemieszczeniu do krwi, w
której jest dużo elektrolitów. W ten sposób ustrój stara się sam
stworzyć równowagę elektrolitową i zachować jednolite stężenie.
Odbywa się to na zasadzie dyfuzji i osmozy. Ten ruch płynów w
ustroju prowadzi do wypełnienia naczyń krwionośnych, znacznego
podwyższenia ciśnienia krwi i zatrzymania pracy serca. Wystarczy na
to okres 2-5 minut.
W czasie tonięcia w wodzie zawierającej większe stężenie
elektrolitów niż krew, jak np. w wodzie morskiej, mamy do czynienia
z nieco innym mechanizmem. Następuje wtedy krążenie płynów
tlenkowych w kierunku wnętrza pęcherzyków płucnych, część płynna
krwi trafia do pęcherzyków, a sama krew ulega zagęszczeniu. Do
światła pęcherzyków wnikają również białka krwi, które po
zmieszaniu z powietrzem i przedostającą się z zewnątrz wodą tworzą
pianę. W zależności od mechanizmu śmierci - wygląd topielców jest
różny. W wypadku śmierci na tle odruchowym skóra i błony śluzowe
są blade. Z ust i nosa wydobywa się pienisty płyn. Zmarłych tych
nazywa się "topielcami białymi". W razie zalania dróg oddechowych
wodą, skóra i błony śluzowe są sine. Żyły szyjne są zwykle
przepełnione. Ciało sprawia wrażenie obrzękłego. Zmarli noszą
nazwę "topielców sinych".
Ratowanie tonącego naraża ratującego na duże niebezpieczeństwo.
Sposoby ratowania z brzegu ilustruje rys. 1, a sposoby ratowania w
wodzie rys. 2. Uwalnianie się od uchwytu tonącego przez jednego i
dwóch ratowników oraz holowanie tonącego na brzeg przedstawiają
rysunki 3 i 4.
Rys. 1. Sposoby ratowania z brzegu
1.
Podanie ręki umożliwia uratowanie życia tonącemu, którego
mogą nawet nie zauważyć osoby znajdujące się na brzegu.
2.
Podanie nogi -jest to jedyny sposób, gdy brak pod ręką
przedmiotów, których można by użyć.
3.
Podanie ręcznika - sposób, o którym się nie pamięta.
4.
Podpłynięcie łódką - sposób najpewniejszy przy ratowaniu tych,
którzy odpłynęli daleko od brzegu.
5.
Rzucanie koła ratunkowego -jeden z najpewniejszych sposobów
ratowania.
6.
Kołowrót z długą lina jest pomocny w prowadzeniu akcji
ratowniczej; na wzór kołowrotu można tworzyć łańcuch ludzki
chwytając się za ręce.
Rys. 2. Sposoby ratowania w wodzie
1.
Nurkowanie w celu wypchnięcia tonącego za nogi nad
powierzchnię wody i uniknięcia uchwycenia przez niego.
2.
Podpłynięcie po dnie pozwala najprostszą drogą dotrzeć do
kolan i wypchnąć tonącego ku górze.
3.
Unoszenie ku górze po uchwyceniu za kolana jest sposobem
bardzo dobrym dla umiejących nurkować i przebywać pod
wodą.
4.
Wypychanie z wody za lewy bark - sposób nie przedstawiający
trudności dla nurkujących.
5.
Wykręcanie ręki w celu częściowego obezwładnienia i
wydobycie w ten sposób tonącego na powierzchnię wody.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • emaginacja.xlx.pl

    •